ناباروری سومین عامل طلاق درکشور

 صبح ساحل ، اجتماعی -  حساسیت موضوع ناباروری بسته به شرایط فرهنگی جامعه متفاوت است، به طوری که در برخی از جوامع که ارزش و قابلیت زن به توانایی تولید مثل او بستگی دارد در صورت بروز مشکل ناباروری، این طرز تفکر منجر به وارد شدن فشارهای فوق العاده به زن، سست شدن بنیاد خانواده، انواع اشکال خشونت خانگی، انگ زدن و حتی طرد و جدایی می شود.

شیرین احمدنیا  مدیرگروه جامعه شناسی پزشکی و سلامت انجمن جامعه شناسی ایران به برخی آمارهای ارائه شده توسط پزشکان کشور اشاره داشت که حکایت از این دارد که "هم اکنون ناباروری سومین عامل طلاق در کشور است".وی با اشاره به طرح هشدارها درباره مشکل ناباروری که به ویژه از جانب پزشکان مرتبط با مراکز درمان ناباروری بیان می شود، گفت: حساسیت موضوع ناباروری بسته به شرایط فرهنگی جامعه متفاوت است.عضوهیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه تولید مثل فرایند دینامیک یا پویایی است که فقط به دو فرد که بصورت زیستی تولید مثل می‌کنند محدود نمی‌شود، تصریح کرد: این امر به گروه اجتماعی وسیع تری که به آن متعلق هستند نیز مربوط می‌شود و با نهادهای حقوقی، مذهبی، سیاسی و اقتصادی درگیراست.وی اظهار کرد: تولید مثلِ انسانی فرایند پیچیده‌ای است که از ترکیبی ازعوامل اجتماعی، محیطی و بیولوژیک تاثیر می پذیرد و با مجموعه پیچیده‌ای از سازمانهای اجتماعی، باورها، هنجارها و شعائر احاطه شده و در فرهنگ‌های مختلف اشکال متنوعی به خود گرفته و در قالب مباحث سیاست، اقتصاد، حقوق، مذهب، خویشاوندی متجلی می شود.عضوهیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی تصریح کرد: آمارهای جمعیت شناختی موجود در ایران مشابه بسیاری از کشورهای دیگر حکایت از تغییر نگرش نسبت به نقش‌های سنتی زنانه دارد، به طوری که افزایش سن ازدواج، به تعویق انداختن فرزندآوری و بعد کوچکتر خانواده را در سالهای اخیر شاهد هستیم.به گفته احمدنیا، در شرایطی که در فرهنگ ایرانی و اسلامی ازدواج به عنوان یک ارزش مثبت مورد تاکید ویژه و تشویق قرار دارد و نیل به مقام مادری غایت نقش سنتی زن در چارچوب نهاد خانواده به حساب می‌آید، بنابراین شکست در دستیابی به آن موقعیت خاص، غالباً به صورت شوکی برای زنان جامعه نمایان می شود و زنانی که خود را ناتوان از فرزندآوری بیایند، دچار محدودیت‌ها، مشکلات و فشارهای روحی روانی می‌شوند. این جامعه شناس حوزه ی پزشکی و سلامت اضافه کرد: در نتیجه معمولاً اینگونه زنان که نتوانسته‌ باشند به مقام مادری دست یابند، در نظر خود یا دیگران به عنوان زنان شکست خوردهِ یا عاری از زنانگی (Unfeminine) تلقی می شوند و مصرانه در طلب چاره جویی این مشکل بر می آیند.مدیرگروه جامعه شناسی پزشکی و سلامت انجمن جامعه شناسی ایران ادامه داد: فشارهای فرهنگی بر زوجین نابارور به حدی است که طبق گزارش‌های منتشر شده، به ویژه از سوی پزشکان، زمانی که از یک زوج نابارور سوال شود که اولین مشکل زندگی خود را ذکر کنید، بیش از 80 درصد از این زوج‌ها به ناتوانی خود در داشتن فرزند اشاره می کنند و 20 درصد باقیمانده نیز پس از مشکل مالی زندگی، مسئله نازایی را به عنوان دومین مشکل عمده خودشان معرفی می‌کنند.احمدنیا با اشاره به مشکلات پیش روی زوجین نابارور، از جمله این مشکلات به گرانی هزینه‌های دارو و درمان ناباروری، عدم حمایت بیمه‌های درمانی، لزوم تکرار درمان برای رسیدن به موفقیت، دشواری‌های جسمانی طی این مراحل و همچنین فشارهای روانی ناشی از احتمال شکست در درمان اشاره کرد.احمدنیا با طرح برخی شیوه‌های جدیدتر مقابله با مشکل ناباروری نظیر "مادر-جایگزینی" یا "رحم اجاره ای" که پزشکان برای مقابله با این مشکل به بیماران پیشنهاد می دهند، افزود: تنها در سال 1386 بنا به اظهارات مدیرمرکز باروری و ناباروری استان اصفهان حدود 100 بیمار در اصفهان از طریق روش "رحم اجاره‌ای" صاحب فرزند شده‌اند.

 احمدنیا تصریح کرد: به همین ترتیب در ادامه، تحمل دردمندی‌های ناشی از اقدامات پزشکی (پزشکی شدن مسائل اجتماعی)، تحمل هزینه‌های سنگین، خطرطرد و طلاق و برچسب‌های آن و یا تن دادن به شرایط ازدواج مجدد همسر، متوسل شدن به رحم اجاره‌ای، موفق شدن یا نشدن، پیامدهای روحی - روانی و مواجه شدن با آینده‌ای ناروشن، پنهان کاری‌ها، مسائل حقوقی مدعی شدنِ احتمالیِ مادر-جایگزین به این که او حق مادری دارد و نه کسی که سفارش دهنده بوده است، پشیمان شدن او- رازهایی که باید سالها در سینه محفوظ داشت، بیماری های ارثی احتمالی و غیره از تبعات اقدامات عاجزانه برای مقابله با مسئله ی ناباروری است که زنان هزینه های زیادی بابت آن می پردازند.پزشکان در مورد مشکل ناباروری هم مانند برخی دیگر از مسائل اجتماعی که به آن ورود پیدا کرده‌اند با ارائه راه حل‌هایی مثل اقداماتی نظیر آی وی اف، یا راه حل دیگری مثل مادر- جایگزینی و نظایرآن می کوشند که به زنان کمک کنند تا با نائل شدن به نقشی که آرزویش را در سر می پرورانند مشکل این زنان و جامعه را حل کنند، که ما در جامعه شناسی به اینگونه مداخلات پزشکان برای چاره جویی مسائل اجتماعی فرهنگی با ارجاع به مفهوم "پزشکی شدن" اشاره می کنیم و تلاش می کنیم نشان بدهیم که برای مشکلات اجتماعی همیشه نمی توان راه حل های پزشکی ارائه کرد بلکه باید ریشه های مشکل را در عرصه فرهنگ و اجتماع جست و جو کرد.وی اظهارکرد: درعین اهمیت و ارزش نقش مادری در جامعه تغییرات جمعیت شناختی اخیر در سطح جوامع، شواهدی به دست می دهند که نشان می دهد مادری به تنهایی الگوی زندگی زنان را تعیین نمی‌کند و حتی می توان گفت برخلاف تصور، برای گروهی از زنان، گزینه ای مطلوب آنچنانکه پیش از این عمومیت داشت به حساب نمی آید. برخی نظریه‌ها حکایت از این دارد که مادری، زمانی حکایت از موقعیتی قدرتمند، پر رمز و راز و اسطوره‌ای داشته است؛ اما از این مفهوم در برخی از جوامع توهم-زدایی شده است و جنبه‌های افسانه‌ای و اسطوره‌ای آن زیر سوال رفته است.وی خاطرنشان کرد: در توصیف شرایط زندگی واقعی و ملموس زندگی در قالب نقش مادری به ویژه در جوامع غربی، بر وابستگی اقتصادی زن به شخصی دیگر یا در مواردی دولت تاکید می شود؛ چرا که در اغلب موارد در مورد زنان شاغل، مادر شدن موجب کاهش درآمد زن و برگشت به کار او در سطح پایین تری نسبت به قبل از مادر شدنش می‌شود یا حتی احتمال دارد شغلش را از دست بدهد.وی افزود: در واقع گفته شده است که در شرایط ایده آل‌نماییِ مفهوم مادری، حقایق روزمره غالباً نادیده و نامحسوس باقی می‌ماند و در اینصورت آنها که در ذهن خود تصویر غیرواقع بینانه ای از نقش مادری ساخته و پرداخته باشند، در مواجهه با شکست در دستیابی به آن موقعیتِ تصور شده‌ شان، غالباً دچار شوک می شوند و احساس ضعف، ترس و شکست خوردگی در زندگی می کنند. این گونه ذهنیت ها است که نیاز به بازنگری دارند.احمد نیا گفت: این به معنای تغییر نگرش‌ها و توجه دادن اذهان به مسیرهای متنوعی است که می‌تواند پیش روی زنان به عنوان موجودات انسانی قرار داشته باشد.