کودکان در سنین مختلف رویاهایی را در سر دارند که دوست دارند به آن‌ها رنگ واقعیت بخشند. گاهی این شدت علاقه به حدی زیاد می شود که کودک در تخیلات شخصی اش ، خود را به جای شخصیت‌های مورد علاقه جا می زند و با آن زندگی می کند. 

خیال‌پردازی در کودکان به طور کلی امری غیرطبیعی نیست و اکثر کودکان دارای چنین صفاتی هستند اما زمانی این مساله حاد می شود که  علت این خیال پردازی ها موضوعی مشخص شده باشد و یا بیش از اندازه ادامه‌دار شده باشد.  این خیال پردازی‌ها می بایست به صورت کنترل شده توسط بزرگسالان مدیریت شود ؛ زیرا اگر در این زمینه افراط صورت پذیرد احتمال آسیب‌های روانی جدی  در کودکان را موجب می شود .

خیال  بافی دلایل متفاوتی دارد : در بسیاری موارد خیال پردازی به علت کم توجهی والدین اتفاق می‌افتد. هنگامی که والدین زمان کافی را برای کودک خود در نظر نگیرند، طبیعتا کودک در لاک رویاهای خود فرو خواهد رفت و با شخصیت‌های خیالی خود زندگی می کند.  از جمله معایب خیال پردازی می توان به قطع ارتباط کودک با دنیای بیرون  اشاره کرد . در این نوع خیال بافی کودک از ریتم زندگی خود خارج شده و با دنیای بیرون قطع ارتباط می‌کند ، ترجیح می‌دهد در اتاق خود تنها بماند و تمایلی به شرکت در جمع‌های خانوادگی و میهمانی ها ندارد . یکی دیگر از معایب خیال پردازی،عدم تمرکز کافی آنهاست. بطوریکه در یادگیری دروس با مشکلات عدیده ای مواجه می شوند . این پرش فکری به دلیل تخیلات ذهنی مانع تمرکز بر روی نکات درسی و توجه به مربی می شود. 

در موارد حادتر به علت درگیر شدن بیش از حد کودک به عالم تخیلات، اعتنایی به آموخته های دنیای واقعی ندارد و ترجیح می دهد در دنیای خیالی خود زندگی کند . در نتیجه آموزش دادن به این دسته از کودکان سخت خواهد بود.والدین در جهت درمان چنین رفتارهایی بهتر است ابتدا خود را در کنار فرزندان قرار دهند و به صورت کنترل شده با او همراه شوند. برایش داستان های وابسته به تخیلات خود بخوانند و اینگونه به خیالات کودک جهت دهند تا این افکار در مسیر صحیح خود حرکت کنند.

از طرفی دیگر این کار سبب می شود که کودک به مقدار اندکی نسبت به محدودیت ها مطلع شده و رویاهای خود را واقعی‌تر کند. توجه داشته باشید ساعات خواب کودکتان تنظیم باشد زیرا اگر کودکتان به اندازه ی کافی نخوابد و یا اینکه ساعات خواب او نامنظم باشد، بیشتر در عالم تخیلات فرو رفته و توهمی خواهد شد. اگر خیال پردازی ها به مرحله ی نگران کننده ای رسیده است بهتر است مهدکودک و یا اسباب بازی های او را تغییر دهید  و در صورت امتحان کردن تمامی روش ها و نتیجه نگرفتن ، از یک مشاور کودک کمک بگیرید.