صبح ساحل ، اجتماعی -  خشکسالی‌های مداوم در حالی درختان کم‌نظیر انبه را در شهرستان میناب تهدید می‌کند که درختان 700 ساله این گونه با گذر قرن‌ها در معرض خطر نابودی قرار گرفته‌اند.به گزارش فارس، آنچه با نگاه به پیشینه و تاریخ میناب در کتب و پروژه‌های تحقیقی و سفرهای جهانگردان مشخص می شود؛ این است که میناب یا همان هرمز کهنه به دلیل قرار گرفتن در کنار رودخانه شهری آباد، سرسبز و به جهت دارا بودن آب مناسب و جایگاه ویژه، نقش بسزا و بسیار مهمی در مناسبات تجاری روزگار قدیم داشته است.به لحاظ وجود زمین‌های حاصلخیز و مرغوب و باغ‌های متعدد و بزرگ و درختان انبه، لیمو ترش، پرتقال، لیموشرین و انواع درختان خرما در میناب موجب شده تا در تاریخ از این شهرستان علاوه بر شهری فعال در حوزه محصولات دریایی، از آن به عنوان قطب اشتغال پایدار در زمینه محصولات باغی و کشاورزی نیز یاد شود.این در حالی است که طی سال‌های اخیر بخش اعظمی از نخلستان‌ها، باغ‌های لیموترش، پرتقال، لیمو شیرین و انبه در میناب یا دچار آفت شده و یا از بی آبی خشک و نابود شدند.این روزها که عده‌ای از مسئولان شهر میناب در تلاش هستند تا برای حفظ و نجات انبه به عنوان سلطان میوه‌ها که میناب تولید کننده اصلی آن در کشور است جشنواره‌ای برگزار کنند.خبرنگار فارس در میناب با تهیه گزارش میدانی به سراغ چند تن از باغداران قدیمی این شهرستان رفته تا حرف دل آنها را بیان کند تا شاید از سوی مسئولان قدمی نسبت به رفع مشکل آنان برداشته شود.احمد ذاکری یکی از باغداران میناب در گفت و گو با خبرنگار فارس با بیان این مطلب که مینابی‌ها هم حق زندگی دارند، افزود: ما برای انتقال آب سد استقلال به بندرعباس و دیگر شهرها مشکلی نداریم ولی مسئولان باید توجه کنند که باغداران و کشاورزان مینابی هم جزو ملت ایران هستند و باید مشکلاتشان برطرف شود.وی گفت: مسئولان باید با پیش‌بینی حوادث و وقایع نسبت به حل مشکل و بحران آب مورد نیاز باغات میناب به صورت فوراً وارد میدان شوند که منابع میناب بیش از این آسیب نبیند.ذاکری با بیان این که 76 سال سن دارد و از کودکی در فضای رسیدگی به درخت و باغ قرار داشته و زندگی کرده است، افزود:در هوای گرم میناب درختان انبه باید هر 20 روز یک بار آبیاری شوند ولی این در حالی است که با کج‌اندیشی برخی مسئولان، گاهی در طول سال فقط دو گردش آب به یک باغ می رسد.علی داودی از دیگر باغداران مینابی نیز با ذکر این مطلب که اکثر باغ های میناب در حال نابود شدن است، افزود: برخی در توصیه به باغداران می‌گویند که از سیستم قطره ای استفاده کنید حال آنکه قطره ای کردن برای باغ ها مناسب نیست و فقط در بخش کشاورزی کاربرد دارد.وی گفت: درختانی نظیر انبه در میناب که حدود 15 متر ریشه در خاک دارد نمی‌تواند با سیستم قطره‌ای آبیاری شود.این باغدار ادامه داد: استفاده از آب سد برای آبیاری درختان و باغات مفید است که حق مینابی‌ها است ولی اکنون از آنان سلب شده و این سبب شده تا درختان در مقابل آفات ضعیف شوند.سید موسی اعلم کمالی نیز در حالی که کلام خود را با بغض شروع می‌کند، می گوید:در میناب برای آب دهی به باغداران برنامه وجود ندارد که این نشانه و بیانگر بی تدبیری و بی توجهی مسئولان است.وی اظهار داشت: هر یکی از درختان کهنسال انبه که در میناب خشک می‌شود دل باغدار و صاحب آن نیز ریش ریش می‌شود چرا که این درختان را از اجداد خویش به ارث برده و هم اکنون پس از سال‌ها نظاره گر نابودی‌شان هستیم.حاج عبدالله قاسمی کسی که کار و فعالیت باغداری را پیشینیان خود به ارث برده است نیز در گفت و گو با خبرنگار فارس با اشاره به قدمت شهرستان میناب، اظهار داشت: میناب همانطور که از نامش پیداست در روزگار قدیم پر آب بود ولی اکنون موضوع آب برای اهالی این منطقه به صورت یک بحران در آمده است.وی در ادامه به انتقال آب از میناب به بندرعباس اشاره کرد و گفت: آبی که از میناب به بندرعباس منتقل می‌شود و بخش اعظم آن صرف ساخت و ساز و فضای سبز می‌شود باید با شرایط و رعایت حق صاحب ان یعنی مینابی‌ها انتقال یابد.وی با گلایه از بی تفاوتی مسئولان نسبت به رسیدگی به مشکل بی آبی کشاورزان مینابی افزود: هر بار و به هر مسئولی که مراجعه می‌کنیم در پاسخ می‌گویند پیگیر هستیم ولی هیچ نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود.قاسمی ادامه داد: در حالی که علم به جایی رسیده که با ابزاری نظیر آب شیرین کن می‌توان از ظرفیت آب دریا استفاده کرد، انتقال آب از میناب چه از منابع سطحی و چه از منابع زیر سطحی یک خطای محض است.وی با بیان این مطلب که انتقال بیش از حد آب از سد استقلال و چاه‌های حفر شده در میناب زندگی مردم این شهرستان به ویژه باغداران و کشاورزان را تلف کرده است، افزود: همه مسئولان خوب بدانند که مینابی‌ها به مهمان نوازی و صبوری شهره هستند ولی این را هم خوب بدانند که صبر و تحمل میزان دارد و زمانی که از حد گذشت اهالی میناب خوب می‌دانند حق خود را چگونه بگیرند.این باغدار مینابی اظهار داشت: هیچ نهاد و ارگان دولتی حق ندارد منابع آبی میناب را به دیگر شهرها انتقال دهد تا میناب نابود شود.قاسمی با بیان این مطلب که بی انصافی و ناعدالتی حد و مرز دارد، گفت: برای مینابی‌ها تلف شدن زندگی و نابودی درختان چند صد ساله و آبادانی برج‌های بندرعباس قابل تحمل نیست.وی ادامه داد: بی‌توجهی مسئولان و محروم کردن باغات از آب سد باعث شد که لیموی مرغوب میناب دچار آفت شده و در نهایت نابود شود.این کشاورز همچنین بیان کرد: باغ‌ها و درختان میناب تنها با آب سد سازگاری دارند.قاسمی اظهار داشت: نظام اسلامی پاک و منزه است ولی در برخی موارد مدیریت‌ها دارای مشکل است.وی با ذکر این مطلب که زمانی یک دانه میوه انبه یک کیلو وزن داشت و اکنون 12 دانه آن به زور به وزن یک کیلو می رسد، گفت: چه کسی در قبال خساراتی که طی این چند سال به باغداران میناب وارد شده مسئول است.غلامعباس رسولی دیگر باغدار مینابی به نقش باغداران در چرخه اقتصادی کشور اشاره کرد و با تشریح پیشینه باغات میناب افزود: در میناب درختان انبه با عمری 700 ساله در خطر نابودی هستند.رسولی اظهار داشت: درختان کهنسال انبه و نخل در میناب به علت محروم شدن از آب سد در حال از بین رفتن هستند.وی با بیان اینکه درخت برای باغدار همانند فرزند عزیز و قابل احترام است، افزود: از این که آب منطقه‌ای جلو آب مورد نیاز باغداران را گرفته و نمی‌توانند درختان خود را آبیاری کنند در قبال این درختان شرمسار هستند.رسولی اظهار داشت: در مواقعی که اندک آبی به باغداران می‌دهند آب چاه را با آب سد مخلوط می‌کنند که این فایده‌ای برای درختان ندارد چرا که آب چاه برای آبیاری درختان انبه علاوه بر این که مفید نیست ضرر هم دارد.وی گفت: سال گذشته دو گردش آب در ماه‌های اردیبهشت و مهر به باغداران داده شد ولی در قبض آب بها سه گردش ذکر شده بود.این باغدار در ادامه به سخنان رهبر معظم انقلاب پیرامون اقتصاد مقاومتی اشاره کرد و گفت: با بی تدبیری برخی مسئولان اکنون وضع باغات میناب به جایی رسیده که درختی که میوه آن هر یک دانه یک کیلو وزن داشت اکنون هر 12 دانه آن به یک کیلو می رسد.وی همچنین به قرارداد دولت و کشاورزان و باغداران مینابی در زمان احداث سد استقلال اشاره کرد و اظهار داشت: طبق قرارداد باید بیش از 65 درصد آب سد استقلال به کشاورزان و باغداران و مابقی به شهر بندرعباس انتقال پیدا کند.رسولی در بخش دیگری از این گفت و گو با بیان این که در باغات میناب درختان انبه با عمر 40 سال تا 700 سال وجود دارد، افزود: درختان انبه و باغ‌های میناب اکنون میراثی ملی محسوب می‌شود به حدی که باید میراث فرهنگی و محیط زیست نیز باید از باغداران و درختان آنان حمایت کنند.وی ادامه داد: در برخی استان‌ها باغ هایی با قدمت یکصد سال وجود دارد که به شدت مورد حمایت میراث فرهنگی و دیگر مسئولان است ولی در میناب باغداران با درختانی با عمر 700 سال که نسل به نسل حفظ شده و تا به ما رسیده ولی امروزه مورد بی مهری و بی توجهی قرار گرفته‌اند.به گزارش خبرگزاری فارس انبه میوه ای گرمسیری، خوشمزه و با ارزش است که آن را نماد طبیعیت میناب می‌دانند.به گفته باغداران مینابی بیش از 50 رقم انبه در میناب وجود دارد که آل مهتری، کله سرخ، خیاری، قلمفر، مشک، چارکی، کافوری، انبه خرما، انبه گل، سوز انبه، انبه حلوا و هلیلی از معرف‌ترین آنها است.برداشت انبه رسیده در میناب از پایان خرداد و اوایل تیرماه با رقم آل مهتری آغاز و نیمه مهرماه با برداشت رقم دیر رس هلیلی به پایان می رسد. از باغ های معروف انبه در میناب می توان به باغ گلشوار، نورآباد، باغ عالی منگلی، باغ احمدآباد، باغ محسن آباد، باغ حاج عباسی، باغ تمبانو، نصیرایی، باغ شاه منصوری و باغ گووهرانی اشاره کرد که در برخی از آنها درختان انبه عمری 500 سال به بالا دارند.طبق آنچه توسط جهاد کشاورزی در رسانه‌ها مطرح شده میانگین متوسط عملکرد انبه در میناب بین هشت تا 10 تن در هکتار است که 30 درصد انبه در میناب به صورت کال و نارس برای تهیه ترشی و 70 درصد دیگر نیز به صورت رسیده و تازه خوری برداشت می‌شود.سندی، لانگرا و چوسا از گونه‌ها و ارقام معروف انبه های پیوندی در میناب است که طی سال های اخیر توسط باغداران و با همکاری جهاد کشاورزی در میناب کشت شده است.شهرستان میناب با یک هزار و 755 هکتار درخت انبه رتبه نخست تولید انبه کشور را به خود اختصاص داده است.