جان دانش آموزان بشاگرد چند می ارزند؟

باری دیگرخبر فوت دانش آموزان در واژگونی سرویس مدرسه، بشاگرد را عزادار کرد.

به گزارش صبح ساحل، علی زارعی نوشت: «سناریوی واژگونی سرویس‌های مدارس و مرگ مظلومانه دانش‌آموزان بشاگردی آنقدر تکراری و برای مسوولان استان و کشور بی‌اهمیت است که تاکنون عزمی برای بستن پرونده داغدار شدن خانواده‌های بشاگردی نداشته‌اند و با حرکت‌های لاک پشتی نیز نمی‌توان امیدوار شد که دانش‌آموزان این منطقه در مسیر رفتن به مدرسه جان شان را ازدست ندهند.

 چند مرتبه‌ای که برای تهیه گزارش به بشاگرد رفتیم، مشاهده کردیم که برخی از خانواده‌های بشاگردی مجبور شده بودند فرزندان شان را از تحصیل کردن محروم کنند تا جان شان در مسیر رفت و آمد به مدرسه با خودروی نیسان و... از دست نرود و زنده بمانند. از طرفی هم بسیاری از مدارس موجود از استانداردهای لازم محروم بودند و تجهیزات آموزشی و رفاهی و گرمایشی و سرمایشی  لازم را نیز نداشتند. 

از یک طرف برای ایمن‌سازی و آسفالت جاده‌های این منطقه اقدامی صورت نگرفته و از آن طرف کمبود مدرسه و همچنین مدرسه شبانه‌روزی باعث شده است که بعد از ۴۰ سال از انقلاب، به دلیل بی‌تدبیری متولیان مربوطه دانش‌آموزانی در مسیر رفت و برگشت به مدرسه جان شان را از دست می‌دهند و یا مجروح و ناقص می شوند.

در استانی که قطب صنعت کشور است اگر که هر صنعتی پنج مدرسه شبانه روزی در چهار دهه اخیر احداث کرده بود و دولت نیز با همراهی خیرین به ازای هر چند روستای کنار همدیگر، مدارس شبانه روزی احداث کرده بودند که دانش آموزان حتی توانسته بودند بصورت پیاده به مدرسه بروند و بیایند، آنگاه هر سال تعدادی محروم از تحصیل و تعدادی مجروح و تعدادی هم مرحوم نمی شدند.

اینکه در حال حاضر سالی دو سه مدرسه شبانه روزی در بشاگرد احداث شود، شاید یک قرن زمان نیاز داشته باشد تا مشکل کمبود مدرسه در تمام مقاطع بشاگرد وسیع برطرف شود. دانش آموزانی در این مسیر محروم از تحصیل و یا مرحوم و مجروح می شود که جرمشان فقط نداری و محرومیت است. محرومیتی که دولت های مختلف عامل آن هستند. در استانی که درآمدی سرشار را به جیب گشاد خزانه واریز می‌کند، روستاها و محلات هیچ سهمی نبرده و در فقر و محرومیت مانده اند و اقدامی اساسی برای زدودن زنگارهای محرومیت تاکنون نشده است.

یک سئوال اساسی این است که جان دانش آموزان بشاگردی برای مسئولان چند می ارزد که اینقدر نسبت به سلامت و تحصیل آنها بی اهمیت و بی تفاوت هستند که هرچند مدت یک بار بشاگرد بایستی عزادار فرزندانش شود؟
موضوع دیگری که به سرویس مدارس برمی گردد این است که وضعیت سرویس مدارس نه تنها در بشاگرد که حتی در مرکز استان هم وضعیت مطلوبی ندارد.

امسال وضعیت سرویس مدرسه در بندرعباس بگونه‌ای شد که تاکنون بسیاری از والدین نتوانستند از سرویس‌های نام و نشان‌دار استفاده کنند و بیشتر سرویس های مدارس بصورت آزاد و بدون نظارت فعالیت می‌کنند و بطور حتم تا حوادثی جبران ناپذیر اتفاق نیفتد، آنگاه اقدامی جهت ایمن کردن و نظارت بر سرویس‌های مدارس در بندرعباس صورت نخواهد گرفت.

انتظار است دستگاه های نظارتی به موضوع پیشگیری از وقوع حوادث توجه بیشتری نشان دهند و منتظر نمانند تا تعدادی از دانش آموزان جان شان را از دست دهند و آنگاه بخواهند برای ایمن سازی سرویس‌های مدارس اقدام کنند.

آقای استاندار که دستور بررسی فوری عوامل حادثه را داده‌اند در جریان باشند که سالهاست اهالی رسانه عوامل این حوادث را بررسی و اعلام نموده‌اند، گاهی مسأله ندانستن و نتوانستن نیست، مسأله این است که گویا هیچ برنامه و بودجه‌ای برای حل اساسی مشکل حمل و نقل در بشاگرد وجود ندارد.»