12

مهر

1403


img
قرنطینه خانگی در سایه امید

امروز دهمین روزی است که در قرنطینه خانگی هستیم. طبق خواسته مسئولان بهداشت کشور در خانه مانده‌ایم و برای کارهای غیرضروری از خانه بیرون نمی‌رویم. روزانه مایحتاج‌مان را یکی از اعضا خانواده می‌خرد. آن‌را ضد عفونی می‌کنیم، بعد استفاده می‌کنیم. زندگی ایزوله. کسی دلش نمی‌خواهد پایش به بیمارستان برسد. مردم اصول بهداشتی را رعایت می‌کنند تا در این وضعیت به بحران دامن نزنند. دنیای برخی شده یک صفحه‌ی پنچ اینچی هوشمند و یک چهاردیواری که یک دقیقه کافیست وقت بگذاری تا یک دور کامل در آن بزنی. برخی اما ازین فرصت خانه‌نشینی استفاده می‌کنند و به جبران گذشته، با خانواده وقت بیشتری می‌گذرانند. پرستاران و پزشکان پرتلاش،‌ شوالیه‌های غیور این‌روزهای کشورند. برخی مغلوب حس شوم ناامیدی و ترس شده‌اند. اما خیلی‌ها هنوز با آرامش زندگی می‌کنند. شاید زندگی برروی دور کند افتاده باشد اما در جریان است. این روزها که ارتباط‌ها مجازی شده، گشتی در گروه‌های مختلف زدم و با مردم درمورد آنچه این روزها میندیشند و انجام می‌دهند گفت‌وگو کردم.