با تو شروع نشده

زیگموند فروید کسی بود که نظریه ناخودآگاه را  مطرح کرد و معتقد بود این بخش عظیم و پنهان شده حاوی اطلاعاتی از ما است که به هر دلیلی توسط تمدن، خانواده، اخلاق و یا جامعه سرکوب شدند اما از بین نرفتند  و فقط در دسترس و آگاهی ما قرار ندارند، اما ممکن است با روانکاوی و خودشناسی پیوسته به سطح آگاهی برسند. از طرفی کارل گوستاو یونگ که شاگرد و دوست فروید بود، پا را فراتر گذاشت و اظهار کرد که قضیه گسترده‌تر از این است.  یونگ ادعا کرد اتصالی روانی بین تمام آدم‌ها نه در سطح جغرافیا یا تاریخ خاصی بلکه در سطح جهانی و تمام ادوار تاریخ وجود دارد. یونگ برخلاف فروید خیلی به مشاهدات موردی و تجربیات فردیش اکتفا نمی‌کرد و زمان زیادی را صرف  پژوهش و تحقیق در این‌باره می‌کرد که آدم‌های گوناگون در فرهنگ‌ها و پیشنیه‌های تاریخی گوناگون چگونه فکر کرده و چرا طبق الگوهای خاصی عمل می‌کنند. یونگ طی همین مشاهدات به نتایج جالب و حیرت‌انگیزی رسید که منجر به شکل‌گیری ‌نظریه ناخودآگاه جمعی شدند. علاوه بر این محققان حوزه علوم‌زیستی و پزشکی با مطالعات و پژوهش‌های بسیار به نتایج مهمی در این باره دست یافتند. شخصیت و زندگی بچه‌ها، نوه‌ها و حتی نسل‌های بعد‌تر تا حد زیادی از ژن‌هایی که از ما به آن‌ها به ارث رسیده تشکیل می‌شود و مهم‌تر اینکه تجربه‌های سخت، زخم‌های عمیق روانی یا تجربه خشونت هم می‌تواند از ما به بچه‌ها و نوه‌ها منتقل شود. به عبارت‌ ساده‌تری نسل‌های بعدی ما می‌توانند از چیزی آسیب ببیند که هرگز تجربه‌اش را نداشته‌اند و به  این فرایند اپی‌‌ژنتیک گفته می‌شود که طی آن ژن‌ها عوض می‌شوند بدون اینکه کد دی‌ان‌ای تغییر کند. در جواب به تغییرات محیطی که در آن زندگی می‌کنیم، لیبل‌های شیمیایی می‌تواند به دی‌ان‌ای ما اضافه یا از آن حذف شوند. این لیبل‌ها ژن‌ها را روشن یا خاموش می‌کنند و راهی برای سازگاری با شرایط در حال تغییر ارائه می‌کنند، بدون اینکه تغییر دائمی در ژنوم به وجود بیاورند. اگر این تغییرات اپی ‌ژنتیکی که ما در طول زندگی از ان‌ها تاثیر می‌گیریم، به نسل‌های بعدی‌مان منتقل شود، پیامدهای خیلی زیادی در بر خواهد داشت. تجربیات ما در طول زندگی به‌خصوص آن اتفاق‌هایی که بهمان آسیب زده، اثرات واقعی روی خانواده‌ی ما برای نسل‌های آینده خواهد داشت.

کتاب "با تو شروع نشده" اثر مارک ولن
مارک ولن، فارغ‌التحصیل رشته روانشناسی دانشگاه پیتزبورگ است و بعد از بیست سال فعالیت پژوهشی و بالینی در زمینه‌ی تروماهای موروثی در این کتاب با استناد به جدیدترین تحقیقات علمی استدلال می‌کند که تجربیات آسیب‌زا می‌توانند از طریق الگوهای ژنتیکی عاطفی و رفتاری از نسلی به نسل بعد منتقل شده و باعث ایجاد ترس و اضطراب و بروز مشکلات غیر قابل توضیحی در فرزندانمان شوند، حتی اگر آن‌‎ها در معرض ترومای اصلی نبوده باشند. 
او ابتدا به ما کمک می‌کند تا ترومای موروثی را با تکیه بر تحقیقاتی که در زمینه‌ی اپی‌ژنتیک، علوم اعصاب و روان‌شناسی صورت گرفته درک کنیم و سپس در کاوش و جست‌وجویی عمیق با استفاده از «رویکرد زبان درون» الگوهای تکرار شونده در افکار و رفتارمان را که ممکن است با تروماهای موروثی در ارتباط باشند، شناسایی کنیم و در آخر با به کار بستن راهبردهای عملی و تکنیک‌های کاربردی و قابل اجرا به چرخه‌ی انتقال تروما پایان دهیم. این کتاب می‌تواند برای کسانی که از درمان‌های سنتی و مشاوره‌های ممتد نتیجه نگرفته‌اند، تحول‌آفرین باشد. در این کتاب می‌خوانیم: «از آنجا که تروما خیلی قبل‌تر از تولد ما اتفاق افتاده اغلب در پس آگاهی‌مان پنهان می‌ماند و از وجودش بی‌خبریم. می‌دانیم مشکلی وجود دارد؛ اما نمی‌توانیم روی آنچه اتفاق افتاده انگشت بگذاریم؛ در عوض حدس می‌زنیم که مشکل خود ما هستیم و چیزی در درون ما اشتباه است. وقتی تلاش می‌کنیم در برابر مسئله‌ای تلخ و دردناک مقاومت کنیم، معمولاً باعث طولانی‌تر شدن پروسه‌ی دردی می‌شویم که سعی در اجتناب از آن داریم.». اطلاعات مفیدی در این کتاب وجود دارد، اما اکثریت آن شبه علم است. 
نویسنده در تأیید ادعاهای خود به «شواهد تجربی» اشاره می‌کند که یا اصلاً تجربی و چند نکته‌ی اساسی را به طور کامل باز کرده و برای مخاطب روشن‌سازی می‌کند، نکاتی مانند اینکه والدین شما کامل نبودند، مانند والدین تمام مردم جهان. آن‌ها در زمان بزرگ شدن نیز دچار آسیب و مشکلاتی بودند و احتمالاً (ناخواسته) در هنگام بزرگ کردن شما آسیب‌ها و مشکلات خود را به شما منتقل کردند، چرا که راه بهتری بلد نبوده‌اند. 
مارک ولن معتقد است کلید بهبودی در بخشش والدین نهفته است و توصیه می‌‎کند: آن‌ها را ببخش، نه بخاطر آن‌ها بلکه برای خودت. کتاب این نویسنده حول این ایده کلی می‌چرخد که بیماری‌هایی وجود دارند که دارای یک جزء ژنتیکی هستند که به شما استعداد بیشتری برای ابتلا به یک بیماری روانی می‌دهد، یعنی دوقطبی، افسردگی، اضطراب. صلح با ترومای گذشته که در زندگی شما اتفاق افتاده است و نمی‌توانید  آن را تغییر دهید، مهم است.  این کتاب در چهارده فصل (و برخی مطالب تکمیلی) و سه قسمت تقسیم شده است. 
پس از یک بحث مقدماتی در مورد زبان مخفی ترس، بخش اول کتاب به شبکه آسیب‌های خانوادگی می‌پردازد، با بحث‌هایی در مورد آسیب‌های گم شده در گذشته و بروز پیدا کرده در آینده، بحث در مورد سه نسل از تاریخچه مشترک خانوادگی، تز وجود ادعایی ذهن خانوادگی،  مقدمه‌ای بر رویکرد زبان اصلی که سرنخ‌هایی از منشأ تروما می‌دهد، و بحث در مورد چهار موضوع ناخودآگاه پایان می‌یابد.
پس از آن، چهار فصل وجود دارد که به نقشه زبان اصلی می پردازد، از جمله شکایت اصلی از کسی که رنج می برد، برخی توصیف کننده‌های اصلی آن شکایت و نگرانی اصلی شکایت کننده. 
بخش سوم و پایانی کتاب مسیرهایی برای اتصال مجدد ارائه می دهد که به خوانندگان در حرکت از بینش به یکپارچگی، کشف زبان اصلی جدایی، روابط و موفقیت کمک می‌کند. مارک ولن در بخش اول کتاب می‌نویسد: «یکی از ویژگی‌های محرز تروما که برای بسیاری آشناست، ناتوانی ما در بیان شیوه و صریح اتفاقی است که برای‌مان رخ داده است. 
نه تنها کلماتمان را گم می‌کنیم بلکه حافظه‌مان نیز دچار اختلال می‌شود. در جریان اتفاقی آسیب‌زا، فرایند‌های فکری ما به گونه‌ای پراکنده و بی‌نظم می‌شود که دیگر خاطرات متعلق به رویداد اصلی را تشخیص نمی‌دهیم. 
در عوض تکه‌هایی از خاطره، به شکل تصاویر پراکنده و احساسات بدنی و کلمات در ناخوداگاهمان ذهیره می‌شود و ممکن است بعدا با هرچیزی که حتی دورادور تداعی کننده‌ی تجربه اصلی باشد، فعال شود». 
روزنامه صبح ساحل