اختلال شخصیت نمایشی چیست؟

بعضی از افراد دور و اطرافمان مدام در حال نقش بازی کردن و یا به اصطلاح خودنمایی هستند. این دسته از افراد که به دنبال موقعیت‌های مختلف، خود را آنگونه که هست نشان نمی دهند، دارای اختلال شخصیت نمایشی هستند. 

به بیانی دیگر، اگر فرد از سوی دیگران تائید و تحسین نشود، دچار اضطراب و افسردگی می شود و هر راهی را امتحان می کند تا موجبات رضایت اطرافیان را فراهم آورد. البته نشانه های این بیماری را نباید با رفتارهای اجتماعی و مودبانه اشتباه گرفت. بسیاری از افراد، مبادی آداب هستند و در بیرون از منزل، رفتاری متفاوت را نشان می دهند که این امری طبیعی است .  نشانه های اختلال شخصیتی می تواند از دوران بلوغ آغاز شود  و با مرور زمان و در صورت عدم رسیدگی به موقع شدت یافته و به نوعی وسواس فکری-عملی اجباری تبدیل شده و روح شخص را به شدت مورد آسیب قرار دهد. این افراد حتی ظاهر خود را مطابق با سلیقه دیگران تظبیق می دهند و در پی جلب توجه دیگران دست به هر کاری می زنند . حتی در  موارد حادتر ممکن است دست به عمل های متعدد زیبایی نیز بزنند. عده ای از این افراد در مهارت های اجتماعی نظیر رهبر گروه بودن و هدایت کردن گروه تخصص خاصی دارند و می توانند عده ای را در مسیر دلخواه خود وارد کنند.از دیگر علائم نشانه های شخصیت نمایشی این است که به سرعت دچار تغییر احساسات می شوند ،می توانند مدت ها افسرده و یا شاد باشند،معمولا با صدا و یا خنده های نامتعارف سعی در جلب توجه دیگران دارند و به آرایش مو و یا هرکار خاص دیگری که آنها را متمایز از بقیه نشان دهد روی می آورند.طبق بررسی روانشناسان هنوز علت دقیق ابتلا به این اختلال روانی مشخص نیست.اغلب روانشناسان بر این باورند  عوامل ژنتیکی و سابقه ابتلای یکی از اعضای نزدیک خانواده مانند مادر یا پدر به این اختلال می تواند زمینه این بیماری را بوجود آورد. حتی عوامل محیطی ،اشتباه در تنبیه و سرزنش کودکان ،طلاق و سردرگمی کودک از درک این موضوع ،دمدمی مزاج بودن والدین در برخورد با رفتار کودک نیز می تواند از دیگر علل اختلال شخصیتی در  کودکان شود. با تمامی این گفته ها هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد اما می توان با کمک گرفتن از متخصص روانشناس نشانه‌های آن را تا حد امکان کاهش داد . بهتر است از موعظه کردن یا نصیحت کردن آنها جدا خودداری کنید و رفتاری را انجام ندهید که  باعث خدشه‌دار شدن غرور آن‌ها شود . باید با این واقعیت روبه‌رو شوید که تغییر رفتار این دسته از افراد به‌شدت کند است و در طولانی مدت خود را نشان می‌دهد، بنابراین امیدوار بوده و او را همراهی کنید.