هتل‌ها آبرو و ویترین شهرند

خانه مبله و خانه مسافر دوکلمه‌ای که عموماً بجای همدیگر استفاده می‌شوند. اگر جستجویی در اینترنت نیز داشته باشید متوجه این اشتباه خواهید شد تفاوتی که حتی مسئولان نیز از آن آگاه نیستند و در تصمیم‌گیری‌های خود خانه مبله و خانه مسافر را مشابه فرض می‌کنند.

«بحث خانه مسافر را نباید با خانه‌های مبله یکی کرد این دو متفاوت هستند. خانه مسافر در تقسیمات سازمان میراث فرهنگی جزء تأسیسات گردشگری است و اخد مجوز برای خانه مسافر با یک هتل تفاوتی ندارد و باید تمام شرایط هتل را دارا باشد ولی خانه‌های مبله و شبانه با این خانه‌ها فرق می‌کند و اعتراض هتلداران به این خانه‌های مبله است.» این اظهارات محمدرضا چرسی زاده مدیرعامل جامعه هتلداران هرمزگان است.

هنوز به‌صورت دقیق مشخص نیست فعالیت خانه‌های مبله چگونه و برچه اساسی است اما هر چه هست داد جامعه هتلداران را درآورده است چراکه با جذب مسافران بسیاری به رقیب هتل‌ها تبدیل‌شده‌اند.

چرسی زاده با گلایه از جلسه اخیری که با حضور دستگاه‌های مختلف ازجمله اتحادیه املاک برای قانونمند کردن فعالیت خانه مبله‌ها و نظارت و کنترل بر این خانه‌ها صورت گرفت، گفت: هیچ عضوی از جامعه هتلداران در آن جلسه حضور نداشتند. سازمان میراث فرهنگی که متولی صدور پروانه و اداره متبوع هتل‌ها می‌باشد بجای حمایت از هتل‌ها در آن جلسه علیه هتل‌ها صحبت کرده است که مستندات آن نیز موجود است.

همچنین اجازه داده شد اتحادیه املاک درباره هتل‌ها اظهارنظر کنند درحالی‌که این اقدام تداخل صنفی محسوب شده و ممنوع است. هتل‌ها بسیار ناراحت هستند.

وی با اشاره به گزارش اخیر صبح ساحل به اظهارات ملاحی رئیس اتحادیه املاک هرمزگان انتقاد کرده و گفت: آقای ملاحی گفتند فقط در ایام عید خانه‌ها را اجاره می‌دهند درحالی‌که در طول سال نیز این کار را انجام می‌دهند و الان نیز قصد قانونی کردن آن برای بقیه طول سال را دارند..

چرسی زاده تصریح کرد:. فلسفه خانه‌های مبله و شبانه این است اگر نرخ اشغال مراکز استان‌ها بیش از 70 درصد باشد دراینصورت سرریز مهمان‌ها به خانه‌های مبله بروند. استانی که در طول سال نرخ اشغال آن از 35 درصد سرریز نمی‌کند چگونه می‌خواهد خانه‌های مبله را برای طول ایام سال ساماندهی کند. در گزارش امنیت اخلاقی استان هرمزگان در جلسه امربه‌معروف و نهی از منکر گفته شد تمام تخلفات در خانه‌های مبله بوده است.

انتخاب خانه‌های مبله منافع غیراقتصادی دارد. قیمت یک هتل‌آپارتمان در ایام دهه فجر امسال از خانه مبله بیشتر بود چون اتفاقی که در خانه‌های مبله رخ می‌دهد هرگز نمی‌تواند در هتل رخ دهد.

وی ضمن تائید گزارش صبح ساحل درباره چالش‌های صنعت هتلداری گفت: مهمانسراهای دولتی، خانه‌های مبله، مدارس، کمپ‌های شهرداری و غیره عواملی هستند که رقیب هتل‌ها شده‌اند اما رقابتی ناجوانمردانه ایجاد کرده‌اند چون دست و پای هتل‌ها بسته است و باید به قوانین مختلف ازجمله میراث فرهنگی، انتظامی، اماکن، بهداشت و موارد دیگر عمل کنند. از طرفی در کنار رعایت اصول مهمان‌نوازی و آداب معاشرت با هزینه‌های دیگری از قبیل آموزش کارکنان، پرداخت مالیات بر ارزش‌افزوده، عوارض شهرداری، حق‌وحقوق دولت و موارد دیگر مواجه هستند درحالی‌که خانه‌های مبله و مهمانسراهای دولتی از این موارد مستثنا می‌باشند حتی به ربودن مهمان‌های هتل از جلوی درب هتل مبادرت می‌کنند یا بدون هیچ‌گونه کنترل و نظارتی اقدام به نصب تراکت و برچسب روبروی هتل‌ها می‌کنند.

مدیرعامل جامعه هتلداران هرمزگان افزود: این مشکلات باعث شده است ضریب اشغال هتل‌ها در طول ایام سال به‌جز پیک ایام دهه فجر یا تعطیلات نوروز بین بیشتر از 10 تا 25 درصد نباشد که این آمار ازنظر برخی ممکن است واهی به نظر بیاید اما برای اثبات آن می‌توان به اداره اماکن و سازمان میراث فرهنگی مراجعه کرد.

همه هتل‌ها باید به سامانه اطلاعاتی اعلام مسافر متصل باشند و اطلاعات هر مسافری پس از ورود به هتل به اداره اماکن ارسال می‌شود.

چرسی زاده درباره ورشکستگی هتل‌ها گفت: هتل‌های گوهرشاد، گنو، خلیج‌فارس، سعدی و غیره حتی چند مهمان‌پذیر دیگر تعطیل‌شده‌اند.

با تعطیل شدن لااقل جلوی ضرر گرفته می‌شود اما این تعطیلی همراه با بیکار شدن برخی افراد است چون هر هتل به‌صورت مستقیم برای 10 الی 350 نفر اشتغال‌زایی کرده است و از طرفی تعداد بسیاری از جمله ماشین‌های کرایه‌ای، قصاب، کسبه بازار و موارد دیگری به‌صورت غیرمستقیم با هتل‌ها در ارتباط هستند.

مدیرعامل جامعه هتلداران با اعلام آمادگی برای پذیرایی از مهمانان نوروزی بر لزوم حمایت دولت از هتلداران تأکید کرد و گفت: با دو هزار اتاق و چهار هزار تخت در شهرستان‌های مختلف استان آماده پذیرایی از مهمانان نوروزی هستیم. هتل‌ها در حال بازسازی هستند و هزینه آن‌ها در این اوضاع اقتصادی بسیار زیاد است.

هتل‌ها ویترین و آبروی شهر هستند. دولت باید روند دست و پاگیر هتل‌ها ازجمله تمدید پروانه بهره‌برداری و مسائل نرخ‌گذاری آن‌ها را تسهیل کند. همه می‌دانند مواد اولیه گران شده و گران‌تر نیز خواهد شد ولی هتل‌ها و مراکزی که دارای پروانه قانونی هستند گرفتارترند. نرخ هتل‌ها باید بر اساس عرضه و تقاضای بازار شناور باشد تا از کیفیت خدمات آن کاسته نشود.

همه مشکلات برطرف شود تا جامعه هتلداران در کنار سازمان میراث فرهنگی، دستگاه‌های امنیتی و سایر دستگاه‌ها برای سرویس‌دهی و امنیت بیشتر مهمانان دست‌به‌دست هم داده و باعث جذب گردشگر شوند. مسئولان باید جلسات را در طول سال برگزار کنند تا روش‌های جذب گردشگر و چالش‌های موجود شناسایی شوند و مشکلات برطرف شود نه اینکه آن را به روزهای پایانی سال واگذار کنند.

چرسی زاده درباره عدم تناسب کیفیت خدمات هتل با قیمت آن گفت: باید از نزدیک کیفیت خدمات هتل را بررسی کرد و قیمت‌ها را سنجید. هتل‌ها در طول سال 40 الی 50 درصد تخفیف می‌دهند.

علت گرانی هتل‌ها حقوق دولت ازجمله مالیات بر ارزش‌افزوده، مالیات بر درامد، حق بیمه بالای کارکنان هتل، افزایش قیمت حامل‌های انرژی، آب، برق و غیره است. استان هرمزگان ازلحاظ جغرافیایی و اقلیمی در جایی واقع‌شده است که در طول سال نیاز به کولر و دستگاه‌های برودتی مطبوع دارد و مسافران به دلیل گرمای هوا مصرف آب بیشتری دارند از طرفی استهلاک دستگاه‌های مربوطه هزینه هتل را بالا می‌برد اما بیشتر هزینه‌ها مربوط به حق‌وحقوق دولت است.

وی خاطرنشان کرد: دولت چندین بار بحث حمایت از هتلداران را مطرح کرده اما عملی نشده است. برق و آب هتل‌ها اگرچه صنعتی است اما با تجاری تفاوتی ندارد. درحالی‌که دولت باید در این زمینه‌ها تخفیف دهد.

وی عنوان کرد: اگر دولت این اقدام را انجام دهد به‌عنوان مدیرعامل جامعه هتلداران قول می‌دهم تا 3 سال دیگر هیچ افزایش قیمتی در هتل نداشته باشیم. مالیات بر ارزش‌افزوده کمر هتل‌ها را شکسته است چون باعث بالا رفتن قیمت تمام‌شده فروش اتاق هتل می‌شود. مسئولان تنها گرانی هتل را می‌بینند و روی دیگر سکه را نمی‌بینند.

مطمئن باشید هتل‌های بزرگ در سطح هرمزگان و حتی کشور متضرر و زیان ده هستند. درامد یک بقالی و سوپرمارکت از هتل‌های کوچک بیشتر است با این تفاوت که هر هتلی حداقل ده نفر کارکنان دارد.

وی با اشاره به نحوه درجه‌بندی و ستاره هتل‌ها گفت: درجه‌بندی و ستاره هتل‌ها از یک ستاره تا پنج ستاره و عادی و ممتاز و درجه‌بندی مهمان‌پذیرها درجه‌یک، دو و سه و عادی و ممتاز است.

هتل‌ها برای درجه‌بندی باید پروانه خدمات کیفیت را اخذ کند؛ یعنی استانداردسازی کندو در فرآیند ثبت‌نام کند. ارزیاب‌هایی برای بررسی شرایط و تطبیق برخی موارد مانند ساختمان و تأسیسات، نیروی انسانی، بهداشت و ایمنی فرستاده می‌شود.

اگر هتلی حدنصاب ستاره موردنظر را دارا نباشد عدم مغایرت‌ها به هتل، سازمان‌های ذی‌ربط و غیره گوشزد می‌کنند تا این مغایرت‌ها به‌روز شود.. اگر در مدت‌زمان تعیین‌شده مغایرت‌ها را انجام داد بر آن اساس رتبه‌بندی می‌شود در غیراینصورت تنزل رتبه پیدا می‌کند.

چرسی زاده با قابل‌قبول دانستن خدمات هتل گفت: برخی هتل‌های استان و کشور خدماتی ارائه می‌دهند که فراتر از انتظار مهمان است مثلاً فرد هتل دوستاره رزرو کرده اما خدمات هتل سه ستاره را دریافت می‌کند. گاهی اوقات گردشگران کیفیت خدمات هتل را متناسب با ستاره آن نمی‌دانند و گاهی اوقات فراتر از سطح انتظارات آن‌ها است چون نظارت می‌شود و این موضوع نه‌تنها در ایران بلکه در بسیاری از کشورها وجود دارد.