چرا به شعار اکتفا می کنید؟!

صبح ساحل ، اجتماعی - محمد خداکریمی//استان هرمزگان ،يكى از خبرسازترين مناطق كشور است هر روز خبرهايى ازاين استان به كشور و حتى جهان مخابره مى شود. كه آن رخداد يا بى نظير و يا كم نظير است.از خبرهاى  سياسى گرفته تا اجتماعى، اقتصادى وحتى حوادث.نام اين  استان  به  دليل  شرايط  خاص  آن  همواره  برسرزبان  هاست. شواهد بسيارى مى توان دراين زمينه بيان كرد كه از حوصله  اين  مقال  خارج  است.وقتى  سرى  به  محلات  مختلف  شهر بندرعباس بزنيد به ويژه مناطق قديمى اين شهر با واقعيت  هايى روبرو مى شويدكه جاى تامل دارد. اکثرمحلات شهر بندرعباس ازمناطق آسيب پذير اين شهر است. روان بودن فاضلاب، كوچه  های بعضا خاكى و پر از دست انداز و ناهموار، خانه هاى فرسوده ومعابر كم عرض، خدمات دهى به ساكنان اين محلات را دشوار كرده است. هرچه محلات اينگونه فقير و خانه ها هم فرسوده باشند؛ كمتر به فكر ايمنى هستند. بيشتر ساكنان اين محلات، خانواده هايى را تشكيل مى دهندكه به صورت قبيله اى و طايفه اى به بندرعباس كوچ كرده  و ساليان سال است كه درمركز هرمزگان سكونت مى كنند. همه آنها هم اقشار كم درآمد و   آسيب  پذير  جامعه  هستند.  اكثر  آنها  زير  خط  فقر زندگى مى كنند.اكثربناهاى  ساخته شده دراين مناطق، فاقد سند مالكيت رسمى و پايان كار هستند. عمر خانه ها به بالاى 40 سال هم مى رسد. ساكنان آنها بدليل شرايط بد اقتصادى نتوانسته، خانه هاى خود را بازسازى و با اصول فنى بسازند.خانه هاى اين مناطق همانطور هم كه مسوولان اعلام كرده اند در برابر زلزله مقاوم نيستندو هرلحظه احتمال ريزش آنها وجود دارد.بافت كوچه هاى محلات شهر بندرعباس  به گونه اى است كه خودروهاى آتش نشانى هم نمى توانند به راحتى وارد كوچه شوند. اما نكته مهم اينجاست. مسوولانى كه اعلام مى كنند،تمام مناطق استان هرمزگان برروى گسل زلزله قرار دارد وخطرمناطق مختلف شهر بندرعباس را تهديد مى كند و يكى از راه هاى مقابله با زلزله را مقاوم سازى و نوسازى خانه هاى واقع در بافت هاى فرسوده مى دانند، آيا به اين انديشيده اند، كه وضعيت اقتصادى سرپرستان خانواده ها، با توجه به گرانى مصالح و ديگر هزينه هاى جانبى، قدرت عمل را براى نوسازى خانه ها از آنان گرفته است. متاسفانه براى نوسازى بافت هاى فرسوده،  دستگاه هاى متولى با يكديگر هماهنگ نيستند وهريك ساز خودرا كوك كرده اند.  از  اهرم  هاى  تشويقى  هم  كه  خبرى  نيست.ازبين چندين دستگاه متولى در نوسازى بافت هاى فرسوده ،تنها شهردارى، تمهيداتى را براى مالكان اين بناها درنظر گرفته است.و آنهم مربوط به صدور پروانه ساختمانى است.نه شركت توزيع برق و نه شركت آب وفاضلاب ومخابرات، گاز و... هيچ كدام درهزينه هاى انشعاب كوتاه نمى آيند، و برايشان يك برج ساز و بساز و بفروش با يك كارگر و مستمرى بگير وبازنشسته  تفاوتى ندارد. حتی وام وتسهیلات نوسازی بافت های فرسوده با آن سود ونرخ بالا هم درمان درد بی پول ها نیست.وقتى هزينه هاى نوسازى و مقاوم سازى بافت هاى فرسوده بسيار بالا باشد، قديمى هاى اين شهرتوانايى اين كار را ندارند.نوسازى بافت هاى فرسوده كه از چندين سال پيش دربين  مسوولان  مطرح  شد،  طرحى  بودكه  به  بارننشست  و استقبال چندانى از آن نشد. نبود يك مديريت واحد شهرى در شهرهاى كشور، مانعى براى انجام طرح هاى مختلف شهرى است. همه ما مى دانيم حتى ساكنان محلات قديمى شهر هم مى دانندكه خطر هرلحظه،آنها را تهديد مى كند. اما چاره اى هم ندارند وقتى دستى خالى باشد چگونه مى توان از خطر دور شد.آنها بدليل شرايط بد اقتصادى و حمايت نكردن دستگاه هاى  مختلف  از  آنها،  خطر  به  جان  خريده  وچشم  به  آينده دوخته اند.شايد در آينده دستگاه هاى خدمات رسان به كمك آنها آمده و خانه هايشان را نوسازى كنند.پرسشى  كه  اينجا  بايد  مطرح  كرد  اينكه؛  چرا  دستگاه  هاى مختلف با يكديگر همسو نيستند؟ چرا براى مردمى كه خود آقايان  در  مواقع  لزوم،  آنها  را  ولى  نعمتان  خود  خطاب  مى كنند، گام هاى مثبت بر نمى دارند؟ چرا تنها به شعار اكتفا مى كنيم؟ چرا درعمل رفتار دوگانه اى داريم؟ و چراهاى ديگر... تا مسوولان دستگاه هاى مربوطه به كمك مردم  نشتابند، مطمئن باشيد،بافت هاى فرسوده بندرعباس احياء نمى شود و با كوچك ترين تكان زمين یا بارندگی آنچه كه نبايد اتفاق بيفتد رخ خواهد داد.آيا مسوولان منتظر چنين روزى نشسته اند كه پس از حادثه اى تلخ گناه را گردن يكديگر بيندازند و از مسووليت  شانه خالى كنند. ويا هم براى پاك كردن صورت  مساله مردم را مقصر اصلى  بدانند.  تا  دير  نشده،  دستگاه  هاى  خدمات  رسان  با هماهنگى يكديگر، دست مردم ناتوان را بگيريد تا در آينده شاهد حادثه اى تلخ نباشيم.