به گزارش صبح ساحل، "آگا برزینسکا"(Aga Burzynska) استادیار دانشکده توسعه انسانی و مطالعات خانواده و تیم تحقیقاتی وی نتایج مطالعه مربوط به بررسی شغلی همراه با داده‌های تصویربرداری از مغز که از ۹۹ فرد سالمند سالم از لحاظ شناختی در سنین ۶۰ تا ۷۹ سالگی جمع آوری کرده بودند را مورد بررسی قرار دادند.
محققان دریافتند افرادی که استرس فیزیکی بالایی را در محل کار خود تجربه کرده‌اند بخش هیپوکامپ مغز آنها دچار تغییراتی شده بود و به نوعی کوچک شده بود و در کارهای مربوط به عملکرد حافظه ضعیف‌تر عمل می‌کردند. هیپوکمپوس(hippocampus) قسمتی از دستگاه لیمبیک مغز است که مرکز یادگیری است. هیپوکامپ ساختمان عصبی خمیده‌ای است در مغز که در کف شاخ میانی بطن طرفی مغز قرار دارد.
هیپوکامپ بخشی از مغز است که برای عملکرد حافظه بسیار مهم است و هم در پیری افراد سالم و هم در زوال عقل تحت تأثیر قرار می‌گیرد. زوال عقل یا دمانس یا خِرَدسودگی به اختلال مزمن و گاهی حاد فرایندهای روانی به علت بیماری عضوی مغز که با تغییر شخصیت و موقعیت‌ناشناسی و اختلال در حافظه و داوری و اندیشه همراه است، گفته می‌شود. شایع‌ترین نوع دمانس، زوال عقل سالخوردگی یا بیماری آلزایمر است.
برزینسکا گفت: ما می‌دانیم که استرس می‌تواند عملیات پیری جسم افراد را تسریع کند و عامل خطر بسیاری از بیماری‌های نیز استرس مزمن است اما این اولین مدرکی است که نشان می‌دهد استرس شغلی می‌تواند باعث افزایش سرعت پیری مغز و شناختی افراد شود. درک این مسئله که استرس شغلی تا چه اندازه می‌تواند بر پیری مغز ما تأثیر بگذارد، بسیار مهم است.
برزینسکا در ادامه افزود گفت: یک کارگر آمریکایی به طور متوسط بیش از هشت ساعت در روز هر هفته کار می‌کند و بیشتر مردم بیش از ۴۰ سال به کار مشغولند. ارتباط بین استرس فیزیکی و مغز / حافظه بسیار مهم است. استرس فیزیکی در محل کار شامل بلند کردن جعبه یا قفسه‌ها و انجام کار زیاد می‌شود.
محققان گفتند نتایج این مطالعه می‌تواند پیامدهای مهمی برای جامعه داشته باشد.
برزینسکا گفت: مراقبت از افراد دارای اختلال شناختی در سطح اقتصادی، عاطفی و اجتماعی بسیار پرهزینه است اما اگر ما بتوانیم از سلامت مغز کارگران میانسال آگاه شویم و از آنها مراقبت کنیم این موضوع می‌تواند تأثیر عظیمی بر ارتقا سلامت مغز آنها داشته باشد.
محققان همچنین چندین عامل دیگر از جمله سن، جنس، اندازه مغز، سطح تحصیلات، عنوان شغلی، سال‌های شغلی و استرس روانی عمومی را که می‌تواند به محیط کار، حافظه و هیپوکامپ مربوط باشد، در نظر گرفتند و بررسی کردند. آنها دریافتند نوع شغل افراد نیز بر روی عملکرد مغز آنها تاثیر گذار است برای مثال آنها گفتند بخش هیپوکامپ مغز رانندگان تاکسی نسبت به رانندگان اتوبوس شهری بزرگ تر است چرا که آنها از مسیر یکسانی رفت و آمد نمی‌کنند و این باعث ایجاد چالش در مغز آنها می‌شود.
یافته‌های این مطالعه در مجله "Frontiers in Neuroscience" منتشر شد.
