صبح ساحل ، ورزشی - حسین نارنجی نسب فرزندانی که والدین شان ورزشکار بودند یا هستند اغلب راه پدر ومادر را پیش می‌گیرند وبا کمک آنها خود را به بالاترین سطح می رسانند. والدین،بهترین مشوق فرزندان به حساب می آیند. نیما راهی زاده هنرآموز هنرستان شهید رجایی بندرعباس که اکنون 15 بهار را پشت سرگذاشته و سخت درتلاش است تا با تیم ملی بسکتبال نوجوانان ایران قهرمان آسیا شود. نیما فرزند راهی زاده بازیکن ومربی نام آشنای بسکتبال استان به حساب می آید ودرتیم های مختلف استان توپ زده است او پیشرفت خود را مدیون پدرومادرش می داند ویادآور می‌شود که علم وفنون بسکتبال از مربیان دلسوز حسن کامجو، علیرضا مصفا وپدرم سجادراهی‌زاده ودرتیم ملی زیرنظر ایزدپناه، شهریار کریمی و آرش یزدان پناه به صورت حرفه ای تمرین می کنم.گفتگویی با این بازیکن تیم ملی بسکتبال نوجوان ایران انجام داده ایم که از نظرتان می گذرد. خودت را بیشتر برای خوانندگان صبح ساحل معرفی کن؟نیما راهی زاده هستم 15 سال دارم.هنرآموز هنرستان شهید رجایی در رشته الکترونیک مشغول به تحصیل هستم ودرباشگاه ومدرسه بسکتبال خلیج فارس بندرعباس نیز تمرین می کنم.درحال حاضر عضو تیم ملی بسکتبال نوجوانان ایران هستم. از کدام تیم بسکتبالت را شروع کردید؟بسکتبال را از کانون بسکتبال ناصر زیرنظر مربی دلسوز ودوست داشتنی حسن کامجو شروع کردم واز پنج سالگی شروع به یادگیری بسکتبال نمودم ودرسن 8 سالگی عضو تیم مینی‌بسکتبال استان شدم وبه مسابقات المپیاد ورزشی دانش آموزی اعزام شدیم . درپرتاب پنالتی نفر دوم کشور شدم واین امر باعث تشویقم شد تا دراین رشته تلاش بیشتری انجام دهم وتا 11 سالگی زیرنظر کامجو در بسکتبال فعالیت می کردم. در آن زمان پدرم درتیم آلومینیوم ومنطقه ویژه اقتصادی خلیج‌فارس وتیم های دیگر فعالیت داشت وبعدها به مربیگری پرداخت ومن نزدیک به 5 سال زیرنظر پدرم که برای بسکتبال زحمت زیادی کشیده به صورت حرفه ای فعالیتم را ادامه دادم. چه چیزی باعث شد که این رشته را انتخاب کنید؟ من درخانواده ورزشی به دنیا آمدم، پدرم بازیکن بسکتبال بود ومادرم در رشته پیلاتیس فعالیت می کرد وعموهایم بسکتبالیست هستند وعلاوه بر استعدادی که دراین رشته داشتم با تشویق پدرومادرم به این رشته علاقمند شدم.  بسکتبال حس خاصی دارد؟ حس متفاوتی دارد از بازی کردن دراین رشته لذت می بر م وحس خوبی دارم. به عنوان یک هرمزگانی عضو تیم ملی بسکتبال نوجوانان کشور چه حسی دارید؟حس خوبی دارم وآرزو پوشیدن پیراهن تیم ملی یک آرزویی بود که به دنبال تمرینات منظم وتلاش های زیادی که به خرج دادم توانستم با بدنی آماده برای تیم ملی انتخاب شوم وامیدوارم نماینده شایسته درتیم ملی نوجوانان برای استانم باشم. ورزش بسکتبال به درس‌هایت لطمه ای وارد نکرده؟ چون به صورت حرفه ای صبح وبعدازظهر تمرین می کنم در درسهایم دچار مشکل شدم که با پیگیری پدرم وعنایت مدیرهنرستان ناصری ودیگر استادان هنرستان الان پیشرفت خوبی دارم . آیا شما درخانواده ورزشی متولد شده اید؟ بله، پدرم که درحال حاضر مربی هستند ومادرم نیز ورزشکار هستند. برادرم نریمان با هفت سال سن در رشته بسکتبال زیرنظر پدرم آموزش می بیند و عمویم سعید راهی زاده ملی پوش بود.  زیرنظر کدام مربیان دراستان بسکتبال را فراگرفتید؟درتیم پاس بندرلنگه درلیگ جوانان ایران زیرنظرعلیرضا مصفا تمرین می کنم.درتیم ملی نوجوانان کشور زیرنظر ایزدپناه، شهریار کریمی،آرش یزدان پناه به صورت حرفه ای فعالیت می کنم. پدرت در پیشرفت شما چه نقشی داشت ؟ پدرم نقش بسیار مهمی در پیشرفتم داشته ومشوق اصلی ام ومربی دوست داشتنی است که همیشه درکنارم بوده ومرا تنها نگذاشته وهمیشه در پیشرفتم نقش اساسی داشته است. اخلاق در ورزش را چگونه تعریف می کنید؟ از قدیم گفته اند پهلوانی بهتر از قهرمانی است،یک ورزشکار باید اخلاق پهلوانی داشته باشد و ورزشکار با اخلاق بین مردم محبوب ودوست داشتنی می شود. بسکتبال استان درچه وضعیتی است؟ بسکتبال استان در سطح کشور از جایگاه خوبی برخوردار است ودر رده های پایه مینی، نوجوانان وجوانان از مدعیان قهرمانی درکشور است ولی متاسفانه درسطح بزرگسالان کمتر موفق بوده ودرمرکز استان هیچ تیمی درلیگ کشور نداریم وفقط در شهرستان میناب درلیگ یک و درشهرستان بندرلنگه درلیگ دو نماینده داریم ویکی از خواسته بسکتبالیست ها  از مسئولان داشتن یک تیم درلیگ برتر است.  تشکیل تیم های پایه چه کمکی به بسکتبال استان می کند؟ پایه واساس هررشته ورزشی داشتن تیم های پایه است وکمک بزرگی به پیشرفت آن رشته می کند وبسکتبال از آن جدا نیست ایجادکانون ومدارس بسکتبال وآموزش صحیح به خردسالان آینده بسکتبال استان را تضمین می کندو درحال حاضر چند مدرسه وکانون دربندرعباس ایجاد شده که می تواند کمک بزرگی به آینده بسکتبال استان کند. یک خاطره شیرین رابرایمان بگو؟ درمسابقات آموزشگاه های کشور درشهر مقدس مشهد درکوارتر آخر 3 ثانیه به آخر بازی یک امتیاز از اصفهان عقب بودیم که یکی از بازیکنان تیم خودمان پرتاب آزاد کرد وتوپش گل نشد ومن بعد از دریافت توپ سریع توپ را به سبد حریف پرتاب کردم وتوپم گل شد واز تیم اصفهان بردیم ومقام سوم آموزشگاه های کشور را به دست آوردیم. صحبت پایانی؟ نخست از پدر ومادرم که مشوق اصلی من دربسکتبال بودند تشکر می کنم واز محمدسعید رضایی وبلوکی مسئولان بسکتبال شهرستان و استان که زحمات زیادی برای بسکتبال می کشند تشکر می کنم واز رئیس هیات تقاضا دارم که توجه بیشتری به تیم های پایه وملی پوشان استان داشته باشند.