"حلیم نذری" سنتی کهن در دیار چاهستان

صبح ساحل، شهرستانها _  آنچه آمیزه ای از عشق و ایمان باشد تا ابد ماندگار و پایدار است. مراسم «حلیم نذری» نیز از جمله سنت های دیرین ودوست داشتنی مردمان صبور و چاره اندیش «چاهستان» می باشد.دراین گزارش از اعتقادات آهنین، باورهای جالب ودل های زلال انسان هایی با شما سخن می گوییم که دراین روستای زیبا زندگی می کنند.

 «چاهستان»:

قدمگاه شاه غیب، حریم حرم مطهر امامزاده سید احمد(ع) سرزمین چاه های عمیق، زیستگاه پرندگان مهاجر، میزبان نیزارهای بلندزادگاه هنرمندان و مدیران بلند پایه، دیار آبگرم باری و هاشو که سر بر دامان کوه نیان نهاده  و گورستان گوران محمدگشا را به آغوش کشیده  است. «چاهستان» روستایی که در چله زمستان رسومات ماندگاری دارد ودل در گرو سنت های پیشینیان سپرده است. آبادی با جمعیتی بالغ بر 1500 نفر که در حدود 60 کیلومتر شرق بندرعباس واقع بوده و جزو بخش مرکزی این شهرستان می باشد همسایگانش نیز اهالی«تخت» زهوکی وکشکو هستند ولی حسابشان را در برگزاری و رسم های کهن از آنها جدا کرده اند.

 طبخ حلیم:

حلیم نذری چاهستان طعم مهربانی می دهد و دلهارا معطر می کند زنان ودختران دم بخت ومردان  وپسران پرتوان گردهم می آیند تا سالی یکبار در فصول سرد سال به شیوه پیشینیان  حدود 50 دیگ بزرگ، حلیم نذری پخت کنند.مردان با تبر به بیابان می روند تا هیزم بیاورند، پسران دیگ ها را آماده می کنند، بانوان هم کمر همت می بندند و مقدمات پخت را فراهم می سازند.

 دیگ های محبت:

نیت می کنند، نماز می خوانند، گل به هم می دهند و با شور و شوق به یاری هم می شتابند. آنها دست در دست یکدیگر باعشق بساط نذری بزرگشان را می چینند، همه چاهستانی ها را دعوت می کنند از همه جا می آیند. جمعیت موج می زند، هرم آتش قلب های گرمشان را نزدیک تر می کند وتلاش آنها دیگ ها را به جوش می آورد و ایمانشان را مستحکم تر می سازد و آنگاه که هرکس سهم خویش را می گیرد گره مشکلاتشان نیز گشاده می شود.

 نیت های پاک:

خشکسالی وگرفتاری ها باید از چاهستان بروند بنابراین مردمان این دیار با نیت قلبی دست به آسمان می برند واز پروردگار  می خواهند تا دانه های زلال «باران» رحمت بیکران الهی بیاید وبا خود سبزه وشکوفه بیاورد. بلاها را بشوید و حاجات حاجتمندان را رفع نماید.

 یک واقعیت:

پیشینیان با برگزاری این مراسم شاهد بارش باران بودند. شک وتردید در دل هایشان نبود. ماهواره مهمترین اصول زندگی را از آنها نگرفته بود و اینک نیز مردم هنوز به شیوه اجدادشان اشک می ریزند تا لبخند نوادگان وگل هارا شاهد باشندوسال گذشته این چنین شد، باران آمد. باران تند آمد و امسال نخستین مراسم که حلیم نذری بود هفته پیش برگزار شد و این هفته مراسم «قبله دعا» دل ها را به ریسمان محکمی پیوند می زند تا زندگی سعادتمند همواره جاری باشد.

 قبله دعا:

 انبوه جمعیت چاهستان، برای یکبار در سال این جمعه درمکان مقدس بین قدمگاه شاه غیب و زیارتگاه امامزاده سیداحمد بن موسی جعفر(ع) از نوادگان امام موسی کاظم(ع)، با شفاعت ازاین بندگان صالح خدا، قبله دعا می روند واز خداوند بخشاینده طلب باران می کنند.

 یک رویداد تلخ:

قبرستان« گوران محمد گشا» برای اهالی چاهستان یادآور خاطره تلخ بیماری وبا است که مردم این روستا را از پای درآورد ونخستین شخصی که از رنج این بیماری درگذشت «محمدگشا» بود .انسان ملا و با دانشی که در زمان سیداحمد و حدود بیش از سه قرن پیش درچاهستان می زیست و جمعیت فعلی چاهستان ازدیگر روستاها و چاهستانی های غیر ساکن روستا  هستند که  به علت آب وهوای مناسب به این سرزمین مهاجرت کرده اند اما  یادگار تلخ آن رویداد  دشت وسیعی است که پراز قبر های قدیمی می باشد.

 مقیاس:

مردمان باصفا وصمیمی چاهستان به خاطر بوته های وحشی،پرندگان زیبا، رونق زندگی شان بواسطه پربار بودن شاخه مرکبات ونخیلاتشان وحفظ سنت آباء و اجدادی شان هرساله در فصل سرد سال، صورت هارا برخاک می نهند  و از خالق خوبی ها می خواهند تا سالی پر آب همراه باسلامتی را برایشان رقم بزند.