نیاز به عشق چقدر جدی است؟

درون ما برای هر دوره از زندگی مخزن و ظرفی وجود دارد که نیاز داریم تا پایان آن دوره‌ خاص از زندگی، با محبت و عشق اطرافیان پر شود. دکتر «راس کمپبل»، روانپزشک مشهور معتقد است هنگامی که در کودکی مورد توجه و محبت اطرافیان قرار می‌گیریم، ذره ذره محتوای مخزن محبت‌مان تکمیل می‌شود و پیش زمینه‌ رشد طبیعی را مهیا خواهد کرد. اما وقتی به مقدار مورد نیازمان عشق، محبت و توجه از والدین یا سایر مراقبت کنندگان دریافت نکنیم، ظرف احساس ما خالی می‌ماند و در دورههای بعدی کودکی و دوره بزرگسالی تعامل‌مان با آدمهای اطراف و البته احساسمان نسبت به خودمان، تحت تاثیر قرار می‌گیرد و با مشکل مواجه می شود. بسیارند والدینی که با مراجعه به روانشناس از بدرفتاری کودک‌شان شکایت می‌کنند. اما بیش از هر بدرفتاری، در پشت عملکرد کودک آن‌ها ظرف خالی محبت نمایان است. والدین  نیازهای مالی و اولیه کودک را در اکثر موارد به خوبی ارضا می‌کند اما نیاز به عشق و محبت عمیق بدون رسیدگی باقی می‌ماند. بنابراین کودک در راستای پر کردن مخزن محبت و توجه خود، به شیوهای دیگر عمل می‌کند. اما نبود این عشق صرفا به بدرفتاری کودکی محدود نمی‌شود، بلکه روابط بزرگسالی هم تحت تاثیر خود قرار خواهد داد و دیگر قادر به تجربه‌ کامل عشق نیستیم. نیاز شدیدی درون ما وجود دارد که توسط فردی دیگر مورد عشق قرار بگیریم. انزوا برای روح انسان مخرب است. به همین علت است که سلول انفرادی در زندان بیرحمانهترین تنبیه محسوب می شود. در قلب موجودیت انسان میل به صمیمی شدن با شخصی دیگر و مورد عشق او قرار گرفتن وجود دارد. ازدواج نیاز به صمیمیت و عشق را رفع می‌کند. اما هر ظرفی، نیازمند است در دوره‌ رشد خاص خودش مملو از عشق باشد. یکی از دلایلی که نوجوانان، به عشق‌های افسارگسیخته پناه می‌برند، به این دلیل است که نیاز دارند کسی آن‌ها را عمیقا دوست داشته باشند و والدین این نیازشان را پاسخ نمی‌دهند. اگر والدین بتوانند با پاسخ به موقع و درست در مقابل نیاز به عشق و محبت فرزندان خود قرار بگیرند، به راحتی از سیل عظیمی از مشکلات ارتباطی آن‌ها در بزرگسالی جلوگیری میکنند. اگر زوجها بتوانند نیاز به عشق و محبت را در یکدیگر شناسایی کنند و به درخواست عشق ناگفته  شریک عاطفی خود به موقع پاسخ بگویند، میتوانند از مشاجره‌ها، خیانت‌ها و اختلافات کلی جلوگیری کنند. نیاز به عشق و محبت در انسان نیازی بسیار جدی است و قابل انکار نیست. نسبت به شناسایی و پاسخگویی به آن در خودتان و دیگران اهمال کار نباشید.