اگر بخواهیم در راستای روز جهانی زن، به کتابی بپردازیم که وضعیت زنان را نه صرفا از جهت شرایط زیستی و جنسیتی، که در لوای شرایط اقتصادی، طبقاتی و اجتماعی بررسی کند و این بررسی لعاب تئوری و زبان پژوهش محور به خود نگیرد و در نهایت برای تمام مخاطبان جذابیت و گیرایی موثری داشته باشد، کتاب "شوهر آهو خانم" از علی محمد افغانی گزینه‌ی بی‌نقصی به نظر می‌رسد.
«دکتر رضا کمالی زرکانی» که در تجربه کاری خود، مدیریت فرهنگی را در استان هرمزگان در کارنامه دارد و از سوی دیگر جز هنرمندان دانش‌آموخته حوزه فرهنگ، هنر و رسانه محسوب می‌شود، در تازه‌ترین اثر پژوهشی خود سراغ یکی از نیازمندی‌های کاربردی حوزه مدیریت رفته است.
طی حکمی از سوی مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی هرمزگان و با حضور مصطفی ده پهلوان رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی، سرپرست پایگاه ملی بافت تاریخی بندرلافت منصوب شد.
شهر ایرانی از دیرباز ضمن همساز شدن با اقلیم، مفهوم هوشمندی واقعی را به نمایش گذاشته است. در دنیای امروز مفهوم «شهر هوشمند» با «شهر هوشمند پایدار» جایگزین شده‌است. به این معنا که هوشمندی و پایداری لازم و ملزوم یکدیگر هستند. به عبارت دیگر، امروز هوشمندی به معنای بهره‌وری درست از فناوری‌های روز است، به نحوی که شهر در مسیر تحقق اهداف توسعه پایدار قرار گیرد. با این تعریف، بندر لافت، در گذشته خود شهری هوشمند بوده‌است.
بخش نخست جستار دریاپژوهانه ای که در شماره ۴۹۶۰ مورخ ۲۹ شهریورماه ۱۴۰۲ روزنامه «صبح ساحل» با تیتر «وایکینگ های خلیج فارس»؛ ده روایت درباره میراث داران وایکینگ های اروپا و میراث خواران تمدن ایران، چنین روایت کردیم که مردمان تمدن ساز ایران دریایی در منطقه خلیج فارس، نسبت به توزیع ثروت حاصله از حکمرانی دریامحور به عنوان سرانه ثابت هر شهروند در کشورهای خلیج فارس(همسایه جنوبی) حسرت و افسوس می خورند.
در ستون «کدیم» (به معنای قدیم در گویش هرمزگانی) سعی می‌کنیم با استناد به کتاب‌ها، مقالات معتبر و گفته‌های پژوهشگران تاریخی، گذری بر تاریخ بندرعباس و هرمزگان داشته باشیم. در این شماره و شماره‌های آتی برای آشنایی با تاریخچه «عمارت کلاه فرنگی» بندرعباس به بازخوانی مقاله‌ای از «نیما صفا»، نویسنده و پژوهشگر تاریخ، می‌پردازیم.