29

آبان

1403


img
تجـــارت، به نام مردگـــان

اینجا ته دنیاست. وقتی همه چیز تمام شد، می آورنت اینجا. یک خانه مستطیلی تنگ و تاریک که راه فرار نداری. باید برای همیشه بیارامی. چون فرصت‌ات تمام شده. تو آرام می‌گیری درحالی که قلب‌های بسیاری بی‌قرار نبودنت می‌شوند. مرگ چیز عجیبی است. نظرهای زیادی در ادیان و مکتب‌های مختلف درموردش وجود دارد. دنیای پس از مرگ اما تاکنون کشف نشده است. حالا که کرونا آمده مرگ هم مخوف‌تر شده. این ویروس نادیدنی، همه را چشم انتظار خواب ابدی در گور کرده است. تنت که هم آغوش خاک می‌شود، جایت در خانه خالی و در آرمستان پر می‌شود. آرامستان «باغو» بندرعباس آنقدر از شهر فاصله دارد که وقتی مردی، از هیاهوی دنیا جدایت کند. آرامستانی که شب‌ها بیشتر به دنیای تاریک و بیمناک مردگان شباهت دارد. دنیای ارواح ناراضی از وضعیت‌شان پس از مرگ. نه نوری است که بتوانی عزیزت را بیابی. نه امنیتی که بتوانی اشک‌ها و دلتنگی‌هایت را بر بالین عزیز از دست رفته‌ات خالی کنی. آرامستان باغو انگار، دنیای ارواح و جایی برای زنده‌ها ندارد.