سواحل از اصلی‌ترین مکان‌‌های تمدنی هستند و همچنان بیش از 60 درصد جمعیت دنیا در نوار 60 کیلومتری ساحلی زندگی می‌کنند. لکن اهمیت زندگی در پیوند با دریا، از ابتدای قرن بیستم که کشورهای بحری (متفقین) بر کشورهای بری(متحدین) پیروز شدند؛ معنای جدیدی یافت. از افزایش سهم جابه‌جایی کالا و انرژی از کریدورهای دریایی، و استقرار ناوگروه‌های نظامی در تنگه‌های بین‌المللی گرفته؛ تا گسترش تجهیزات آب‌شیرین‌کن، و ماهیت آب‌بر صنایع راهبردی؛ و اخیرا تنش‌های آبی مناطق غیرساحلی و پیش‌بینی بالاآمدن سطح آب اقیانوس‌ها؛ همگی بیش‌از پیش تعامل تاریخی انسان‌ها با دریاها را عمق بخشیده و الگوی سنتی استقرار در کنار جاده‌های بین‌المللی (نظیر جاده ابریشم) را از سکه انداخته‌است. در این میان کشور ایران با حدود 5800 کیلومتر ساحل، از 11 کشور پیرامون خود و البته حدود 140 کشور دیگر دنیا، دسترسی طبیعی بیشتری به دریاها دارد.
معاون بهداشت وزارت بهداشت با اشاره به افزایش تعداد شهرهای تحت پوشش برنامه «سلامت خانواده» به ۱۸۲ شهر، گفت: باقی مانده شهرها هم با جمعیتی حدود ۲۸ میلیون نفر، از اوایل اردیبهشت سال آینده وارد طرح می‌شوند.
وزارت کشاورزی عراق اعلام کرد که کار بررسی میدانی زمین های کشاورزی اطراف فرودگاه بین المللی بغداد را برای ساخت پروژه شهر مسکونی «الرافیل» برای اسکان ۶۰۰ هزار نفر آغاز کرده است.
وزیر راه و شهرسازی در جریان افتتاح پروژه‌های مسکونی و روبنایی وزیربنایی شهر جدید اندیشه بر همکاری بانک‌ها برای پرداخت تسهیلات مسکن تاکید کرد و از صدور مجوز چندین شهرک خصوصی تا پایان سال خبر داد.
پس از فتح گمبرون به دست داوود خان برادر امامقلی خان (کرزن، جرج. ن، ایران و قضیه ایران، ص503) و اخراج پرتغالی‌ها در تاریخ 30 آذرماه سال 993. ش از آن آبادی کوچک، بنیان شهر جدیدی با عنوان «بندرعباسی» گذارده شد و با انتقال کلیه فعالیت‌های تجاری از جزیره هرمز به بندرعباس (وثوقی، محمدباقر، تاریخ خلیج‌فارس و ممالک هم‌جوار، ص 278) آغازی برای شکوفایی این ناحیه و نقطه‌ی عطفی در معادلات سیاسی و اقتصادی یک قرن آتی آن منطقه به وجود آمد (همان‌جا).