پوشش محلی زنان هرمزگان جزو زیباترین، بینظیرترین و البته گرانقیمتترین پوششهای محلی در ایران است. پوشش بومی
زنان هرمزگانی در پیچوتاب زمان بهخوبی اصالت خود را حفظ کرده است. زنان هرمزگانی اهمیت ویژهای برای پوشش خود قائل هستند. رنگهای بهکاربرده شده در لباس محلی آنها متناسب با مراسمات، فصلها و ماههای مناسبتی تغییر میکند. در واقع راز چشمنوازی لباس بومی هرمزگان در نحوه و نوع کاربرد رنگها است. پیراهن زنان بهصورت بلند تا مچ پا یا کوتاه تا رو یا زیر زانو است که بسته به هر شهر، روستا یا منطقهای متفاوت است.
«کندوره»، از پرطرفدارترین مدلهای لباس در بین دختران و زنان هرمزگان است. پیراهنی مجلسی تا بالای زانو که معمولاً در مهمانی و عروسی پوشیده میشود. نواردوزی و زریدوزی بالاتنه کندوره و کنارههای لباس جلوهی ویژهای به آن میبخشد.
«شلوار بندری»، شلوار زنان در تمام نواحی استان هرمزگان شکل و آرایشی همانند دارد اما تزئین دم پای شلوارها بسته به سلیقه محلی نقش و نگارهای متفاوتی دارد. طرحها و نقش و نگارهای روی شلوار بندری تماماً کار دست است. بر همین اساس تعداد زیادی از دختران و زنان هرمزگان از این راه درآمدی نیز کسب میکنند. شلوارها دارای دم پای تنگ تا زانو است و از زانو تا کمر گشاد میشود. «جنگلی»، «گل بالا»، «هزار پولک»، «نیم بادله»، «بادله»، «گلابریشم»، «نیمفاصله»، «شک و وعدو»، «پل و بشکی» نام انواع مختلف شلوار بندری است.
«چادر بندری»، نوعی چادر که با توجه به شرایط آب و هوایی هرمزگان ضخامت کمی دارد. طرح رنگ و نوع پارچه منحصربهفرد این چادر زیبایی خاصی را برای آنها به وجود آورده است. اغلب این پارچهها از کشورهای عربی، هند و پاکستان وارد ایران میشود. چادر بندری در انواع «گلدار»، «گل برجسته»، «حاشیهدار»، «گلابتونی» و «تکگل» وجود دارد که در بین آنها «گل پنبهای» محبوبیت خاصی دارد.