نقش پررنگ؛ صدای کم‌رنگ

بهورزان بهترین پیام‌آوران و سفیران گمنام سلامت در کشورند که با هدف پیشگیری از بیماری‌ها تربیت می‌شوند. از ابتدای شیوع ویروس کرونا تا به امروز که نزدیک به هفت ماه از ظهور این ویروس در کشور می‌گذرد، کادر بهداشتی به‌ویژه بهورزان شانه‌به‌شانه کادر درمان در زمینه پیشگیری و مقابله با ویروس کرونا قدم بر‌می‌د‌‌ارند. اما با‌وجود حضور پررنگ بهورزان در عرصه حفاظت از سد پیشگیری از ابتلا به کرونا، رسانه‌ها کم‌رنگ به آنها پرداخته‌اند.
 
 پیشگیری بهتر از درمان
همه ما جمله «پیشگیری بهتر از درمان» را شنیده‌ایم. این روزها که دنیا با کرونا دست‌و‌پنجه نرم می‌کند، این جمله شاید ملموس‌تر از همیشه باشد. پیشگیری از ابتلا به کووید ۱۹ اصلی‌ترین راه مقابله با آن است. در همین راستا به گفته رئیس مرکز مدیریت شبکه بهداشت با شیوع ویروس کرونا در چین محتواه‍ای آموزشی مورد نیاز بهورزان در کشور آماده شد و پیش از شیوع کرونا در ایران تمام نیروها یک دوره آموزش حضوری را گذراندند. آنها با فعالیت در روستا‌ها آموزش‌ها و خدمات بهداشتی لازم را به روستاییان ارائه می‌کنند و از این طریق در جلوگیری از گسترش بیماری‌ها موثرند. در روزهای کرونایی بهورزان مسئولیت غربالگری از راه دور جمعیت تحت پوشش خود را بر عهده دارند. آنها طی تماس تلفنی و حتی مراجعه به درب منازل افراد مشکوک به ابتلا خدمات پیشگیری و غرباگری را انجام می‌دهند و توصیه‌ها و آموزش‌های لازم در خصوص چگونگی محافظت از خود در برابر ویروس کرونا را به مردم ارائه می‌دهند. درصورتی که فردی دارای علائم ابتلا به این ویروس باشد او را به مراکز خدمات جامع سلامت منتخب ارجاع می‌دهند. به خانه فرد مبتلا مراجعه کرده و بررسی‌های لازم را انجام می‌دهند. افراد منزل را غربالگری کرده و منزل را ضدعفونی و گندزدایی می‌کنند. درطول مدت زمانی که فرد بیمار دوره نقاهت خود را می‌گذراند هم بهورز هر روز پیگیر وضعیت بیمار خواهد بود. در‌این‌باره یک بهورز در گفت‌و‌گو با صبح ساحل می‌گوید: « از همان اوایل شیوع ویروس کرونا آگاهی‌رسانی به مردم را شروع کردیم و آموزش‌های لازم را به آنها دادیم». او همچنین از انجام غربالگری افراد خبر می‌دهد و می‌گوید: « افراد دارای علائم مشکوک را به مراکز درمانی ارجاع می‌هیم».
 
 مشکلات مانع از ادامه راه نمی‌شوند
 افرادی که به خانه بهداشت مراجعه می‌کنند ممکن است ناقل ویروس کرونا و فاقد علامت باشند. باتوجه به اینکه بهورزان با حداقل تجهیزات حفاظت فردی مثل ماسک و دستکش با افراد در ارتباطند نخستین کسانی هستند که در معرض ابتلا به این ویروس قرار می‌گیرند. در ادامه صحبت‌های یک بهورز را درخصوص چرایی به‌جان خریدن این خطرات می‌خوانید: « اگرچه بهورزی شغلی است که سختی‌ها و چالش‌های فراوانی دارد -خصوصا این روز‌ها که درگیر کرونا هستیم- اما فکر کردن به حفظ سلامت مردم من را در این راه ثابت قدم نگه‌ می‌دارد و سختی‌ها و دیده نشدن‌ها مانع از ادامه کارم نمی‌شود». او همچنین به گوشه‌ای از مشکلات اشاره کرده و می‌گوید: « وظایفی که بر عهده ماست و انتظاراتی که مردم از ما دارند خیلی زیاد است و این موضوع ما را تحت فشار قرار می‌دهد. حجم بالای کار و حقوق و مزایای کم اداره زندگی را سخت می‌کند. علاقه به خدمت به مردم ما را در این راه پیش می‌برد اما با این وجود از مسئولان مربوطه انتظار داریم که در جهت بهبود وضعیت بهورزان اقدامات موثری داشته باشند». از دیگر مشکلاتی که بهورزان با آن روبه‌رو هستند ماهیت شغلشان است که موظفند به‌صورت ثابت سالیان سال و تا زمان بازنشستگی در روستا حضور داشته باشند. از طرفی شغلشان به‌گونه‌ای است که ارتقای درجه ندارند؛ مثلا یک فرد ۳۰ سال تحت عنوان بهورز باقی می‌ماند. به‌ همین خاطر از مزایای حقوقی و شغلی محروم هستند.
 
 دروازه‌بانان سلامت
 در سال ۱۹۳۷ در انگلستان یک مسابقه فوتبال به‌علت مه غلیظ در دقیقه ۶۰ متوقف شد اما یکی از دروازه‌بان‌ها ۱۵ دقیقه بعد از توقف بازی همچنان درون دروازه بود. او به‌علت شلوغی پشت دروازه صدای سوت داور را نشنیده بود و تا لحظه آخر با حواس جمع درون دروازه ایستاده بود و با دقت به جلو نگاه می‌کرد تا به گمان خودش در برابر شوت‌های حریف غافلگیر نشود. وقتی ۱۵ دقیقه پس از توقف بازی پلیس ورزشگاه به او نزدیک شد و خبر لغو بازی را به او داد با اندوهی عمیق گفت: « چه غم‌انگیز است که دوستانم مرا فراموش کردند درحالی که من داشتم از دروازه محافظت می‌کردم. در طول این مدت فکر می‌کردم که تیم ما درحال حمله است و به تیم حریف اجازه نزدیک شدن به دروازه ما را نداده است». در میدان زندگی هم دروازه‌بانان بسیاری هستند که از دروازه محافظت می‌کنند اما گاهی ما با مه‌آلود شدن شرایط، زمین را ترک می‌کنیم و آنها را تنها می‌گذاریم. امروز پزشکان، پرستاران و کادر درمانی، کادر بهداشتی و بهورزان در شرایط مه‌آلود شیوع ویروس کرونا در دروازه حفظ سلامت مردم ایستاده‌اند اما تفاوت ما با آن بازیکنان این است که ما آنها را تنها نخواهیم گذاشت.