صبح ساحل ، اجتماعی - تصویری که با دیدن آن در این مدت رونق صادرات هندوانه، دل هر بیننده‌ای را به درد می‌آورد، کودکان و نوجوانان با چهرهای آفتاب سوخته و خسته، بجای اینکه به مانند سایر هم‌کلاسی‌های خود اوقات فراغت و تفریحات سالم سپری کنند در گرمای طاقت‌فرسای این روزهای جنوب کشور، در خیابان‌های بندرلنگه به فروش هندوانه‌های صادراتی مشغولند.به گزارش فارس، شاید مردم بندرلنگه این روزها شاهد رونق گرفتن بازار صادرات میوه فصلی علی‌الخصوص هندوانه به کشورهای حاشیه خلیج فارس از طریق گمرک این بندر از مسیر دریا باشند که این خود تا حدی جای خوشحالی زودگذر برای مردم و بازرگانان این منطقه دارد چراکه گاهأ بازرگانان در بسیاری از فصول سال در بیکاری و کم‌رونقی بازار صادرات به‌سر می‌برند.تصویری که با دیدن آن در این مدت رونق صادرات هندوانه دل هربیننده‌ای را به درد می‌آورد، کودکانی با چهرهای آفتاب سوخته وخسته است، بجای اینکه به مانند سایر هم‌کلاسی‌های خود در این فصل و تعطیلی مدارس، اوقات فراغت و تفریحات سالم و مسافرت داشته باشند با حضور خود در گرمای طاقت‌فرسای این روزهای جنوب کشور، در خیابان‌ مجاور گمرک بندرلنگه با خریداری هندوانه‌های صادراتی از سهمیه سرباری رانندگان کامیون‌ها به فروش آن‌ها در گوشه‌ای از همین خیابان مشغول می‌شوند.با حضور در جمع این کودکان و نوجوانان، با آنان به گفت‌وگوی صمیمانه پرداختیم و پای دردودل و صحبت‌های آنان نشستیم و متوجه شدیم اکثرا آنان از خانواده‌های بی‌بضاعت و گاها حاشیه‌نشین بندرلنگه هستند و هدف از این کار را امرار معاش و کسب درآمد ذکر کردند و تقریبأ همگی دانش‌آموز هستند و در بین آن‌ها برخی نان‌آور خانواده نیز بودند.یکی از این نوجوانان عنوان داشت: پدرش فوت کرده و مادرش بخاطر نارسایی کلیوی و دیالیز در بیمارستان بستری است و درآمد این کار را صرف درمان او و معاش چهار خواهر و برادر خود می‌کند و هر هندوانه را به قیمت 5 هزار تومان خریداری می‌کند و به قیمت 8 تا 10 هزار تومان به فروش می‌رساند.با این وجود حاشیه‌نشینی را می‌توان به‌عنوان یکی از معظلات پیش‌ رو شهرهای بندری نام برد چراکه خانواده‌هایی محروم از روستاهای شهرهای استان هرمزگان که در آنجا با بیکاری دست و پنجه نرم می‌کنند به خیال پیدا کردن کار مناسب به این شهرها می‌آیند و گاها با تصرف زمین در حاشیه شهر و به تدریج ساخت خانه‌های نامقاوم و فاقد امکانات به زندگی مشغول می‌شوند و این روند همچنان ادامه دارد و این چنین است که با رشد قارچ‌گونه وسعت حاشیه‌نشینی شهرهای بندری روبرو هستیم.تقاضایی که از مسؤولان شهرستان بندرلنگه داریم قبل از نهی این کودکان معصوم از این کار و کسب که برای امرار معاش خانواده بی‌بضاعت خود به آن مشغولند از آن‌ها حمایتی پایدار داشته باشد و با توجه به آمارها و گزارش‌های موجود حمایت از این کودکان کار به عنوان قشری آسیب‌پذیر امری ضروری است هرچند که فعالیت‌ها و تلا‌ش‌های بسیاری برای ساماندهی کودکان کار در کشور صورت گرفته و انجمن‌های حمایت از کودکان کار با پی‌ریزی انواع برنامه‌ها و طرح‌های ویژه تلاش کرده‌اند تا کودکان کار را شناسایی و زمینه فراهم کردن امکانات و تسهیلات و بهره‌مندی از حداقل نیازها برای این کودکان را فراهم کنند اما آنچه مسلم است تمام انواع کار کودک به خصوص بد‌ترین اشکال آن باید ریشه‌کن شود چراکه کار کودک نه‌تنها بنیان طبیعی و حقوقی انسانی را پایمال می‌کند بلکه تهدیدی جدی برای آینده اجتماعی و رشد و پیشرفت اقتصادی محسوب می‌شود.به‌نظر می‌رسد که پدیده کودکان کار نیازمند یک اجماع واحد و تعامل همه‌جانبه از سوی دستگاه‌های دولتی و نهادهای اجتماعی و غیردولتی بندرلنگه است، تعاملی که می‌تواند ماحصل آن شناسایی کودکان کار، ایجاد مشاغل پایدار برای خانواده‌های آنان، گسترش حیطه نظارت سازمان‌های دولتی نظیر بهزیستی و معرفی کودکان کار به NGOها برای حمایت و پوشش باشد.