مربیان رانندگی بدون بیمه وبنزین با کرونا می‌رانند

شیوع کرونا از اول اسفندماه باعث شد که به شغل مربیگری‌رانندگی و در پی آن آموزشگاه‌های رانندگی تعطیل شود و این بنگاه‌ها بدون کسب درآمد و بدون دریافت بیمه بیکاری زندگی خود را سپری کنند، درحالی که تمام ارگان‌ها با اعلام تعطیلی سازمان خود و اعلام تعداد نیروهای بیکار خود توانستند از مزایای بیمه‌بیکاری بهره‌مند شوند متأسفانه این آموزشگاه همانند مدارس به تعطیلی کامل رسیدند.

به گزارش صبح ساحل، مربیان راهنمایی و رانندگی اما به علت نداشتن کارفرما و تعریف نشدن در خدمات شهری جزء قشر آزاد جامعه به‌حساب می‌آیند. مشکلات مربیان رانندگی فقط به بیمه و کارفرمایشان بسنده نمی‌شود این قشر در بحران گرانی بنزین نیز از سهمیه بنزین بی‌نصیب ماند. در ادامه گفتگویی داریم با انجمن صنفی کارگری مربیان هرمزگان که به شرح کامل مشکلاتشان با صبح ساحل پرداخته‌اند.

اصل عمده آموزش رانندگی مانور روی آموزش عملی شهری است

نخستین تصادف رانندگی ایران در پاییز سال ۱۳۰۵ میان اتومبیل مظفر الدین شاه و درشکه‌یدرویش خان نوازنده اتفاق افتاد. شوفر فرنگی مظفر الدین شاه که همراه اتومبیل به ایران فرستاده شده بود بر اثر بی احتیاطی، درویش خان را به سکوت ابدی محکوم نمود. پس از این واقعه سرتیپ درگاهی آیین نامه‌ای به نام نظامنامه درشکه‌های عمومی تهیه کرد و نخستین نظامنامه عبور و مرور تدوین شد. در این سال گواهینامه‌ها نیز درجه بندی شده و سه نوع گواهینامه صادر گردید.
 مقدمه‌گرفتن هر گواهینامه‌ای ملزم به ثبت‌نام در آموزشگاه‌ها و تعلیم دیدن توسط مربیان می‌باشد. هر فرد با رسیدن به سن قانونی با آموزش مربیان برخی با تعداد جلسات کمتر و برخی با جلسات بیشتر این حرفه را یاد می‌گیرند. یک آموزش مناسب باعث کاهش تصادفات، معلولیت‌ها و فوتی‌ها خواهدشد. لازمه شغل مربیگری، داشتن صبر و علاقمندی زیاد می‌باشد زیرا تعلیم نادرست و عجولانه به هنرجو می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری را دربرداشته‌باشد. در ادامه با این دو مربی رانندگی در بندرعباس گفت‌وگو خواهیم کرد که از سال‌های جدید شکل‌گیری آموزشگاه‌ها مشغول به‌کار بوده‌اند و برای بهره‌مندی از حق‌وحقوق مربیان تلاش‌های بسیاری انجام داده‌اند.«دانش‌ابوالحسنی، عضو انجمن صنفی کارگری مربیان هرمزگان»، یک مربی‌رانندگی که از دهه ۷۰ مشغول به کار است در پاسخ به مشکلات ایجاد شده که بعد از تغییر ماهیت تعلیم رانندگی روی داده به خبرنگار صبح ساحل گفت: ‌ ازسال 1376 تعلیم رانندگی مکانیزه شده و شکل آموزشگاهی به‌خودگرفته‌است. مربیان از نبود امکانات خدماتی در آموزشگاه‌ها و تنها قرار دادن دو اتاق برای زمان استراحت، دلخوری دارند. راهنمایی‌ورانندگی برای تسریع در امر صدور گواهینامه و کمترشدن مراجعه‌کننده ارباب رجوع به این ارگان، تعلیم رانندگی را درقالب آموزشگاه درآورده‌است. وی افزود: اصل عمدهٔ آموزش رانندگی، مانور روی آموزش عملی شهری می‌باشد، آموزشگاه‌ها به غیراز مراحل اولیه ثبت‌نام و آموزش کلاس تئوری، آموزش عملی شهری را به عهدهٔ مربیان خود قرار می‌دهند.

تمام هزینه‌ها به دوش مربی35% حقوق اما متعلق به آموزشگاه

«سیدجلیل جمال‌زاده، دبیر انجمن صنفی کارگری مربیان هرمزگان» که در این گفت‌وگو، درمورد حقوق مربیان گفت: هنرجویان توسط آموزشگاه‌ها جذب و دربین مربیان آموزشگاه جهت تعلیم تقسیم‌بندی می‌شوند. حقوق مربیان براساس ساعت‌کاری‌شان می‌باشد و اگر هنرآموزی برای تعلیم نداشته باشند حقوقی برای آن روز دریافت نمی‌کنند. طبق توافقی که بین آموزشگاه و موسسه رهگشا (محل صدور و تعویض پلاک) انجام شده‌است 35% حقوق کل مربی به آموزشگاه تعلق می‌گیرد این درحالی است که تمام هزینه‌های لازم درجهت آماده‌سازی خوردو برای تعلیم ازجمله؛ مثلثی‌ها، تابلو روی سقف، بغل نویسی‌های لازم و هزینه‌های دریافت کارت به عهده مربی است. با گران‌تر شدن قطعات خودرو، پرداخت اقساط خودروی مربی و هزینه سوخت و غیره چگونه یک مربی می‌تواند در رفاه زندگی کند؟

مربیان بدون بیمه به‌دلیل تعریف نشدن درهیچ سیستم

آموزشگاه‌رانندگی جزء لایحه کار وتامین اجتماعی است و جزء خدمات شهری محسوب نمی‌شود. مربیان به علت نداشتن کارفرما از حق داشتن بیمه محروم هستند.
ابوالحسنی می‌گوید: ازنظر بنده سخت‌ترین کار، تعلیم رانندگی است زیرا حفاظت از جان‌ومال مردم است و با حمل‌و نقل آن‌ها سروکار داریم. از سال 1380 به دنبال صدور بیمه هستیم و از حرفه‌ای نگاه‌نکردن به این شغل دلخوریم. در سال 1388 استان‌های تهران، خراسان و فارس و آذربایجان شرقی پیگیر آموزش مربیان بودند که هیچ ارگانی مسئولیتی در قبال پیگیری بیمه و خطر برای مربیان به عهده نگرفتند.
مربیان بندرعباس تلاش‌های بسیاری در جهت صدور بیمه کرده‌اند، حتی به بیمه کشاورزی عشایری سر زدند اما این بیمه تنها شامل سنوات بازنشستگی می‌شود. امنیت‌شغلی در این حرفه بسیارکم است زیرا این شغل در هیچ ارگانی شناخته نشده‌است و با مراجعه به ارگان‌های مربوطه ازجمله؛ راهنمایی و رانندگی، فرمانداری، شرکت رهگشا (محل صدور و تعویض پلاک)، اداره کار، اصناف و حتی بیمه، همگی ابراز بی‌اطلاعی می‌کنند و علارقم اینکه یک حرفهٔ فرهنگی، آموزشی می‌باشد در هیچ سیستمی از ایران تعریف نشده‌است که به کدام ارگان دولتی وابسته می‌باشیم.
اقدامات لازم برای صدور مجدد کارت مربیگری
جمال‌زاده، به خبرنگار صبح‌ساحل گفت: برای تمدید کارت مربیگری کارهایی ازجمله؛ معاینات دکتر، برگه عدم سوء پیشینه، آزمایش عدم اعتیا‌د، مراجعه به دفتر پیشخوان، مراجعه به پلیس اماکن، پرداخت بیمه آموزش مکمل علاوه بر بیمه‌های مربوطه به خودرو و ... می‌باشد. غیرازاینکه برای آماده سازی خودرو و کلیه هزینه به عهده مربی است چون این تابلو قانونآ باید خود آموزشگاه تهیه کند چون یک نوع تبلیغ برای این آموزشگاه می‌باشد.
وی، درخصوص بحران کرونا افزود: با توجه به شیوع کرونا از اول اسفندماه به دلیل آسیب‌پذیر بودن و خطرناکی شغل مربیگری، آموزشگاه‌ها تعطیل شد و همچنان بدون کسب درآمدی و بدون دریافت بیمه بیکاری زندگی خود را سپری می‌کنیم.
این در حالی است که تمام ارگان‌ها با اعلام تعطیلی سازمان خود و تعداد نیروهای بیکار خود توانستند از بیمه‌بیکاری بهره‌مند شوند. در روزهای آینده با رعایت طرح فاصله‌گذاری اجتماعی و بهداشت فردی همچنین قراردادن حائل میان مربی و هنرآموز آموزشگاه‌ها فعالیت خود را می‌توانند ازسربگیرند.

سهمیه سوخت مربیان به علت نداشتن کارفرما آزاد تلقی می‌گردد

ابوالحسنی، درخصوص سهمیه سوخت عنوان کرد: متاسفانه تنها به علت نداشتن کارفرما و تعریف نشدن درخدمات شهری مربیان آموزشگاه‌ها جزء قشر آزاد جامعه به‌حساب می‌آیند. حتی به قایق و لنج ها هم سهمیه بنزین تعلق گرفته است اما چون هیچ تعریفی در خدمات شهری نداریم به ما سهمیه بنزین تعلق نمی‌گیرد. تاکسیرانی و اتوبوسرانی وابسته به شهرداری است وحمل‌ونقل بین شهری وابسته به راه و ترابری است، شرکت‌هایی مثل اسنپ و 133 وابسته به یک سری ارگان‌ها هستند. آموزشگاه جز سیستم آموزشی قرار دارد اما هیچ خدماتی به مربیان تعلق نمی‌گیرد.
تفاوت نرخ‌های ثبت نام در استان‌ها
ابوالحسنی، درمورد تفاوت نرخ در استان‌ها گفت: نرخ‌های ثبت نام در استان‌ها مختلف است، در استان هرمزگان به دلیل محروم‌بودن منطقه هزینه کمتری نسبت به سایر استان‌ها برای ثبت نام پرداخت می‌شود. هرمزگان دارای آب‌وهوای گرم و خشک است و تنها 3 ماه از سال را دارای آب‌وهوای خنک می‌باشد پس روشن بودن کولر برای آموزش رانندگی از واجبات است که باعث افزایش هزینه‌های مربی درجهت تأمین سوخت‌خودرو می‌گردد. میان قطب اقتصادی کشور بودن و جزء استان‌های محروم بودن تناقص به‌وجود آمده‌است.
در زمستان 1398 اولین «انجمن صنفی کارگری مربیان آموزشگاه‌رانندگی» درایران راه‌اندازی شد
جمال‌زاده، درخصوص تشکیل انجمن دربندرعباس به خبرنگار صبح‌ساحل گفت: درسال 1388 راهنمایی‌ورانندگی اعلام کرد هر مربی با داشتن کارت مربیگری می‌تواند به‌صورت آزاد و بدون وابستگی به آموزشگاه‌ها فعالیت خود را انجام دهند، به‌دلیل اینکه آموزشگاه‌ها بیشترین سود را از مربی دریافت می‌کنند این آموزش‌انفرادی محدود شد.
تعریف کارکرد مربی زیر نظر وزارت کشوربوده است اما وزارت کشور هیچ اقدامی برای ساماندهی این قشر انجام نداده است و متاسفانه دودش به چشم مربی رفته است. همکاران ما در سال‌های 1388 و 1393 تشکلاتی تشکیل دادند که هردفعه با شکست مواجه می‌شدند، درنهایت در سال 1398 با پیگیری 2 سال در 25 مهر ماه 1398 یک فراخوان برای تشکیل اتحادیه زده‌شد و با همکاری فرمانداری هرمزگان و اداره کار، تعاون و رفاه‌اجتماعی، بعداز 20 سال در 25 بهمن‌ماه 1398 برای اولین بار درایران موفق به تشکیل «انجمن صنفی کارگری مربیان آموزشگاه‌رانندگی استان هرمزگان» شده‌ایم.

لازمه تأسیس آموزشگاه تنها داشتن بودجه مورد نیاز نباشد

جمال‌زاده، درخصوص خواسته‌های خود به خبرنگار صبح‌ساحل گفت: به عنوان مربی با سابقه‌کار بالا، از مسئولین استان خواستار معرفی‌شدن به تمامی ارگان‌ها را هستیم. آموزش مربیگری که تا به امروز بدون ضوابط صورت می‌گرفت، حال باید با شرایط و ضوابط خاص درسطح استان قابل انجام باشد. از همه مهم‌تر توسط ارگان مربوطه تحت پوشش قرار بگیریم که خدمات بیمه شامل مربیان شود زیرا همانطور که در صحبت‌های قبل گفته‌شد بیمهٔ مربیان به صورت آزاد محاسبه می‌شود. تآسیس‌کنندگان آموزشگاه‌ها صرفآ به علت داشتن بودجه‌موردنیاز و بدون هیچ سابقه کار مربیگری چنین آموزشگاه‌هایی را تأسیس می‌کنند. انتظار داریم هرکس که خواهان تأسیس آموزشگاه می‌باشد با دارابودن حداقل 5 سال سابقه مربیگری و تحت بررسی سازمان تعزیرات و وزارت کار، رفاه و تعاون اجتماعی این امر صورت پذیرد. مربیان آموزشگاه‌ها همانند دیگر بخش‌های خدمات‌رسانی به مردم نیازمند دیده‌شدن و دریافت امکانات لازم برای این امر می‌باشد، امیدواریم اولین «انجمن صنفی کارگری مربیان آموزشگاه‌رانندگی» در ایران باعت پیشرفت روزافزون مربیان کشور شود.
به فکر تأمین‌سوخت مربیان آموزشگاه هستیم
اکبری، مدیرعامل یکی از آموزشگاه‌های ‌رانندگی‌ در بندرعباس در پاسخ به نارضایتی مربی‌ها به خبرنگار صبح‌ساحل گفت: از سال 1381 آموزشگاه راه‌اندازی شده‌است و مربیان برای تعلیم رانندگی می‌بایست درآموزشگاه‌ها ثبت‌نام نمایند. درحال حاضر 420 مربی آموزش‌رانندگی در سطح استان‌هرمزگان بجزء جزیره کیش و 8 آموزشگاه رانندگی مشغول به‌کار هستند.
متاسفانه آموزشگاه نمی‌تواند خدمات بیمه‌ای برای مربیان درنظر بگیرد، زیرا مربیان به علت متغیربودن میزان درآمدشان درهرماه و نداشتن رابطهٔ قانونی بین کارفرما و کارگر ازاین مزیت برخوردار نمی‌شوند. مربیان در قالب پیمانکار می‌باشند که تنها یک قرارداد بین آموزشگاه و مربی تنظیم می‌شود و هرلحظه آموزشگاه یا مربی می‌توانند خواستار لغو این قرارداد شوند. مربیان رانندگی می‌توانند خود مبلغ بیمه را پرداخت کنند و به صورت به حداقل تعرفه بیمه تأمین اجتماعی خود را بیمه کنند در قالب یک شخصیت‌حقیقی هستند و هرگونه پیگیری‌های مربیان از لحاظ سنوات خدمت، بیمه، اداره کار و تعاون با پرداخت مبلغ از شخص مربی و به عنوان کارفرما ظاهری می‌توانند خود را بیمه کنند.
در اسفندماه سال گذشته برای تأمین سوخت مورد نیاز مربیان با همراهی فرمانداری‌هرمزگان، نامه‌ای به‌سوی ستاد تأمین سوخت و شرکت پخش فرآورده‌های نفتی ارسال گردیده‌است. از 6 اردیبهشت‌ماه 1399 با رعایت پروتکل های‌بهداشتی از سوی سازمان بهداشت و نظارت بهداری ناجا و موسسه رهگشا آموزشگاه‌ها بعدازدوماه تعطیلی بازگشایی شدند. مربیان‌رانندگی یک عضو مؤثر در آموزشگاه می‌باشند و امیدواریم بتوانیم سهمیه سوخت مورد نیازشان را تأمین نماییم.