گروه رسانه ای صبح ساحل

اشک‌ها و لبخندها

«من می‌خواهم صحنه‌هایی را به تو نشان دهم که مثل سیلی به صورتت بخورد و امنیت تو را خدشه‌دار کند و به خطر بیندازد. می‌توانی نگاه نکنی، می‌توانی خاموش کنی، می‌توانی هویت خود را پنهان کنی، مثل قاتل‌ها، اما نمی‌توانی جلوی حقیقت را بگیری، هیچ‌کس نمی‌تواند». این جملات منسوب به کاوه گلستان - یکی از تأثیرگذارترین عکاسان ایران در حوزه‌ مستند اجتماعی- است. عکس‌ها در هر موقعیتی، وقایع و شرایط انسانی را ثبت می‌کنند و در واقع ما را به موقعیت می‌برند که عکاس ثبت کرده‌است. عواطف و احساسات ما را درگیر می‌کنند و حتی به قول گلستان گاهی به صورت‌مان سیلی می‌زنند. عکاسی، پنجره‌ای به گذشته یا حال در مقابل ما باز می‌کند. وقایع ثبت‌شده پیش روی ما هستند و بدون هیچ کلمه‌ای با ما حرف می‌زنند. ایران در صد سال گذشته با وقایعی روبه‌رو بوده که باعث رقم خوردن صحنه‌های تلخ و شیرین زیادی شده‌است. سال‌های ابتدایی قرن با وبا گذشت و پس از گذراندن وقایعی چون انقلاب، جنگ، بلایای طبیعی و غیرطبیعی فراوان اکنون با کرونا رو به پایان است. حال از پنجره عکس نگاهی به برخی از مهم‌ترین رویدادهای صد سال گذشته در ایران می‌اندازیم.