صبح ساحل، اجتماعی _ هرچه به روزهای پایان سال نزدیک می شویم؛ جنب وجوش مردم برای خرید لباس، پوشاک و دیگر مایحتاج روزهای تعطیل بیشتر بیشتر می شود.

اماکن تجاری، جای سوزن انداختن نیست خیابان ها، شلوغ شلوغ. این روزها مسافر کش ها نیز هرچه دلشان خواست ازمسافران طلب می کنند.مراکز عرضه ماهی قرمز و  سفره هفت سین نیز جماعت بسیاری را درخود جای داده اند. به هرحال هرکسی به اندازه توان خود درحال خرید برای شب عید است. از پیر و جوان، زن و مردم، همه  و همه درحال خرید هستند.

چه شور وشوقی دارد این خرید شب عید. صحنه هایی را تجسم کنید که پیرمرد و پیرزن،عصا به دست روانه شهر می شوند. تا برای شب عید خرید کنند. بابا اینها هم دل دارند!! این شرایط را خیلی ازما تجربه کرده ایم، وقتی در ترددهای شهری، خسته از خرید روزانه، با پای پیاده قصد منزل کرده اید، در طول مسیر بدنبال نشیمنگاهی هستید که برای دقایقی کوتاه هم که شده روی  آن نشسته وتجدید قوا کنید و دوباره به مسیر خود ادامه دهید. این شرایط برای افراد پا به سن گذاشته، بارها  وبارها تکرار می شود. اما درشهر ما دریغ از یک نیمکت یا چیزی شبیه به آن. درفضای شهری بندرعباس، نیمکت ها فقط در پارک ها و بوستان ها دیده می شوند.

شاید درگوشه ای از این شهر در مسیر فرعی و پیاده رو نیمکت نصب شده باشد، اما در بیشتر مسیرها که به مرکز شهر ختم می شود، خبری از این نیمکت ها نیست. هنوز در بسیاری از معابر و خیابان های شهرمان یک نشیمنگاه وجود ندارد. به عقیده نگارنده، نیاز به نیمکت تنها مخصوص پارک ها وفضای سبز نیست، مراکز عمومی شهر هم می توانند جای مناسبی برای نیمکت ها باشند. می شود برای آسایش و راحتی شهروندان درنزدیکی مکان های ویژه مانند کیوسک ها، باجه های تلفن، پیاده روها و معابری که مراکز تفریحی وخرید درآنها وجود دارد،نیمکت‌های مناسب و زیبایی را با کارایی های متنوع شامل نشستن، مطالعه، استراحت وحتی محفلی برای گفت وگوی دونفره یا چند نفره نصب کرد. نیمکت ها، ابتدایی ترین وملموس ترین قسمت از مبلمان شهری ازدیدگاه شهروندان یک شهر است که درتمام اماکن عمومی کاربرد دارد. نیمکت محل تمرکز بسیاری از فعالیت ها است.

مکانی است برای استراحت وتجدید قوا برای میان سالان و افراد سالمند تا درد دل های خودرا با هم سن وسال هایشان رد وبدل کنند. بندرعباس ازنظر تعداد نیمکت بسیار فقیر است.

شاید برخی عنوان کنند درشهر بندرعباس که هوای آن در 8 ماه از سال بسیار گرم وکشنده است، چه نیاز به نیمکت با آن وضعیت گرما.

اما این را باید بدانیم که در ایام گرما، مردم ما بیشترین زمان خرید را عصر وپس از غروب آفتاب انتخاب می کنند. دراین ساعات، که شهروندان از خرید روزانه بسوی منزل روانه می شوند، نیاز است که در مسیر خود، لختی استراحت کنند.

با این نرخ کرایه که روز به روز افزایش می یابد، مردم مجبورند مسافت های کوتاه را پیاده روی کنند. ودر طول مسیر دقایقی را برروی این نیمکت ها استراحت کنند. اما در شهرما خبری از این نیمکت ها نیست. اگر قصد پیاده روی دارید وعلاقمند هستید که مسافت بازار تا منزل را پیاده طی کنید، این را بخاطر بسپارید که در طول مسیر، مکانی برای استراحت وجود ندارد!!