موسیقی محلی و سنتی هرمزگان را دریابیم

 صبح ساحل، فرهنگی _ با سلام یادم نیست ، فکر کنم مدتها پیش بود یا سالهای پیش که صدا و سیمای مرکز خلیج فارس آهنگها و ترانه هایی از برنامه (صبح بخیر هرمزگان) رادیو و بعضی مواقع هم از (سیمای) هرمزگان و شبکه های سراسری پخش میکردند که واقعا جای ایول داشت و دست همه بزرگواران در صدا  و سیمای مرکز خلیج فارس و گروه اجرا کننده این ترانه ها و آهنگها درد نکند.

ترانه ها و آهنگهایی با سازهای محلی و سنتی نواخته میشد که جان تازه ای به مردم خونگرم و آفتاب سوخته بندرعباسی ها و هرمزگانیها میداد واقعا خاطره انگیز بود.

ولی از آن سال ها فکر کنم خیلی گذشته باشد که صدای دلنشین آنها دیگر به گوش کسی نمی رسید و نمی دانم آنان اکنون کجایند؟ولی میدانم خدایی  دلم واسه همه آن ها تنگ شده و آرزو دارم برای یکبار هم شده دوباره صدای گرم ساز چفتی- عود – دهل – کسر- پیپه با صدای گرم خواننده آن روز را بشنوم امید وارم که خدای منان مرا نا امید نکند چون با این قلب مریضم امیدی به فردای خود ندارم بگذریم.یاد  (( قصه سالون رفته)) افتادم که حس عجیبی به من و امثال من داده بود یاد آهنگ و ترانه (( اهل بندر)) یاد ((خاک بندر)) یاد(( سلام به هرمزگان)) یاد (( پاینده ایران)) یاد (( ماهی فروشم)) یاد ((بسیج)) با شعر خوب و ارزنده از پاسدار انقلاب ((حاج مرتضی نصیری)) که غوغایی به پا کرده بود. ویاد دریای پر از نعمت خلیج فارس ایران افتادم یاد دلاور مردان عرصه جنوب و پاسداران تنگه هرمز و یاد هنرمندانی که با صفا بودن و اکنون در کنار ما نیستند همچون زده یاد : ابراهیم منصفی- علی حبیب زاده - ارسلان عطایی - حسن کریمی- عصینا- دوست محمد- ناصر عبداللهی صدای گرم مردم جنوب از خطه هرمزگان و کشور یاد  هنرمندانی که در دیگر عرصه هنری بودند. استاد احمد حبیب زاده ((تئاتر)) – استاد علی حبیب زاده ((تئاتر)) –استاد ابراهیم منصفی ((تئاتر)) و در انجمن شهر و ادب نیز بزرگانی بودند چون :ابراهیم منصفی – کرمی – صالح سنگیر که خاطره های این عزیزان ارزشمند اکنون برایمان به یادگار مانده و جایشان در کنار ما خالیست.  ولی باید نهایت تاسف خورد که باید چگونه این بزرگواران را به جوانان امروزمان و نسل های بعد از آن معرفی کنیم  بخدا نمی دانم . آشفته ام با چه زبانی بگویم که جای تاسف دارد هیچ منبع و مرجعی نمانده و وجود خارجی ندارد به جزء ((واحد آرشیو)) صدا و سیمای مرکز خلیج فارس که سالهای دور از این آثار ارزشمند میگذرد و دارد خاک میخورد و مثل سن ما دارد به تاریخ ابدیت می پیوندد و کسی نیست که بگوید این آثار هنری اکنون کجایند؟ و جوان امروزی ما و نسل آینده ما چگونه باید نگرش اصولی به موسیقی به جا مانده از نیاکانشان داشته باشند. البته اشکالی ندارد بجای خوانندگان دیروزی و سازهای قدیمی دیروزی اکنون موسیقی جدیدی به بازار موسیقی کشور و شهرمان اضافه شده که بقول جوانان امروزی (( پاپ)) شناخته میشود البته با ساز های الکترونیکی مثل : ارگ یا ((کیبورد))  جاز یا ((درامز)) یا گیتار بیس و آخرش گیتار کلاسیک . البته ساز های دیگر هم هستند که این حقیر درمانده نام عزیزشان را نمی دانم البته میدانم اینها همش سوغات غرب و غرب پرستان به جوانان امروزی ما و نسل آیندگان  ما هستند و هر روز شاهد گم شدن رگه های  موسیقی اصیل و بومی و محلی خود در هرمزگان هستیم.براستی نمیدانم گروههای بومی و محلی و سنتی ما اکنون کجایند و چه حالی دارند گروه کلودنگ – گروه خالو قنبر – گروه اسلامی – گروه محمد رسول الله- گروه موج – گروه صالح آتون- گروه حسن کریمی و ارسلان عطایی- گروه لیوا و آخرش هم گروه نخمه هرمزگان با جوانان دیروزش و   سرپرست گمنامش که در جشنواره های استانی – کشوری و بین المللی بعنوان نمایندگان شایسته استان حضور فعالی داشتند و خوش درخشیدند و برای دیار خود افتخار آفریدند. اکنون کجایند؟ و به چه کاری مشغولند ؟ امید وارم هر جای این خطه هستند همیشه سالم و تندرست باشند.    صد البته که غریبانه آمدند و غریبانه هم رفتند. البته نمی خواهم همه تقصیرات را به گردن مسئولین فرهنگی استان و رسانه ملی در استان و مطبوعات استانی و انجمن های موسیقی و غیره بیندازم همه ما هنرمندان دیروزی هم مقصریم که با  رها شدن و جدا شدن از موسیقی هرمزگان سهمی در منحرف  شدن جوانان و هنرمندان امروزی مان به سوی موسیقی همانا (( پاپ)) داشته ایم و بقول گفتنی ((خود کرده را تدبیر نیست)) ولی امید واریم بتوانیم همچنان مثل گذشته هرمزگان با جوانان برومندش به قله های افتخار  در موسیقی کشور برسند و ما را که اکنون گرد پیری بر سرمان نشسته خوشحال کنند. هر چند عزیزانی از این دیار به قله پر افتخار موسیقی کشور پا گذاشته اند – زنده یاد ناصر عبداللهی صدای گرم مردم جنوب و هرمزگان   رضا صادقی عزیز جوان و ارزشمند و با اخلاق هرمزگان و غلامرضا صنعتگر جوان جویای نام هرمزگان که همه این عزیزان اکنون بر بلندای موسیقی ایران اسلامی ایستاده اند که به این بزرگان هم خسته نباشید وخدا قوت میگویم و حالا که بنای موسیقی هرمزگان در آسمان پر افتخار ایران نهادینه شده امیدواریم روزی شاهد حضور جوانانی دیگر از این خطه هنر پرور در عرصه های هنری موسیقی – تئاتر و سینمای کشور باشیم همچون که داریم.

مسئولین محترم فرهنگی

بیاییم تا دیر نشده دوباره اصالت و هویت موسیقی اصیل بومی و محلی و سنتی هرمزگان را به منطقه خود بازگردانیم نگذاریم دشمنان قسم خورده ملت ما و نظام مقدس  جمهوری اسلامی ایران را با تهاجم فرهنگی – رسانه ای و تبلیغاتی سهمگین خود با اجرای موسیقی های بسیار مبتذل مغز و تفکر جوانان مومن ما را مورد حمله وحشیانه خود قرار دهند و بمباران و منحدم کنند. دوستان بیایید طرحی نو  دراندازید و نگرشی جدید و عمیق و ریشه ای به این مقوله داشته باشید که چگونه موسیقی محلی و سنتی ما بدست چه کسانی از میدان خارج گردید و موسیقی جدید (پاپ) با سازهای غربی وارد عرصه هنر و فرهنگ ما هرمزگانی ها شده است چرا مسئولین محترم فرهنگی؟ چرا باید فرهنگسرا های امروزی ما و آموزشگاههای دولتی و خصوصی ما منبع در آمدی برای غرب و غرب پرستان باشد. چرا جوانان مومن و مخلص ما که امید آیندگان نسل ما هستند بسوی سازهای غربی در آموزشگاهای خصوصی و دولتی فرا خوانده میشوند.چرا کسی برای ساز ههای اصیل بومی و سنتی و محلی ما هرمزگانی ها مثل (دهل- کسر – عود- جفتی) دل نمی سوزاند و آموزشگاهای ما آموزش نمیدهند که جوانان با غیرت ما بسوی آنها بشتابند و در کلاسهای مرتبط با نیاکانشان  شرکت کنند. عزیزان چرا ها زیاد است و دلها پر از سخن های ناگفته ولی امید وارم همین قدر هم که گفته شد به جامعه عمل برسد برای ما کفایت میکند البته دوستان ما به کم هم راضی هستیم و امید واریم که با شوقی که در جوانان امروزی و آیندگان این مرز و بوم  می بینم شاهد رشد ، ترقی و تحول خوبی در فرهنگ و هنر استان الخصوص موسیقی محلی و سنتی شهرمان و استان عزیزمان هرمزگان و کل ساحل نشینان خلیج همیشه فارس ایران اسلامی باشیم در اینجا لازم میدانم بیاد کسانی باشیم که حق بزرگی بر ما داشتند و دارند و اکنون در میان ما نیستند زنده یادانی که هنرشان را بدست ما به امانت سپردند و خود به دیار معبود شتافتند عزیزانی که دست محبت شان بر سر ما دیروزی ها کشیدند تا ما بتوانیم امروز امانتی جا مانده از این بزرگان را به جوانان برومند و هنرمندان این خطه بسپاریم آیا بدرستی انجام وظیفه کرده ایم بخدا نمی دانم و نمی دانم چه بگویم؟ پس به روح پر فتوح شان درود و سلام میکنم عزیزانی همچون ابراهیم منصفی، علی حبیب زاده، ارسلان عطایی، حسن کریمی، عصنا، دوست محمد، نصرک، زیبا شیروان، ناصر عبداللهی، احمد حبیب زاده ، کرمی، صالح سنگیر و شاید عزیزانی هم باشند که در خاطره این حقیر نمانده باشد. ایستاده به همه این بزرگواران ادای احترام میکنم و خالصانه و صادقانه میگویم ما هر چه داریم از شما بزرگان عالم هنر در هرمزگان است. چه باشید و چه نباشید همیشه دوستتان داریم و درقلب ما جای دارید و بزرگی کردید هنرتان را به ما آموخته اید، درود به عزمتان و درود به شرفتان و درود به روح پاکتان، همیشه شاد باشید و خوشحال.