از وعده یک میلیون تومانی احمدی‌نژاد تا حذف وسایل پیشگیری از بارداری

 یک جمعیت‌شناس:« وسایل پیشگیری از بارداری از حقوق اولیه افراد محسوب می‌شود، در کشورهای دیگر این‌گونه نیست که با اجبار مردم را بترسانند که برای بچه‌دار شدن‌شان وسایل پیشگیری از بارداری را حذف می‌کنیم، این سیاست‌ها می‌تواند اثرات منفی داشته باشد.»

به گزارش صبح ساحل، در مصاحبه خبرآنلاین با یک جمعیت‌شناس، گفت: من سیاست‌های جمعیتی چندین کشور را بررسی کردم، این‌طوری نیست که با زور و اجبار مردم را بترسانند که چون شما باید بچه‌دار شوید وسایل پیشگیری از بارداری را حذف می‌کنیم، این سیاست‌ها می‌تواند اثرات منفی داشته باشد.

شهلاکاظمی‌پور می‌گوید:« درحال حاضر بحران جمعیت نداریم بلکه در پنجره و فرصت طلایی جمعیت هستیم و کاهش ازدواج به‌دلیل کاهش جمعیت در معرض ازدواج است».

وی همچنین گفت: وسایل پیشگیری از بارداری از حقوق اولیه افراد محسوب می‌شود، در کشورهای دیگر این‌گونه نیست که با اجبار مردم را بترسانند که برای بچه‌دار شدن‌شان وسایل پیشگیری از بارداری را حذف می‌کنیم، این سیاست‌ها می‌تواند اثرات منفی داشته باشد.»

این جمعیت شناس در مورد سیاست‌های تشویقی برای فرزند آوری گفت: «۸۰ الی ۹۰ درصد این بسته‌ها حتی آن‌هایی که در ایران طراحی شده و قرار است اجرایی شود جنبه رفاهی دارند، مثلاً چیزی مانند بیمه مادر، حمایتی که باید همیشه وجود داشته باشد، یک زن حامله باید همیشه بیمه باشد، در خیلی از کشورها این کار را انجام می‌دهند، یا مثلاً دادن سبد تغذیه به مادر تا فرزند متولد شده از کیفیت جسمی مناسبی برخوردار باشد، بنابراین خیلی از این سیاست‌ها جنبه رفاهی دارد و من سوالم این است که چرا تا حالا وجود نداشتند، نباید این بسته‌ها را نفی کنیم، باید آن‌ها را تایید کنیم تا دولت ملزم به اجرا و تدام آن شود. اما توجه به یک نکته مهم است، این‌که ما با اجرای این سیاست‌ها حتماً بتوانیم باروری را بالا ببریم معلوم نیست».

وی در ادامه گفت: « قرار بود یک میلیون تومان به حساب خانواده‌ها واریز کنند که به صورت سپرده برای آینده آن بچه جمع‌آوری شود، تقریباً برای پنج ماه واریز شد و دیگر تداوم نداشت، جالب این‌که به آن خانواده‌هایی هم که تعلق گرفته بود با مراجعه به بانک متوجه شدند اصلاً پولی وجود ندارد».

این جمعیت شناس در مورد مسکوت ماندن طرح غربالگری در ایران عنوان کرد: «علت این‌که غربالگری را مسکوت گذاشتند به این خاطر است که در ایران بد دارد اجرا می‌شود ، در دنیا معمولاً از هر صد حاملگی سه الی پنج درصد غربالگری می‌شود، درحالی‌که در ایران این عدد حدود ۳۰ درصد بود، و سر همین غربالگری استرس زیادی برای مادر ایجاد کردند، طوری‌که پزشک با دیدن یک نکته کوچک در سونوگرافی بلافاصله می‌گوید خطرناک است و باید غربالگری کنید.از آنجایی که دولت سقط جنین را ممنوع کرده؛ بعضی از پزشکان سقط عمدی را به صورت سقط درمانی جا می‌زدند. در قانون جدید نوشته شده که غربالگری مسکوت است تا یک دستورالعمل جامع و استاندارد درباره آن اتخاذ شود.

وی در مورد درباره پنجره طلایی جمعیت گفت: «هرم سنی جمعیت مثلثی شکل است با قاعده وسیع، در چنین وضعیتی ما می‌گوییم جمعیت جوان است. یعنی بیش از ۴۰ درصد جمعیت زیر ۱۵ سال باشد، سال ۱۳۶۵ حدود ۴۶ درصد جمعیت ایران زیر ۱۵ سال بود، شاید در جهان اول بودیم. اما بعد از دهه شصت با اجرای سیاست‌های کنترل جمعیت، این وضعیت تغییر کرد. هر کشوری که بیش از دو سوم جمعیت‌اش ۱۵ تا ۶۴ ساله باشد می‌گویند که در پنچره جمعیتی قرار دارد، اگر کشوری بیش از هفت درصد جمعیت‌اش بالای ۶۵ سال باشد دارد وارد سالخوردگی جمعیت می‌شود. خود سالخوردگی جمعیت سه مرحله دارد، جمعیت بالای ۶۵ سال بین ۷ تا ۱۴ درصد مرحله اول سالخوردگی است، ۱۴ تا ۲۱ درصد مرحله دوم و ۲۱ درصد به بالا مرحله سوم سالخوردگی جمعیت است، ایران از سال ۱۳۹۵ به بعد وارد مرحله اول سالخوردگی جمعیت شده است. یعنی بیش از ۷ درصد جمعیت ایران ۶۵ سال به بالا هستند».

وی در مورد وضعیت جمعیت ایران گفت: ایران از سال ۱۳۸۵ وارد مرحله پنجره جمعیتی شده است، معمولاً ۳۰ الی ۴۰ سال طول می‌کشد که جمعیت از پنجره خارج شود، علت این‌که جمعیت ایران در فاصله کوتاه‌تری به سالمندی می‌رسد به این خاطر است که در دهه ۶۰ باروری خیلی زیادی داشتیم، این باروری زیاد سبب شد که جمعیت ناگهان به پنجره برسد و همین‌طور با شتاب بیشتر از پنجره خارج شود. ما در ایران ۱۵ سال از پنجره جمعیت را سپری کردیم و حدوداً ۱۵ تا ۲۰ سال باقی مانده است، و در این شرایط هم فعلاً رشد اقتصادی ایران منفی است و اشتغال مناسب نداریم.

شهلاکاظمی‌پور در خصوص تجرد گرایی در کشور نیز عنوان کرد: « تجرد قطعی دختران در ایران افزایش پیدا کرده است و تعداد دختران نیز کاهش یافته و دو درصد بود که پنج درصد شده است. اما برای متولدین دهه ۷۰ به بعد چون تعداد دختران دارد کم می‌شود و معمولاً با پسران بزرگتر از خودشان ازدواج می‌کنند، دیگر بحث مضیقه ازدواج را نخواهیم داشت. سال ۱۳۸۵، هشت میلیون دختر مجرد داشتیم ولیکن سال ۱۳۹۵، ۵ میلیون و ششصد هزار نفر شده‌اند. سال ۱۳۸۹، سالانه ۸۹۰ هزار ازدواج در کشور داشتیم، الان این تعداد حدود ۷۰۰ هزار ازدواج شده است، روی همین مسئله می‌گویند ازدواج کم شده، درحالی‌که جمعیت در معرض ازدواج هم کم شده است. سال ۱۳۸۵، ۱۶ میلیون متاهل داشتیم، سال ۱۳۹۵ نزدیک به ۲۲ میلیون متاهل داشتیم».

این جمعیت شناس می‌گوید: «جوانان ما وقتی ازدواج می‌کنند چاله‌های زیادی برای اردواج خودشان درست می‌کنند، من با مهریه، جهیزیه و هزینه‌های ازدواج مخالف هستم، ما دهه هشتاد، سال‌های ۸۳ یا ۸۴، تحقیق کردیم و حدود ۷۰ درصد جوانان گفتند که ما دوست داریم از طریق دوستی ازدواج کنیم، یعنی چیزی شبیه به غرب، احتمالاً این آمار الان بیشتر شده است، اما سوالم این است کسانی‌که روش غربی را برای ازدواج انتخاب می‌کنند در نحوه ازدواج هم همین کار را انجام دهند، مگر جوانان غربی جهیزیه می‌برند، یا مهریه دارند، یا جشن‌های آن‌چنانی می‌گیرند، سبک زندگی جامعه ایرانی بیمارگونه است، طوری‌که خانه یک زوج جوان ایرانی شبیه به عتیقه فروشی شده و از سادگی خبری نیست، با این شرایط موفق نمی‌شویم.