گروه رسانه ای صبح ساحل

نان‌آوران کوچک

دست‌های زمخت‌اش را نشانم می‌دهد. صداقتی همراه با بغض از چشمانش بیرون می‌ریزد. سرش را به زیر افکنده‌است تا مبادا مرواریدهای روی گونه‌اش، خاطر رهگذران را مکدر کند. ترحم را دوست ندارد. بزرگ‌مردِ کوچکی است که پابه‌پای مادرش کار می‌کند. زمانه به ناحق نقش بزرگسالی را زودتر از موعد به او تحمیل کرده‌است. او کودکی کردن را از یاد برده‌است و آرزوهایش در برآورده کردن آرزوی خواهر و برادر کوچک‌ترش خلاصه می‌شود. کودکان کار کارگرانی با کم‌تر از 14 سال سن هستند که به صورت مداوم به خدمت گرفته می‌شوند. به‌طوری‌که از امتیازهای طبیعی و به حقی همچون تحصیل و تجربه کردن لذت‌های کودکی، منع می‌شوند. هرکدام از آن‌ها بسته به شرایط و موقعیت‌شان دست به فعالیت‌های اقتصادی مختلفی همچون گل‌فروشی، پاک کردن شیشه اتومبیل‌ها، فروش دستمال کاغذی و خوراکی‌هایی نظیر آدامس سر چهارراه‌ها می‌پردازند. این پدیده ناهنجار اجتماعی، اغلب ریشه در فقر خانوادگی دارد. با شیوع کرونا تاکید اکید مسئولان و کادر درمان، ماندن در خانه بود. کودکان کار اما برای تامین معیشت خود و خانواده‌شان، به خیابان‌ها کشیده می‌شوند. آموزش مجازی مانع تازه آن‌ها برای ادامه تحصیل است. این ویروس موزی تهدید جدی‌ای برای زندگی و آینده کودکان کار است. دقایقی از زندگی، تحصیل و آینده کودکان کار را در ادامه دنبال کنید.