مناطقی از هرمزگان که از چشم گردشگران مخفی ماند

به گزارش صبح ساحل در سال های اخیر صنعت گردشگری رونق بیشتری نسبت به قبل پیدا کرده و استان هرمزگان نیز باتوجه به جغرافیا و طبیعت خاص خود پذیرای گردشگران متنوعی از سراسر کشور است.
از اوایل دهه نود شمسی به  تدریج توجه گردشگران به هرمزگان دو چندان شد و با تبلیغاتی که در مورد بعضی نقاط جدید گردشگری در استان انجام شد هر ساله در فصل زمستان و اوایل بهار شاهد هجوم گردشگران به مکان هایی مانند جزایرهرمز و لارک و بندر لافت در جزیره قشم و جنگل حرای این جزیره هستیم که تا پیش از این چندان مورد توجه گردشگران نبود و استان هرمزگان تنها با شهرهای بندرعباس و قشم و کیش با بازارهای بزرگ خرید و سواحل تفریحی این شهرها شناخته می شد .
حالا با رسیدن به انتهای دهه نود درحالی که فقط یک سال به پایان قرن حاضر باقی مانده به نظر می رسد توسعه گردشگری در هرمزگان نتوانسته چندان توازن و تعادلی درمورد مقصد های احتمالی گردشگران  در این استان ایجاد کند . مسئله ای که با  رشد آمار کمی گردشگران کیفیت گردشگری در استان  را تحت تاثیر خود قرار داده.

آبشار و چشمه بوچیر

یکی از مناطق دیدنی و زیبا در استان هرمزگان که چندوقتی است میزبان بعضی از طبیعت گردان از سراسر ایران است آبشار و چشمه بوچیر از مکان‌های بکر و دیدنی شهرستان پارسیان در انتهای غربی استان هرمزگان است که در روستایی با همین نام قرار دارد. بوچیر چشمه‌ای بسیار عمیق است که در دره‌هایی با عمق ۵۰ متر قرار گرفته. برای عبور از دره‌ها باید شنا کنید یا از جلیقه نجات و قایق‌ بادی استفاده کنید. آبشار و قندیل‌هایی که در نزدیکی چشمه است زیبایی منطقه را بیش از پیش کرده‌اند.

تنب پرگان جناح


از پارسیان به سمت مرکز هرمزگان که سفر کنید در نزدیکی شهرستان بستک  وجنوب شهر جناح بنای  "تنب پرگان جناح" یکی از عجیب ترین بناها در دوره ساسانی را می توانید ببینید . این مکان برای علاقه مندان به تاریخ و ابنیه تاریخی میتواند جالب باشد. تنب پرگان جناح که به تازگی عملیات کاوش آن به پایان رسیده دارای یک بنای مدور داخلی می باشد و توسط باستان شناسان مورد بررسی قرار گرفته است.بخش اصلی سازه مدور داخلی، شامل یک ساختار ایجاد شده با ۲۰ عدد جرز سنگی است که در فصل کاوش اخیر به طور کامل آشکار شد .بنابر شواهد به دست آمده از کاوش بنا، پوشش بخش مرکزی بنا گنبدی شکل بوده و ستون مرکزی بنا دقیقا در زیر این گنبد واقع بوده است.

طبق گفته باستان شناسان در واقع تاکنون تمامی جستجو‌ها و مشاوره‌ها با پژوهشگران ایرانی و غیر ایرانی، نشانگر منحصر به فرد بودن شکل و جزییات داخلی معماری بنا است. آنچه مسلم است بنای شناسایی شده کارکرد معمول و عادی نداشته است و به طور کلی می‌توان دو کاربری آیینی و یا علمی- رصدخانه‌ای و یا هر دو آن‌ها را توامان برای آن در نظر گرفت.

پل لاتیدان، طویل ترین پل تاریخی ایران

‎

از نقاط منحصر به فرد در هرمزگان و شهرستان بندرعباس پل لاتیدان است که در ۵۰ کیلومتری غرب بندرعباس بر روی رودخانه کل (کول) ایجاد شده و به عنوان طولانی ترین پل تاریخی کشور از جاذبه های دیدنی استان هرمزگان به شمار می رود. این پل سال‌ها در زیر خاک مدفون بود تا اینکه در سال ۱۳۷۲، در اثر سیلاب در نزدیکی روستای نیم‌ کار، نمایان شد.

پل لاتیدان ظاهراً در زمان شاه عباس اول و در جریان احداث جاده کاروان رو ساخته شده و نقش موثری در نقل و انتقال نیرو و تدارکات برای باز پس گیری منطقه خلیج فارس از استعمارگران پرتغالی داشته است. پل لاتیدان با طولی بیش از هزار متر طولانی ترین پل تاریخی ایران و یکی از باشکوه ترین آنهاست؛امابه جهت سهل انگاری در شالوده سازی و شاید تعجیل در ساخت آن (برای حمله به پرتغالی ها) و همچنین طغیان های شدید رودخانه، مدت نسبتاً کمی بعد از ساخت قسمتی از آن فرو ریخته است.
وجود این پل تاریخی در نزدیکی بندرعباس می تواند گردشگران علاقه مند به تاریخ و ابنیه تاریخی را به سمت خود جذب کند اما کمبود زیر ساختهای لازم گردشگری و عدم تبلیغات و آگاهی رسانی در مورد وجود این پل تاریخی سبب شده بسیاری از گردشگران از وجود چنین بنای تاریخی بی خبر باشند.

هوباد چک چک

 منطقه بکرو دیدنی و گردشگری است که در حدود 3 کیلومتری شمال شهر بندرعباس واقع شده است وبه لحاظ طبیعت شبیه به چشمه بوچیر در مقیاسی کوچک است که در دوسال گذشته با رسیدگی شهرداری به این منطقه و تسهیل مسیر های رفت و آمد به آن میتواند دوستداران به اینگونه مناظر طبیعی را جذب خود کند.

منطقه حفاظت شده حرای تیاب و میناب


تالاب تیاب در۷۰ کیلومتری شرق بندرعباس در ساحل شمالی خورهای هرمز واقع شده که شامل پهنه وسیعی از کفه های گلی جزرومدی،جنگلهای حرا و سواحل شنی می باشد ودر میان شش رودخانه شور،جلابی ،حسن لنگی،تیاب ،میناب و زرانی قرار گرفته است .

این تالاب به دلیل داشتن معیارهای لازم در فهرست کنوانسیون رامسر جای گرفته است. تالاب تیاب از مهمترین سایتهای زمستان گذرانی پرندگان در استان بوده ، همچنین از زیستگاههای جوجه آوری گونه هایی از تیره حواصیلها نظیر حواصیل بزرگ و حواصیل هندی نیز محسوب می گردد. وجود درختان حرا وسواحل کم عمق در منطقه، زیستگاه مناسبی را جهت تخم ریزی و پرورش مراحل نوزادی آبزیانی از گونه های سخت پوستان وماهیان فراهم آورده است. تاکنون ۱۴ گونه از پرندگان در این تاالاب شناسایی شده اند که دراین میا ن تنها یک گونه با نام ماهی خورک سینه سفید بومی منطقه و بقیه پرندگان مهاجر وعموما زمستان گذران می باشند.
جنگلهای حرا دارای ارزشهای مهمی جهت تفرج و گردشگری هستند از مهمترین فعالیتهای گردشگری جنگلهای مانگرو تفرج از طریق فعالیت های قایقرانی می باشد. یکی دیگر از فعالیت های گردشگری منطقه فعالیت پرنده نگری برای علاقمندان به طبیعت است وجود این جنگل ها و طبیعت زیبای آن عامل مهمی در جهت جذب علاقمندان به طبیعت بوده است.
قطع درختان حرا برای سوخت یاتعلیف دام ، آلودگیهای نفتی وتاحدودی هم آلودگی ناشی ازفاضلاب شهربندرعباس وهمچنین توسعه فزاینده صنعت پرورش میگو ازعوامل تهدید کننده این تالاب محسوب می شود.

غار سادرمن

غار ساردمن  در ۳۰ کیلومتری شهرستان جاسک در ارتفاع تقریبی ۲ هزار متری و ۲۰ کیلومتری دریا در رشته کوه‌های کوتاه و بلند سادرمن واقع شده است. متأسفانه این غار که متعلق به دوران پیش از اسلام است، طی دهه‌های اخیر دچار تخریب‌های شدیدی شده به طوری که این غار در گذشته شامل ۵ غار بزرگ و ۳ غار کوچک بوده اما هم‌اکنون تنها یک غار بزرگ به علت وجود ستون‌هایی که در میان دارد پابرجا مانده است. در اطراف غار تکه‌هایی از سفال‌ به دست آمده که متعلق به دوران ساسانی تا اوایل دوره اسلامی می‌باشند که نشان می‌دهد این غار پیش از اسلام و کمی بعد از دوران اسلامی کاربرد داشته است. در گوشه‌هایی از غار طاقچه‌هایی ساخته شده است. وجود آثار و نشانه‌های دریا بر روی کوه سادرمن بیانگر مجاورت دریا با این مکان بوده است.


تنگه بنو

تنگه زیبای بنو که در نوع خود بی‌نظیر است و بسیار دیدنی است در لمزان قرار دارد. این تنگه دارای صخره‍های بسیار بلند است که در میان آنها برکه‌هایی با آبی بسیار شفاف و آبی رنگ جاری اند. این منطقه کوهستانی به خاطر وجود این برکه‌ها محبوب بسیاری از مسافران و طبیعت گردان شده.

البته باید در نظر داشته باشید که سفر و پیمایش در این منطقه به علت کوهستانی بودن نیازمند تجهیزات حرفه‌ای است. پس برای سفر به این منطقه حتما از تجهیزات استفاده کرده یا با گروههای مجاز سفر کنید. این خطرناک بودن سبب شده شنا در این منطقه ممنوع باشد. حتی در صورت بروز حادثه اعزام نیروهای امداد نیز امکان ندارد و باید طی مسیر طولانی زمینی انجام شود.

برای رسیدن به تنگه بنو ابتدا مسیر ۳۰ دقیقه‌ای پیاده‌روی دارد. بهتر است از محلی ها برای رسیدن به محل دقیق تنگه کمک بگیرید. آب جاری در تنگه چیزی حدود ۱۲ آبگیر را طی می‌کند

منطقه حفاظت شده گابریک

دهستان گابریک از توابع بندر جاسک است. جنگل‌های حرا در این منطقه قرار دارند که به دلیل پوشش گیاهی‌شان در سال  ۱۳۸۰به فهرست منطقه‌های حفاظت شده اضافه شدند. گیاهانی که در این جنگل وجود دارند اولین بار توسط ابوعلی سینا شناخته شدند و به همین دلیل به نام اوسینا شناخته می‌شوند. برگ این درختان پس از اینکه در آب تجزیه می‌شوند بستر مناسبی برای رشد آبزیان منطقه به وجود می‌آورند.

خانه گلبتان

 یکی از بناهای بسیار زیبای دوره قاجاریه در بندر کنگ از توابع شهرستان بندر لنگه و از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران است. این خانه  دارای تعداد اتاق در پیرامون یک حیاط مرکزی و چند بادگیر است . طاق‌ها و گچبری‌های زیبای آن نمایانگر هنر استادکاران آن دوره می‌باشد.

خانه گلبتان در تاریخ ۳ اسفند ۱۳۷۷ با شماره ثبت ۲۲۲۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این مناطق و ابنیه تنها گوشه ای از توانمندی ها و استعداد های مختلف گردشگری در استان هرمزگان است که در صورت توجه بیشتر از طرف مسئولین می تواند مقصد های مناسبی برای مسافران و گردشگران مختلف از داخل وخارج استان باشد تا در آینده شاهد حضور هزاران نفر در یک منطقه در یک روز و تاثیرات عمدتا منفی این تعداد سفر در روز به یک منطقه مانند جزیره هرمز نباشیم .