«قشم» سرزمینی سراسر نعمت، ثروت و فرصت‌های مبتنی بر اقتصاد دریاپایه است؛ جغرافیایی شگفت انگیز و گوناگون شامل ۶۳ آبادی روستایی و ۶ منطقه شهری که مردمانش، میراث داران باشکوه‌ترین تمدن‌های دریایی ایران هستند اما افسوس که پیامدهای منفی پدیده جهانی تغییر اقلیم و خشکسالی از یکسو، تغییر سبک زندگی و دگرگونی اقتصاد محلی از سوی دیگر و مهم از همه، ضعف مدیریت منابع حیاتی سرزمین از جمله آب، عرصه زیستن را بر ساحل نشینان سخت و طاقت فرسا کرده است. در میان آبادی‌های بزرگ و کوچک، «کُنار سیاه» شرایطی بحرانی‌تر از سایر آبادی‌ها دارد؛ ۱۲۰ خانوار و ۴۱۹ نفر جمعیت آن در منطقه غربی جزیره و با فاصله ۱۱۰ کیلومتری از شهر قشم سکونت دارند؛ اما باوجود همجواری این روستا با دریای نیلگون خلیج‌فارس، همچنان محروم از آب و در عطش چشیدن طعم مایه حیات است. ظرفیت‌های اقتصادی و گردشگری بی‌شماری در آن وجود دارد اما ساکنانش، با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند.
بخشدار مرکزی سیریک با توجه به اینکه تامین زمین مسکونی برای مردم از نیازهای اصلی خانوارها برای سکونت و داشتن زندگی براساس سبک زندگی و فرهنگ بومی بوده است، گفت: بر همین اساس بر وسعت و الحاق اراضی به محدوده هشت روستا در این بخش انجام شده است.
تا به‌حال برای شما هم پیش آمده‌است که از دیدن گوشه گره‌خوردهِ روسری مادربزرگ برای پیدا کردن یک وسیله گم‌شده یا شنیدن «چشمت زدن» وقتِ مریضی و بدحالی، بُهت‌تان بزند؟ در این مواقع معمولا خواسته یا ناخواسته، این باورها را بدون در نظر گرفتن مفهوم حقیقی‌شان ارزش‌گذاری می‌کنیم. درحالی‌که باورهای انسان گنجینه‌ای از هویت او هستند که درست یا نادرست، علمی یا خرافه، خند‌ه‌دار یا ملال‌انگیز، ریشه در فرهنگ و تمدن کشورها دارند و نمی‌توان به‌راحتی آنها را بی‌ارزش دانست. بررسی باورهای گذشتگان به ما کمک می‌کند تا به شناخت عمیق‌تر و واقع‌بینانه‌تری از هویت فرهنگی اقوام مختلف و حتی خودمان برسیم. گاهی این باورها تا اندازه‌ای در لایه‌های مختلف زندگی شخصی و اجتماعی‌مان نفوذ کرده‌است که سر در آوردن از معنای حقیقی بعضی مسائل، بدون اطلاع دقیق از کُنه آنها ممکن نیست. «زار» یکی از باورهای ریشه‌دار استان هرمزگان است که معتقدان بسیاری دارد. باوری که سخن‌سرایی‌های بسیاری در باب آن شده‌است اما پرداخت‌های سطحی و سهل‌انگارانه از پدیده بادزدگی، جنبه‌های مهمی از آن را مغفول نگه داشته‌است.