دادن نذری به چه بهایی ؟!

صبح ساحل-اجتماعی/محمد خداکریمی/امروز پنجشنبه هفتم محرم است. روزهای تاسوعا وعاشورای حسینی پیش رو داریم.بسیاری از زنان و مردان خداجوو شیفته سرور خوبیها حسین(ع) عاشقانه و از سرصفای دل اقدام به تقسیم نذری می‌کنندکه بدون شک رفتاری پر از کرامت و مهربانی است اما به نظر می‌رسد برای حفظ سلامت عمومی و سنگین نکردن کار عزیزانی که تنطیف شهر را برعهده دارند حتماًباید به نکاتی توجه کرد. در این روزها،شهر پر از ایستگاه‌های صلواتی می‌شود.تصور کنید در این روزها و شب ها چه می‌گذرد.خیابان تقریبا بند آمده و اتومبیل‌های عقبی که از ترافیک قفل شده کلافه‌اند، بوق می‌زنند تا شاید با این صوت نخراشیده راهشان باز شود؛ به این خیال که شاید یک راننده بی‌مبالات جای بدی توقف کرده و یا این تصور که ممکن است، تصادف جزیی دو خودرو مسیر را بسته کرده باشد؛ غافل از اینکه انتخاب محل نادرست در شربت نذری دادن هم می‌تواند عامل راه‌بندان باشد!  جایی که بر انبوه ایستگاه‌های صلواتی سطح شهر افزوده شده و نذورات بیشتری عرضه می‌شود تا شاید کام برخی شیرین و یا تشنه‌ای سیراب شده و بهانه‌ای باشد برای ثبت ثواب در دفتر بانی و خادم نذر. با این توضیح که همه ماجرا هم به این سادگی نیست؛ کافی است به امتداد مسیر رهگذران نگاه کنیم تا از زشتی انبوه لیوان‌های‌‌ رها شده یک بار مصرف شربت در مسیر، سری به تاسف تکان دهیم. شاید این اتفاق اجر صواب خالصانه کسانی که قصد کار خیر داشتند را با بی‌دقتی و با ایجاد زحمت برای قشر دیگری از مردم کمرنگ کند.
مراجع تقلید نیز اذعان دارند که تلاش کنیم تا باعث رنجش مردم نشویماکنون کافی است، ساعات خاصی از روز های آینده  گذرتان به برخی مسیرهای شلوغ و پر ترافیک سطح شهر، به ویژه در محلات قدیمی، بیفتد تا با دیدن انبوه خودروهای متوقف شده در خیابان، از یک سو بوق ماشین‌های نرسیده به گره ترافیکی و از سوی دیگر، انبوه لیوان‌های یکبار مصرف‌‌ رها شده در کف خیابان تا کیلومتر‌ها آن سو‌تر این پرسش را در ذهنتان پر رنگ‌تر کند که براستی نمی‌شد این کار خیر را با برخی نکات منفی آلوده نکرد؟ نه سخن از رد کردن کار خیر است و نه قرار به نصیحت که مثلا «می‌شود هزینه‌ها را به کار دیگری گرفت» که البته هر کدام حکمت خود را دارد؛ اصل سخن اینجاست که آیا مثلا نمی‌شود تدبیری اندیشید که بار کاری رفتگران پس از کار خیر ما افزایش نیابد؟ آیا واقعا سخت است که مثلا پس از هر ایستگاه صلواتی، یک نفر زباله‌های تولید شده را از رهگذران بگیرد؟ آیا نمی‌شود، پخش نذری را در جایی خارج از خیابان پیگیری کرد تا مبادا ترافیک پس از آن، موجب رنجش بخشی ـ
هر چند اندک‌ ـ از مردم نشود؟ متاسفانه همین کسانی که چنین کاری می کنند با خود می گویند شهرداری از مردم عوارض می گیرد و وظیفه رفتگران شهرداری است که زباله های تولید شده مردم را جمع آوری کنند، این در حالی است که وظیفه همه ما مشارکت در پاکیزه نگه داشتن شهرو محل زندگی خود است.مگر غیر ازاین است که هر لیوان یا ظرفی که به زمین می افتد، یک قامت خم می شود استفاده از ظروف یکبار مصرف و رها کردن آن‌ها در اطراف محل‌های برگزاری مراسم عزاداری ایام محرم، عاملی برای تشدید مشکلات زیست‌محیطی، آبگرفتگی‌ها و نازیباشدن چهره شهر است رعایت نظافت و پرهیز از آلوده کردن شهر به هنگام استفاده از نذری و رعایت حال رفتگران شهرداری در کنار برگزاری باشکوه عزای حسینی می‌تواند فضای معنوی بیشتری را به مراسم بخشیده و شأن مراسم را حفظ کند.روزهایی که غم محرمی بر کوچه‌ها و خیابان‌ها و قلب مردم سایه می‌‎‎اندازد، قامت خمیده رفتگران زحمتکشی که زباله‌ها و ظروف یکبار مصرف نذری را از زیر پای عزاداران جمع می کنند، غمی مضاعف است که البته در چهره هایشان موج می زند.هر سال پس از پایان عزاداری ها و تقسیم نذری در گوشه گوشه شهر به ویژه در روز عاشورا، تصاویری از چهره ناخوشایند سطح خیابانها و کوچه ها منتشر می شود که نه تنها با فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی سازگاری ندارد بلکه باری دوچندان بر دوش قشری تلاشگر است که از سوی مردم به آنها تحمیل می شود .چه می شودامسال افرادی که نذری دارند در کنار خود محلی برای جمع آوری لیوان های یکبارمصرف در نظربگیرند ، تا مردم پس از مصرف ، لیوان ها را در کوچه و خیابان رها نکنند.کاری نکنیم که امسال نیز این عادت تکرارشود و رفتگران یا به تعبیری پاکبانان بلافاصله پس از پایان مراسم عزاداری های تاسوعا وعاشورای حسینی به نظا فت شهر بپردازند.چه بسا اگر مردم کمی بیشتر بر رفتار خود در مراسم های عزاداری دقت کنند ، نه خیابانی در زباله ها غرق و نه قامت انسان‌هایی زحمتکش خم می شود.کاری نکنیم که  پس از جمع شدن سفره نذری در سطح شهر و بازگشتن مردم به خانه هایشان، رفتگران به خیابان ها سرازیر و اقدام به جمع آوری زباله ها کنند .