12

مهر

1403


img
عبداسلام جمالی
20 مرداد 1403 11:11 0 کامنت
این روزها که به مناسبت روز خبرنگار از خبرنگاران یاد می‌شود و به انحاء مختلف به خاطر رسالت بزرگی که بر دوش دارند تقدیر می‌گردند،جا دارد که یادی کنیم از خبرنگاران بی پناه و بی سپر غزه که مردانه می‌ایستند و روایتگر دردها و رنج‌های مردم سرافراز آن سرزمین مظلوم هستند.
شاید الان هیچ جایی بر روی کره خاکی مانند غزه مسلخ انسان و انسانیت و ابتدائی‌ترین و بدیهی‌ترین حقوق بشر نباشد.جائی که بی‌‌وجدان‌ترین موجودات درنده‌خو در قالب انسان از هیچ جنایتی در حق همنوعان خود فروگذار نمی‌کنند و صحنه‌های بسیار دل‌خراش و رقت‌انگیزی را میافرینند. ولی در آنجا انسان‌های آزاده‌ای در کسوت خبرنگار این صحنه‌ها را به چشم و گوش جهانیان می‌رسانند تا اتمام حجتی کرده باشند بر این جهان کر و کور تا فردا نگویند که ندیدیم و نشنیدیم و گرنه به یاری مظلوم می شتافتیم. غزه جایی است که در هر ثانیه‌اش یک خبرنگار جنگ به خبرنگار شهید تبدیل می‌شود. الان که بیش از 300 روز از طوفان ‌الاقصی گذشته است تا به امروز بیش از 166 خبرنگار شهید شده‌اند.خبرنگارانی که با پوشیدن کاورها و کلاه‌هایی که رویش نوشته شده است press نباید مورد هدف آگاهانه‌ تفنگ‌ها و بمب‌های رژیم‌صهیونیستی قرار گیرند.خبرنگاران غزه،راویان بزرگترین قساوت تاریخ هستند.
کسانی که خون‌شان را جوهر قلم‌شان قرار دادند و با تقدیم جان خود حقایق سرزمین خون‌آلوده غزه را به دنیا مخابره کرده و پرده از یک جنایت عریان در قرنی که انسان ادعا می‌کند به آخر تمدن رسیده،برداشتند.خبرنگارانی که برای روایت یک جنایت بی‌تکرار در تاریخ غزه حاضر شده‌اند تا صدای مردم مظلومی که در سخت‌ترین شرایط به خاک و خون کشیده می‌شوند را به جهانیان برسانند و خود نیز مورد حملات رژیم صهیونیستی قرار گرفته‌اند."آنچه که در این ۱۰ ماه اخیر در رفتار خبرنگاران غزه مشاهده شده اوج شهامت و شجاعت و ایثار آنها است.با وجود اینکه بسیاری از خبرنگاران غزه‌ای حتی عزیزانشان را در این جنگ از دست داده‌اند و علیرغم اینکه خودشان امنیت ندارند اما باز هم در مقابل دوربین ظاهر می‌شوند تا روایتگر مظلومیت مردم فلسطین و جنايت‌های رژیم کودک‌کش صهیونیستی باشند.
 هر چند برای نگارنده در باب عدالت آموزشی و نسبت آن با این فقره به واسطه سازوکارهای جذب در این مدارس،محلی برای درنگ دارد ولی به شدت یک پرش در مقوله آموزش در استان ما محسوب می شود که در برخی شاخص های آموزشی تا قله مطلوب فاصله ها دارد. درادامه به برخی از زاویه های مزیتی آن پرداخته خواهد شد.  
قصدی برای کرنش در برابر نظام های آموزشی سایر کشورها و یا نکوهش مدل حکمرانی آموزشی چند سال اخیر در کشور خودمان را ندارم ولی روند ؛ بیانگر آن است که باید برای تولید منابع انسانی شایسته در استان به سراغ کیفیت بخشی آموزش برویم. تحلیل آماری جامعه نخبگانی دانش آموزی کشور، نشان دهنده آن است که هر چه آموزش با کیفیت تر، زیر ساخت های نرم افزاری و سخت افزاری مطلوب تر و طراحی آموزشی متشابه با استاندارد الگوهای جهانی باشد؛ شاهد شکل گیری کهکشانی پر فروغ تر و فراگیرتر از نخبه های علمی در سراسر کشور خواهیم بود. حالا هرمزگان ما هم با انبانی از محرومیت های تحمیلی بر دوش، در این چند سال روند کیفیت بخشی آموزش را در پیش گرفته است. 
 ما با منظومه ای از جوامع قومیتی در بندر عباس مواجه هستیم که به شدت یک فرصت محسوب می شود. جذب و نگاه داشت دانش آموزان نخبه مهاجر در استان یک راهبرد توسعه ای کلان محسوب می شود. نه اینکه پدرم چند سال در جاسک خدمت کرده و من با یک استشهاد وتاییدیه اداره های محلی به واسطه نبوغ علمی در آزمون های استخدامی پذیرفته شده و بعد از ۲ سال به تبریز بروم‌. یکی از چالش‌های دانش آموزان نخبه مهاجر؛ مسئله آموزش است!این ظرفیت بالقوه، نیاز به زیر ساخت‌های آموزشی مطلوب دارد و ایجاد مدارس خاص وباکیفیت در بندرعباس،این شکاف آموزشی را برای ماندگاری پایدار دانش آموزان مهاجر و همچنین نخبه های بومی استان پر خواهد نمود. 
نکته مهم بعدی این است که مدارس خاص در شهرهای محدودی از کشور ایجاد شده و بندرعباس از متقدمین در کشور خواهد بود. و درکنار شهرهایی مانند تهران و... خواهد ایستاد. مدارس خاص ؛ بی شک از حمایت های مالی متعدد و از کفایت مالی لازم برخوردار خواهند بود و توان پوشش نقصان ها و محدودیت های بخش دولتی را خواهند داشت. خروجی اینگونه مدارس که در اخبار و گزارش های این مدارس قابل مشاهده می باشد؛ آمار المپیادی های بین المللی  و رتبه های برتر آزمون سراسری این مدارس می باشد که حاکی از تراز بالای شاخص های آموزشی جاری در این مدارس می باشد. هرمزگان به جهش دانش آموزان و تک ستاره‌های نخبه به کهکشانی از دانش آموزان سرآمد و ستاره های بدون افول نیاز دارد. نگاهی واقع نگر به رتبه های برتر آزمون کنکور سراسری و آزمون های نهایی کشوری متوسطه در استان، نیاز به تحلیل و کنشگری ندارد و باید امیدوار بود تا با شکل گیری موسسات آموزشی اینچنین، چتر پوشش توسعه کیفی آموزش در استان بر سر تعداد بیشتری از دانش آموزان مستعد قرار گیرد و همچنین شاهد ارتقای شاخص های آموزشی استان باشیم. بی شک یکی از متهمین وضعیت موجود، کیفیت آموزش و عدم وجود موسسات آموزشی همطراز با سایر آموزشگاه های باکیفیت در سایر استان ها می‌باشد. 
نگاه بعدی؛ جایگاه جذب ویژه برای دانش آموزان بومی و مناطق محروم هرمزگان در این مدارس است. از منظر حوزه مسئولیت های اجتماعی؛ این سازوکار باید در نظام جذب و پذیرش این مدارس دیده شود که نخبه ها و دانش آموزان مستعد سراسر استان در این مدارس بورسیه شوند. هرمزگان همواره نالان از طی مسیر توسعه بدون نیروهای نخبه بومی بوده است!ضرورت دارد از همین ابتدا نسبت به شناسایی،جذب و پرورش نیروهای کارآمد ونخبه پایدار هرمزگانی اقدام نمود.بی شک سرمایه گذاری در آموزش یکی از پربازده ترین سرمایه ها برای دولت ها محسوب می شود ولی به دلایل مختلف در کشور ما سهم شایسته ای از سرانه تولید ناخالص ملی به آموزش اختصاص نیافته است! و هرمزگان به عنوان پایگاه اصلی تولید بخشی از تولید این سرانه؛ سهم دانش آموزان و مناطق آن در تقسیم‌بندی‌های آموزشی کشور، محروم بودن است. این محرومیت ها در شاخص های کیفی آموزشی هم به وضوح خود را نشان داده است. نیاز دارد تا کیفیت بخشی آموزش به طور ویژه مورد توجه قرار گیرد .حالا باید ایجاد مدارس خاص را به عنوان یک نردبان صعود به آسمان آموزش کیفی تعبیر نمود و آرزو کرد که انرژی مضاعفی در شریان های آموزش هرمزگان جریان و شکافت هسته های ادب و فضل منجر به پایداری جریان آموزش و سوخت نشدن سرمایه های استان گردد.
روزنامه صبح ساحل
img

تگ ها:

دیدگاه ها (0)
img