کرونا مهمانِ ویژه‌ی عروسی‌ها

خاموشی ساز و نوای عروسی‌ها ازجمله کارهای اولیه‌ای بود که کرونا منجر به آن شد. از آن‌جایی که زمان پایان کرونا و بازگشت به زندگی عادی همچنان در هاله‌ای از ابهام است، طبق گفته مسئولان باید به زندگی مسالمت‌آمیز در کنار این ویروس عادت کنیم. درواقع زوج‌های جوان بهتر است برای شروع زندگی منتظر پایان کرونا نباشند، به نظر می‌رسد این موضوع یکی دیگر از تغییراتی است که این ویروس ناشناخته در سبک زندگی ایرانی‌ها ایجاد می‌کند. بیش از سه ماه از شیوع کرونا در کشور می‌گذرد و کم‌کم باید بپذیریم که دیگر از جشن‌های عروسی با 200 تا 500 نفر مهمان حالا حالاها خبری نخواهد بود. حتی اگر ستاد ملی مبارزه با کرونا اجازه بازگشایی تالارها را صادر کند یقیناً پروتکل‌های سخت‌گیرانه‌ای در این صنف ارائه می‌شود. نمونه‌ی بدیهی آن مجهز بودن تمام دعوت‌شده‌ها به ماسک و دستکش است. کارشناسان دانشگاه «مینه‌سوتا» ایالات‌متحده آمریکا در آخرین گزارش خود پایان کرونا را دو سال دیگر یعنی زمانی که دوسوم جمعیت جهان مبتلا شوند، پیش‌بینی کرده‌اند. بنابراین راهی جز پذیرفتن تغییرات وجود ندارد. در شرایط رکود اقتصادی امروز و افزایش افسارگسیخته قیمت‌ها به‌خصوص در بخش مسکن و لوازم‌خانگی شاید بتوان این موضوع را به دیده فرصت ببینیم. زوج‌های جوان می‌توانند با حذف بسیاری از هزینه‌های تحمیل‌شده عروسی که تا مدت‌ها گریبان گیرشان است، زندگی ساده‌تری را شروع کنند. البته بعید است خانواده‌های پایبند به سنت جنوبی، این موضوع را به‌راحتی بپذیرند اما باید یاد بگیریم با شادی‌های ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر هم می‌توان زندگی کرد. حتی اگر مشکل مالی نداشته باشیم باید این موضوع را به‌عنوان یک واقعیت بپذیریم و برای ایجاد تغییر تلاش کنیم. وزارت بهداشت چندی پیش اعلام کرد از سال 89 تاکنون آمار ازدواج‌های ثبت‌شده در کشور 40 درصد کاهش‌ یافته‌است. باید پذیرفت که در شرایط کنونی جامعه، یک جوان به‌سختی می‌تواند نیازهای اولیه زندگی را به‌تنهایی تأمین کند. امروز جوان در جامعه به‌عنوان قشری در سایه مانده قلمداد می‌شود. البته به‌جز در بعضی از تاریخ‌های مناسبتی - روز جوان، دانشجو و انتخابات- که اولویت اول مسئولان، این گروه از جامعه می‌شوند. واقعیت این است که هرروز شاهد انزوا و بروز احساس پوچی در جوانان هستیم. در صورت عدم توجه به این موضوع تبعات آن در سال‌های آینده با ایجاد جامعه‌ای بی‌انگیزه، خشن و سرکوب‌شده دامان کشور را خواهد گرفت. بنابراین بهتر است خانواده‌ها به‌اندازه سهم خود موانع را از سر راه جوانان برداشته و ساز حمایت و پشتیبانی از آن‌ها را کوک کنند. در واقع معنای ازدواج، داشتن جشن عروسی مفصل نیست و چه‌بهتر که با فراهم شدن این بستر، تجمل‌گرایی را در ازدواج جوانان کمتر کنیم. متولیان مربوطه نیز با فرهنگ‌سازی و توجه به این مهم می‌توانند علاوه بر حمایت جوانان، ازدواج آسان را که سال‌ها در پی آن بودند، در جامعه نهادینه کنند.