بیمه سلامت به عنوان بیمه ی پایه ی کارکنان دولت با کم ترین اعتبار در مراکز خدمات بهداشتی و درمانی و نداشتن قرارداد با مطب پزشکان عمومی و متخصص در استان هرمزگان هم اکنون با حذف دفترچه‌های بیمه که در گذشته به عنوان دفترچه یادداشت تلقی می شد و پس از اتمام برگ دفترچه و تجدید چاپ گاهی تاریخ اعتبار آن به بیش از چند سال می رسید،با الکترونیکی شدن نسخه ی پزشکان و طرح تمدید شش ماهه ی آن در دفاتر پیشخوان به دغدغه ی جدی کارکنان و بیماران تبدیل شده است.

درحالی که هر ماه مبلغی تحت عنوان حق بیمه از حقوق ناچیز کارکنان دولت کسر می شود پس از مراجعه ی حضوری برای تمدید مجدد نیز ضمن دریافت پیامک انجام عملیات تمدید اعتبار با هزینه ی صفر ریال،از طرف دفاتر پیشخوان دولت مبلغ ۵۳۰۰۰۰ ریال به ازای هر نفر دریافت می گردد که مثلا برای هر خانوار پنج نفری مبلغی معادل ۲۶۵ هزار تومان بدون احتساب هزینه ی ایاب و ذهاب دریافت می شود و هر خانوار پنج نفری علاوه بر پرداخت حق بیمه ماهیانه، سالانه نیز باید مبلغ ۵۳۰ هزار تومان بابت تمدید بیمه به دفاتر پیشخوان دولت بپردازند.

   

حال جای سوال است که این مبلغ طبق کدام مجوز یا مصوبه و بابت کدام خدمات دریافت می شود و چرا کارمندان رسمی دولت و بازنشستگان باید علاوه بر پرداخت ماهیانه حق بیمه هر شش ماه نیز این مبلغ را به دفاتر پیشخوان پرداخت نمایند؟

چرا تمدید اعتبار بیمه ۶ ماهه شده و مثل قبل تمدیدها به چند سال نمی رسد؟چرا حتی عدم اعتبار دفترچه ها به بیمه شدگان اعلام نمی شود و گاها با مراجعه به بیمارستان ها و مراکز آزمایشگاهی و رادیولوژی با عدم اعتبار بیمه هایشان مواجه شده و باید کلیه هزینه ها را آزاد بپردازند؟

چرا امکان تمدید اعتبار با گوشی همراه و از طریق برنامه بیمه سلامت من فراهم نشده است تا مردم شهرهای کوچک و روستاهای دور و نزدیک خطر جاده را به جان نخرند و هزینه های گزاف رفت و آمد را هر ۶ ماه یک بار متحمل نشوند؟

تا کی باید کارکنان دولت و بازنشستگان،از بیم تمدید بیمه خود بیمناک باشند؟

چرا طرح تجمیع بیمه برای کارکنان و بازنشستگان و پذیرش آن در همه ی مراکز درمانی عملی نمی شود تا علاوه بر درد و بیماری،بیمه نیز مزید علت و نگرانی آنان گردد؟

امیدوارم مسئولین ذیربط ضمن اقناع افکار عمومی و پاسخ مناسب به سئوالات فوق این رویه را اصلاح نموده و بیش از این موجب تکدر خاطر کارکنان دولت و بازنشستگان نشوند.