آثار «هانری کارتیه برسون» مورد بررسی قرار گرفت

صبح ساحل ، هنری -  مریم دلفانی یکی دیگر از نشست های عکاسی با همت انجمن عکاسان هرمزگان و با حضور حسام الدین انصاری برگزار شد . در این نشست که هر هفته در فرهنگسرای طوبی برگزار می شود معمولا آثار چندی از حاضرین در جلسه  به همراه بررسی آثار یک عکاس بزرگ   نقد می شود.

به گزارش صبح ساحل انصاریان دلیل این کار را آشنایی همگی با تاریخ عکاسی بیان کرد و اضافه کرد : با کمکی جستجو در تاریخ عکاسی می توانیم به آثار فراوان با زاویه دید های متفاوت ارائه شده دست یابیم همچنین دانستن تاریخ به پیشبرد راه و روش هایی که در ذهن دارید کمک شایانی کند چون با تاریخ می توانیم به جواب اکثر آن سوالات ذهنی برسیم و از تجربه گذشتگان استفاده ببریم .در این نشست ابتدا به بررسی آثار کاتیه برسون و سپس نمایش اثار حاضرین در جلسه پرداخته شد. انصاریان در رابطه با زندگینامه برسون گفت :

  هانری کارتیه برسون (Henri Cartier-Bresson) عکاس فرانسوی در 22 آگوست سال 1908 در شانتلو فرانسه متولد شد. هانری در ابتدا به هنر نقاشی مشغول بود. هنر نقاشی بر دید هوشمندانه و ترکیب بندی او بسیار تاثیر گذار بود و بعدها این تاثیر را در آثار عکاسی او مشاهده میکنیم. اما برسون زمانی عکاسی را آغاز کرد که بعد از یک سفر یک ساله به آفریقا و شکار در آن مناطق دچار بیماری شد و موجب بازگشت او به پاریس گشت. از آن به بعد علاقه او به عکاسی جدیت گرفت. البته او در نوجوانی با دوربین کوچک خود عکاسی میکدد.

در زمان جنگ جهانی هانری کارتیه برسون به ارتش فرانسه پیوست ولی خیلی زود گرفتار نیروهای آلمانی شد. او نزدیک سه سال در بازداشتگاه های جنگی اسیر بود. او سه بار اقدام به فرار کرد که بار آخر توانست از زندان آلمان ها فرار و خود را به پاریس رساند.

بعد از جنگ برسون فعالیت های عکاسی خود را ادامه داد. او یکی از موسسین آژانس مگنوم که در آمریکا و فرانسه فعالیت میکند میباشد. برسون با سفرهای متعدد خود و با دوست همیشگی اش یعنی دوربین لایکای 35 میلی متری و لنز 50 به ثبت آثار خارق العاده پرداخت.

هوش او در عکاسی خیابانی و ثبت لحظه ای آن که خود به تنهایی روایت گر داستان خود اوست تا به امروز مختص به خود برتون است. ترکیب بندی در نگاه او گویی غریزی بوده است. به طوری که در لحظه ای که ثانیه به ثانیه در حال گذر میباشد، بهترین لحظه با بهترین موقعیت و بهترین ترکیب بندی در زیر دکمه شاتر برسون به ثبت میرسید. تمامی عکس های او با نور طبیعی و فاقد هر گونه اصلاحات تصویری حتی کراپ بوده است.

او جزئیات روزمره زندگی را به گونه ای به تصویر میکشید که حقایقی بزرگ را نمایان میکرد. برسون در کتاب لحظه قطعی که یکی از معروف ترین کتاب های اوست گفته در عکاسی کوچکترین چیزها میتواند بزرگترین سوژه ها باشند. ویژگی های کوچک انسان میتوانند به موضوعی مهم بدل شوند. توجه خاص او به سوژه و درک حاصل از آن برسون را از عکاسانی که بی هدف دست به دوریبن برده و ناگهان دکمه شاتر را میزنند متمایز کرده است.آثار هانری کارتیه برسون در نمایشگاه های زیادی به نمایش در آمده است و تا به امروز در مجلات معتبر دنیا به چاپ میرسد. از جمله کتاب هایی که تالیف کرده میتوان کتاب اروپاییان، کتاب مسکو و کتاب از چینی به چی.ن دیگر را نام برد. همچینن در زمینه فیلم سازی نیز، در مستند درباره اسپانیا و دستیاری کارگردان ژان رنوار در فیلم های گردش در صحرا و قائده بازی نیز فعالیت داشت. برسون در سن 95 سالگی و در سال 2004 در گذشت

علاقه مندان برای دیدن آثار عکاس و فیلمساز معروف برسون می توانند به آژانس بین المللی عکس مگنوم فتوز مراجعه کنند.در ادامه جلسه به بررسی اثار حاضرین گذشت . مهدی ناظری مجموعه عکس  به نام همانژیوم که از برادر خود در زمان بیماری تهیه کرده بود ارائه داد  . این مجموعه سعی در نشان دادن سختی که یک بیمار از زمانی که متوجه بیماری خود می شود تا بعد از درمان کرده بود. انصاریان در رابطه با این مجموعه گفت : این مجموعه  از نظر موضوعی مرا یاد یک نمایشگاه در المان که روی بیست روز اخر زندگی خواهرش را عکاسی کرده انداخت .وی ادامه داد : در این کار ها سعی کنید حس را  بخاطر استرس و غمی  که لزومه بیماری برای خود و اطرافیان وجود دارد حفظ کنید برای مثال اگر رنگ ها در این کار به شما کمک می کنند پس عکس ها را رنگی ارائه دهید . 

مریم دلفانی نفر بعدی حاضر در جلسه بود که عکس ها را به صورت  پراکنده ارائه داد ناظری در رابطه با این عکس ها گفت : فضاهای مختلف وهم اوری در عکس ها به همراه چند کار نود ارت می بینیم . پیشنهاد من برای کسانی که این سبک را دنبال می کنند دیدن کارهای علی شیخ اسلامی است . علی شیخ اسلامی از عکاسان با تجربه ی این سبک است که در زمینه ی خود نامدار و موفق بوده است . 

وی ادامه داد در نود ارت تمرکز محتوا یا فرم است مثلا قوس بدن به عنوان کوه یا تپه .بسیاری هم نود استیج می کنند و با ذهنیت از پیش تعیین شده  بهره گیری از این هنر می کنند . اینگونه خود نود در خدمت عکاس است . دقت کنیم به هر عکس برهنه ی نمی توانیم نود ارت بگوییم و نکته ی مهم  چگونگی استفاده از برهنگی است نه خود اصل برهنه بودن عکس . انصاری در رابطه با عکس ها گفت : این سری عکس ها را میتوانیم از نظر جامعه شناختی و روانشناسی بررسی کنیم . به گونه ای که عکاس ذهنیت پریشان خود را در رابطه با جامعه و ادمها به مخاطب ارائه می دهد . پازلی از آشفته بازاری که عکاس با ان به مخاطبان خود نهیب و هشدار می دهد و سیاه بودن روزگاری که حس می کند را فریاد می زند .