ناگفته‌های محسن(ناظم)کرمی فعال انقلابی از حوادث روزهای پیروز ی انقلاب در بندرعباس

صبح ساحل ، اجتماعی - درشهربندرعباس از میان پایگاه های متعددی که جریانات  انقلاب در آنها  پیگیری می شد دو مسجد بود که بیشتر از بقیه پایگاه مبارزین و متدینین بود؛ یکی مسجد کوفه ودیگری مسجد فاطمیه.

تمام حرکت های مردمی درشهربندرعباس و تظاهرات و راهپیمایی های ضد رژیم پهلوی از این دومسجد آغاز می گردید و سخنرانی های روشنگرانه ضد رژیم نیز درهمین دو مسجد انجام می شد.

مردم بعد از نماز مغرب و عشاء ، از مسجد به سمت خیابان های اطراف به راه می افتادند و با شعارهای اسلام پیروز است،اختناق نابود است؛مرگ برشاه و ... تنفر خود را نسبت به رژیم پهلوی نشان می دادند. در سال منتهی به انقلاب، دریک برنامه از قبل طراحی شده و هماهنگ تعدادی از مبارزین استان از شهر میناب و جزیره هرمز  دریک زمان مشخص دستگیر شدند. درهمان روز درشهر بندرعباس تعدادی در حدود 20 تا 25 نفر از دوستان دستگیر شدند. نماز صبح خوانده بودیم که درب منزل ما به صدا درآمد.

مامورین ساواک با حمله به داخل منزل و بدون اجازه با تهدید و بد وبیراه گفتن وارد اتاق ها شده و از مرحوم پدرم که همیشه مشوق ما در مبارزات بود می خواستند فرزندانشان( من و کاظم )را معرفی کرده و تحویل آنها دهند. پس از ورود به اتاق ها و مواجه شدن با  ما، بدنبال اسلحه و ماشین تکثیر می گشتند که خوشبختانه چیزی پیدا نکردند. 

زیرا چند روز قبل ، احتمال  می دادیم به منازلمان حمله کنند و مورد تفتیش قرار دهند تمام اعلامیه ها، عکس ها ونوارهای حضرت امام و نوارهای مذهبی از منزل خارج کرده بودیم. پس از اینکه چیزی درمنزل نیافتند من وبرادرم(حاج کاظم) را دست و چشم بسته به ماشین منتقل کردند وسرمان را با فشار زیر صندلی قراردادند تا نتوانیم مسیر حرکت راتشخیص بدهیم . ما را به ساواک بندرعباس بردند . من در روزهای اول در سلولی زندانی بودم که آقایان موسی درویشی و محمد نیک از جزیره هرمز نیز در آن سلول زندانی بودند که چند روز بعد هر دوی ایشان را بردند و من در سلول تنها شدم .

یکی از  تلخ ترین لحظات در زندان، شنیدن صدای آقای خلیل قاسمی بود که خیلی متاثر شدم و بهم ریختم.دلیلش هم این بود که چند روز قبل از دستگیری، بخشی از عکس ها و نوارهای حضرت  امام را تحویل خانم محترم قاسمی ،(خواهر اقای خلیل قاسمی )داده بودم که همسایه ما بودند و نگران شدم که همزمان با دستگیری ما، به منزل ایشان هم رفته اند ودستگیر شده اند وعکس ها ونوارهایی که من تحویل داده بودم را به عنوان مدرک از ایشان گرفته باشند.

از حوادث و صحنه های شیرینی که در دوران انقلاب برایم اتفاق افتادوهنوز هم به خوبی آن را به یاددارم این بود که پس از آزادی از زندان ساواک، متوجه شدم خانم قاسمی دستگیر نشده بودند و تنها آقای خلیل قاسمی هم درمنزل آقای مرحوم مظفری ( یکی از رهبران انقلاب در استان هرمزگان و از موثرترین افراد در موفقیت انقلاب در استان که با سرمایه ایشان و تفکرات عمیق اسلامی و انقلابی و مدیریت قوی درخت انقلاب را در استان آبیاری کردند) به اتفاق تعدادی از دوستان دستگیر و روانه زندان شدند.

از دیگر حوادث و صحنه های تلخ ، ضرب وشتم  مادر و مادر بزرگم توسط مامورین ساواک بود که پس از آزادی از زندان مطلع شدم. درهفته های اول زندانی شدن ما، چون خانواده از وضعیت ما بی اطلاع بودند ، به اتفاق برادرمان(حاج قاسم پدرمطبوعات هرمزگان) ، پدر ومادر بزرگ به ساواک مراجعه می کنند تا جویای حال ما شوند که با ضرب و شتم و برخورد بد مامورین مواجه می شوند و مادر بزرگمان را با ضربه شدید به درون جوی آب جلو ساواک می اندازند. 

بیشتر اعلامیه ها، عکس ها ونوارهای حضرت امام از یزد از دفتر آیت ا... صدوق ، توسط آقایان فلاحتی و برادران عبدا... زاده آورده و بین دوستان توزیع می شد. یکی  دیگر از صحنه های شیرین دوران انقلاب، زمانی بود که تازه از زندان ساواک آزاد شده بودم ومسجدی ها بعد از نماز  به همراه مرحوم  آیت ا... انواری (روحانی مبارزی که نقش رهبری نیز برعهده داشت) و  بیش از 50 نفر از نمازگزاران برای دیدن من به منزل آمدند و برادرم(مرحوم حاج قاسم) و پدرم از آنان به خوبی استقبال و پذیرایی کردند.یادم نمی رود؛ هنگام آزادی از زندان، برادرم حاج قاسم با گفتن جمله « ما به تو افتخار می کنیم و مایه افتخار ما هستی» مثل این بود که دنیا را به من داد، به  طوری که تمام سختی ها و فشارها از تنم خارج شد. درمیان مبارزین قبل از انقلاب گروه های اندکی هم بودند که با شعارهای ضد رژیم با مبارزین مسلمان همراه بودند، لکن مرزبندی مشخص بود.

 دوستان مسلمان ما اجازه نمی دادند شعارها رنگ وبوی غیراسلامی به خود بگیرد و سعی می کردند شعارها در تظاهرات و راهپیمایی ها نمادی از حرکت اسلامی و انقلابی با رویکردی اعتقادی-اسلامی داشته باشند.دوستان زیادی در شکوفایی انقلاب در استان هرمزگان نقش داشتند از جمله مرحوم حاج علی مظفری ،مرحوم محمد شریف نحوی، آقای حاج غلامعباس زائری ،برادران رزم(حاج محمد ،حاج حسن) برادران  فرج زاده(مرحوم حاج حسین،حاج احمد)،شهید یوسف دقت، آقای حمید اسلام زاده،آقای مهدی عراقی زاده، آقای محمد جعفری، حسن مهرانپور، علی علامه زاده، محمد عبدلی، صادق وجدانی، علی اکبر معلم زادگان و همچنین خانم ها مریم کرمی( خواهربنده)، صولت دقت ، محترم قاسمی، و تعدادی دیگر از خواهران .

از اینکه اسامی دیگر عزیزانی که خالصانه در راه انقلاب جانفشانی کردند اما  در هنگام نگاشتن خاطرات در ذهنم نبود، پوزش می طلبم.

همچنین روحانیونی که به عنوان پیشرو و رهبران حرکت انقلاب اسلامی در استان نقش بسزایی داشتند حجج اسلام متین، عباسی،غفوری، درویشی وتعدادی دیگر از روحانیون بودند که در شهرهای مختلف استان نقش پررنگی در شکوفایی انقلاب داشتند.