درد و رنج از بدن رخت بر بسته است و امید و آرزو ریشه کرده .چند صباحی است که چشم ها  با آرامش باز می شوند ونظاره گر طلوع شور زندگی هستند ، چشم های که بی رمق بودند و ناامید از مهر ، عطوفت و  ایثارگری. اما مدتی است که خانواده جوان 36 ساله و مرد مسن ۶۹ ساله یادآوری کردند که هنوز مهربانی هست ، خودگذشتگی  هست و کلمه یاری و ایثارگری به زیبایی می درخشد. مصطفی خدمتیان و غلامرضا رمضانی ،با اهدا کلیه ها و کبد ، جان بیمارانی از میناب، جهرم و کرمان را از مرگ نجات دادند . دو مرد بزرگ که اکنون در منزلگاه ابدیشان در رویدر و باغو آرامیدند ...

سکانس اول 
 ساعت 7 و نیم صبح  یکشنبه 4 اسفندماه  .مسیر رویدر به کهورستان. خودروها در حال تردد هستند که ناگهان صدای جیغ چرخهای خودروی وانت پیکان شنیده می شوند و سپس انحراف به چپ جاده و واژگونی  و جاری شدن خون بر درب خودرو...
آمبولانس آژیرکشان به محل می رسد ،راننده جوان بیهوش و بدحال  پس از خروج از خودروی که به آهن پاره ای تبدیل شده بود با امبولانس به سمت مرکز درمانی انتقال می یابد ولی در مسیر ، حالش بدتر می شود وبا بالگرد به بیمارستان شهید محمدی بندرعباس انتقال می یابد.
" پس از باخبر شدن از این اتفاق تلخ ، به سرعت از روستای مهدی آباد رویدر خودم را در صحنه رساندم وپس از انجام کارهای اداری در خصوص تصادف شامل رفتن به پاسگاه و... ساعت 3 بعداز ظهر به اورژانس بیمارستان شهید محمدی رسیدم ، برادرم حالش خوب نبود".
مرد جوان این را می گوید ادامه می دهد:"  مصطفی به بخش " آی سی یو" انتقال یافت و پس از گذشت چند روز، ممنوع ملاقات شد ...".
دوشنبه دوازدهم اسفندماه. صبح است ،مرد جوان برای جویای حال مصطفی به امید خبر بهبودی ،به بیمارستان می رود اما در کمال ناباوری می شنود که پزشک معالج می گوید: "کاری از دست ما بر نمی آید ؛ هر کاری برای بهبودی بیمار شما انجام دادیم اما متاسفانه..."  چشمانش به سیاهی می رود، پاهایش رمق ایستادن ندارند ، باور نمی کند که دیگر صدای مصطفی را نمی شنود... وی لحظاتی بعد به اتاقی فرا خوانده می شد که می گویند مصطفی با دستگاه نفس دارد... می گویند اعضا بدن این مرد جوان می تواند نجات بخش جان افرادی باشد که با مرگ و زندگی دست و پنجه نرم می کنند ... 
نمی داند چطور به خانواده  بگوید که مصطفی دیگر در این دنیا نیست. لحظات سختی است ، صدای بغض آلود خود را پنهان و وانمود می کند که بیمارشان حالش خوب است وبه اتاق عمل رفته است. خانواده لحظاتی بعد، با خوشحالی از بهبودی حال مصطفی به بیمارستان می آیند اما دقایقی بعد اشک هایشان جاری می شود.
" لحظات سخت و باورنکردنی بود تا حالا این لحظات را تجربه نکرده بودم،می دانستیم برادرم به زندگی بر نمی گردد و اینکه با تصمیم ما، جان افرادی را نجات می دهیم ، برادرم ، مرد بزرگی بود ، دست به خیر داشت و به همه کمک می کرد ، می دانستیم با رضایت مان ، روحش شاد می شود".
شب است و خانواده پس از امضا برگه رضایتنامه ، بر بالین مصطفی حاضر می شوند و لحظه دردناک وداع .
ساعت یک صبح چهارشنبه چهاردهم اسفندماه ، جوان 38 ساله به اتاق عمل انتقال می یابد و دقایقی بعد کبد و کلیه ها از بدنش جدا می شود.

سکانس دوم 
هوا تاریک شده است ، مرد مسن خودرو را در گوشه ای از خیابان پارک می کند ومی خواهد  برای خرید قطعه از خودرو عرض خیابان (سربالایی کمربندی بندرعباس)را رد کند ، خیابان  در آن ساعت شلوغ است وی می ایستد تا خودروها عبور کند ، بلافاصله قصد عبور را دارد که ناگهان وسط خیابان  صدای ترمز خودرویی شنیده و مرد مسن نقش بر زمین می شود...
"شنبه 10 اسفندماه بود که غلامرضا بر اثر تصادف با خودروی عبوری 405 که راننده آن پس از حادثه متواری شد با آمبولانس  به بیمارستان شهید محمدی انتقال یافت ". رسول آروین این مطلب را می گوید و می افزاید:" غلامرضا دوست و همکار 30 ساله من در آب و منطقه ای هرمزگان بود که در ساعت 19 و  30 دقیقه این اتفاق برایش رخ داد ،در همان روز حالش خوب بود ولی روز بعد حالش بدتر شد و از اورژانس به بخش آی سی یو منتقل شد".
خانواده رمضانی در شوک حادثه بودند که دو روز بعد از این تصادف شنیدند مرد ۶۹ ساله دچار مرگ مغزی شده است ، لحظات سخت وباور نکردنی به خانواده رمضانی رقم خورده بود . 
" نمی دانیم چی شد تا به خود آمدیم گفتن که غلامرضا آسمانی شد لحظات دردناکی بود ، کادر درمانی بیمارستان گفتند که اعضا بدن وی را می توان اهدا کرد و جان های را از مرگ نجات داد ،همه  در سوگ بودیم ، همسر و 4 فرزند مرحوم لحظات سختی داشتند ولی در 13 اسفندماه رضایت نامه اهدا عضو را امضا کردند ".
امضا با دستان لرزان و پر از اشک و دلهای ماتم زده بر روی برگه رضایت نامه اهدا عضو نقش بست تا جانی در این دنیا با پیوند اعضا بدن این مرد، باز متولد شود. 
آزمایشهای لازم و تکمیلی بر روی غلامرضا رمضانی انجام  وکبد مرحوم آماده اهدا می شود. عقربه های ساعت اتاق عمل جراحی 3و 30 دقیقه 14 اسفندماه را نشان می دهد و کادر پزشکی در اتاق حاضر می شوند و دقایقی بعد کبد وی به همراه اعضا بدن مصطفی خدمتیان که ساعاتی قبل در همین اتاق عمل از بدنش جدا شده است  به بیمارستان پیوند شیراز منتقل می شود.

پیوند اعضا 
با تماس کادر بیمارستان پیوند اعضا شیراز ،به محل می آیند ، آزمایشات مختلف برای انجام پیوند انجام می شود و 3 زن  بیمار و بی رمق در انتظار جواب آزمایشها هستند تا اینکه به اتاق عمل می روند و کبد غلامرضا رمضانی به زن 64 ساله ای از کرمان ،کلیه های مصطفی خدمتیان به زن 25 ساله از میناب و به زن  51 ساله از جهرم پیوند زده می شود ...
رییس روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان با بیان اینکه  اعضای دو بیمار ۶۸ و ۳۶ساله در هرمزگان که دچار مرگ مغزی شده بودند، به بیماران نیازمند پیوند عضو زندگی دوباره بخشید می گوید:" این دو بیمار هرمزگانی،روز چهارشنبه که به دلیل تصادف و ضربه به سر در تاریخ‌های چهارم و دهم اسفندماه سال‌جاری دچار مرگ مغزی شدند و پس از تایید مرگ مغزی این بیماران از سوی پزشکان متخصص مغز و اعصاب، با رضایت خانوادشان اعضای آن‌ها به بیماران نیازمند عضو اهدا شد."
به گفته دکتر فاطمه نوروزیان  در شهریورماه امسال، شمار بیماران نیازمند به اهدای عضو در هرمزگان را ۱۹۰ نفر اعلام شده و براساس آمارهای موجود سالانه به طور میانگین ۴۵ نفر در هرمزگان به دلیل مرگ مغزی جان خود را از دست می‌دهند.

شاخهای گل به پدران آسمانی 
با شاخهای گل به پدر ، روزشان را تبریک می گویند اما نه با لبخند و شادی بلکه با گریه و غم و اندوه . چند صباحی است که پدران در خانه ابدی آرامیدند ، پدرانی از جنس مهربانی، وفاداری و ایثارگری . 
نرگس و علی رضا و حمید رضا کوچولو ، اسم  مصطفی خدمتیان را نه به عنوان پدر در شناسنامه دارند بلکه  به عنوان قهرمان زندگی در قلبشان نگاشته شده است که با اهدای اعضای وجودش، نفس را به بیمارانی اهدا کرد که شب و روزشان با درد و رنج و سختی بود.... خانه ابدی مصطفی در آرامگاه اهل القبور روستای مهدی آباد است...
4 فرزند غلامرضا رمضانی که هیچ وقت  فکر نمی کردند روز پدر را در قطعه ۲۷ آرامگاه باغو برگزار کنند اشک می ریزند ودر دل با پدر نجوا می کنند و می دانند که نام پدرشان به نیکی تا ابد به یادگار می ماند...

تصویری از غلامرضا رمضانی_اهدا کننده

تصویری از مصطفی خدمتیان_اهدا کننده