محمد جواد ظریف وزیر سابق خارجه کشورمان اخیرا اظهارات جدیدی در مورد مسائل جاری بین المللی، به ویژه بحران اخیر غزه داشته است که حائز اهمیت است.

در اینکه ظریف یک انسان است و نه یک ابرمرد و در زندگی حرفه ای اش مصون از خطا و اشتباه نبوده ونیست، نباید شکی داشت. همانگونه که برخی از اهل فن به  بخشی از کارنامه او ایراداتی هم وارد می دانند.

اما با همه این اوصاف، به اعتراف دوست و دشمن ظریف را اگر نگوییم توانمندترین اما بی شک یکی از توانمندترین دیپلمات‌های حال حاضر کشورمان است. او در مذاکرات دیپلماتیک مهمی پس از انقلاب نقش داشته که نشانه ای از اعتماد بالای نظام به اوست. اما برجسته ترین اقدام ظریف در سپهر سیاست خارجی ما نقش او در توافق اتمی سال 94  که به توافق برجام معروف است، در اذهان نقش بسته. درست است که موفقیت برجام بدون خواست و اختیاراتی که حاکمیت به او داده بود ممکن نبود، اما تبحر بالای او در مدیریت این مذاکرات غیر قابل انکار است. در این مقال قصد براین است که به گفته های او در مورد بحران اخیر غزه پرداخته شود. بحرانی که بی شک متهم درجه یک آن رژیم اشغالگر صهیونیستیست و ره آورد اقداماتش، جنایات سنگینیست که قلب هر انسانی را جریحه دار می کند. ظریف ضمن صحه گذاردن بر اقدامات جنایتکارانه اسرائیل از دید یک متخصص برجسته در حوزه روابط بین الملل به تحولات اخیر پرداخته است که باید در مورد آن تامل کرد. مهمترین نکته در گفته های ظریف اشاره و هشدار او نسبت به دست‌های پنهان و آشکاریست که قصد وارد کردن کشورمان به درگیری های کنونی در غزه دارند. اینکه ورود کشور به معرکه خطرناکی که طراح زمین بازی اش ما نیستیم نه تنها سخن ظریف که حرف دل همه ی دلسوزان و علاقمندان به کشور است. اما نکته حیاتی تصمیم عاقلانه و صحیح حاکمیت در عدم دخالت نظامی در بحران کنونی غزه است.ضمن آنکه نظام به درستی تلاش می کند از سایر ظرفیت‌ها و امکانات برای توقف جنایات صهیونیست‌ها استفاده کند. او در این اظهارات به نقشه شوم اسرائیل برای کشاندن جنگ به خارج از مرزهای سرزمین های اشغالی اشاره می کند که نکته مهمیست چه آنکه به گفته کارشناسان این اتفاق برای اسرائیل فواید مهمی دارد، چون ضمن آنکه فشارها و چه بسا خطرات را از مرزهای خود دور می کند می تواند به جای درگیری با جنبشی به نام حماس و فشار های افکار عمومی  دنیا  ناشی از جنایات کنونی اش، در جنگی کلاسیک با یک دولت خود را درگیر کند که بی شک مقصود اسرائیل از آن کشور، ایران است. کاری که زمانی به آن دست می زند که همراهی آمریکا هم با خود داشته باشد. نکته مهم دیگر در اظهارات او علاقمندی تندروهای داخلی به ورود کشور به این معرکه خطرناک است. تندروهایی که بسیاری از اقدامات آنها به دردسری در حوزه سیاست خارجی کشور تبدیل شده و با اقداماتی چون بالا رفتن از دیوار سفارت عربستان برای کشور کم هزینه درست نکرده اند. دیگر موضوع مهم در گفته های اخیرش نفع برخی دیگر از کشورها از بحران کنونی غزه است که به طور مشخص به «روسیه» اشاره می کند. چه آنکه باعث می شود از میزان توجهات به ویژه توجه غرب از جنگ اوکراین به مقدار قابل ملاحظه ای کاسته شود، موضوعی که بسیاری از کارشناسان هم بر صحت آن تاکید دارند. به هر روی مقوله سیاست خارجی مبحثی بسیار حیاتی و حساس برای کشور است. ضمن آنکه دیپلماسی خود یک علم است و حتی یک هنر، نباید آن را موضوع یا دست آویز رقابت های داخلی و جناحی قرار داد. منافع ملی و سرافرازی ایران باید برای ما از همه چیز مهمتر باشد.