ردپای پول‌های کثیف در ماجرای وَس..

به گزارش صبح ساحل ، این هزینه‌هایی  که از جیب مردم بیرون می‌کشند خرج مطامع سیاسی  می کنند  یا به قول وزیر کشور جزئی از پول‌های کثیف انتخاباتی می‌شوند.
 بازی با «وَس» بس!

«وس» Value Added Service یا همان خدمات ارزش افزوده تلفن همراه که بر سر زبان‌ها افتاده چیست؟ و چرا هرگاه سخن از تعطیلی آن به میان می‌آید فریاد عده‌ای در می‌آید و آیا وس اساساً چیز مذمومی است؟

بارها شنیده‌ایم که یکی از مشکلات اساسی در کشور ما این است که برای ورود هر تکنولوژی جدید پایه‌های فرهنگی آن بنا نشده است. شاید هم یکی از دلایل اصلی آن این باشد که سرعت ورود تکنولوژی به‌گونه‌ای است که فرصت ساخت بنای فرهنگی لازم را نمی‌دهد. از این‌رو می‌بایست کم کم و با دقت و بر گرفته از تجربیات سایر کشورهای پیشرو چارچوب‌های فرهنگی لازم برای آن ساخته شود.

«وس» یا همان خدمات ارزش افزوده تلفن همراه، نوعی خدمات پیامکی است که با ایجاد بستری مناسب سعی در افزایش ارتباط و تعامل میان اپراتور و مشترک دارد. بدین صورت که مشترک در ازای دریافت هر پیامک هزینه پرداخت می‌کند.

این هزینه‌ها در ازای تبلیغات، سرگرمی‌ها، خدمات عمومی، آگاهی‌رسانی یا موارد مشابه دریافت می‌شود و در تمام دنیا این سرویس طرفداران زیادی دارد.

شرکت‌ها بر پایه سرویس خدمات ارزش افزوده و با اطلاع مشترکین و مشتریان درآمدهای کلانی کسب می‌کنند و مردم هم با رضایت کامل در ازای دریافت خدمات مورد نیاز(از سرگرمی گرفته تا دریافت اطلاعات و...) هزینه‌های تعیین شده را می‌پردازند. این پرداخت‌ها برای مشترکین معمولاً کم هزینه و برای شرکت‌ها به‌دلیل کثرت مشترکین پرمنفعت است.

اما آنچه در ایران امروز ما در رابطه با سرویس ارزش افزوده اتفاق افتاده بر چارچوب درستی بنا نشده است.

معمولاً پیامک‌هایی برای مردم ارسال می‌شود و از آنها خواسته می‌شود در ازای دریافت جایزه به پرسش‌هایی عمدتاً ساده پاسخ داده شود یا تیم مورد علاقه خود را حمایت کنند یا از جزئیات کالا یا خدماتی آگاه شوند.

مشترک در ازای پیامک‌هایی که برایش ارسال می‌شود ناآگاهانه مجبور به پرداخت هزینه‌هایی می‌شود که در صورت اطلاع از آن شاید هرگز راضی به دریافت این پیامک‌ها نمی‌شد یا به آن مسابقه ورود پیدا نمی‌کرد.

بعضاً برای هرکدام از ما پیش آمده که قبض موبایلمان که می‌آید مغزمان سوت می‌کشد؛ بدون آنکه مکالمه چندانی کرده باشیم هزینه‌های گزافی باید پرداخت کنیم و این ممکن نیست جز با همان ارزش‌های افزوده‌ای که بدون اطلاع از کیسه‌مان می‌رود.

حال این پول‌ها کجا می‌رود؟ این هزینه‌ها معمولاً به جیب شرکت‌های متعلق به بخش خصوصی نمی‌رود یا اگر هم می‌رود آن بخشی از شرکت‌های خصوصی هستند که صوری ثبت شده‌اند و در اختیار برخی سیاسیون قرار دارند و این هزینه‌هایی را که از جیب مردم بیرون می‌کشند خرج مطامع سیاسی کرده یا به قول وزیر کشور جزئی از پول‌های کثیف انتخاباتی می‌شوند.

از این‌رو هر وقت بحث ساماندهی یا جمع‌آوری آنها می‌شود فریاد برخی به آسمان می‌رود.

اما از آنجا که هم موضوع «وس» هم بحث ستاره مربع‌ها که توسط آنها به مشترکین خدمات ارائه می‌شود ضروری هستند و استفاده درست و پرداخت‌های آگاهانه و جمع‌آوری پول‌های پاک، بخشی از اقتصاد دیجیتال است در موضوع ساماندهی آنان باید به خواست مشترک توجه شود. بدین معنا که کسی ناخواسته دست در جیب ملت نکند، بلکه هرکس به خدماتی از هرنوع آن نیازمند است با اطلاع و آگاهی خود هزینه‌ای را پرداخت کند نه آن‌ که ناخواسته، صبح که از خواب بر می‌خیزد ده‌ها پیامک به سراغش بیاید که بخش اعظم آن هم پولی باشد و جیب ملت بی‌اطلاع به نفع صاحبان قدرت مصادره شود.

اینجاست که مسئولیت ساماندهی یا تعطیلی ارزش‌های افزوده تلفن همراه سیاسی می‌شود و به سرانجام رساندن یا کوتاه نیامدن از آن اهمیت می‌یابد و حتماً مقاومت‌هایی را به همراه خواهد داشت.
اما بازی درآمدزای سیاسیون با وس باید پایان یابد و روند پرداخت خدمات ارزش افزوده اصلاح شود.