1-ذهن‌خوانی : فکر می کنید، بدون شواهد کافی می دانید که دیگران به چه چیزی فکر می کنند. 

2-پیش‌گویی : پیش بینی می کنید که حوادث آینده، بد از آب در می آیند یا این که خطرات زیادی شما را تهدید می کند.

3-فاجعه‌سازی: معتقدید هر چه اتفاق افتاده یا خواهد افتاد به شدت افتضاح، ناخوشایند و غیر قابل تحمل است. 

4-برچسب زدن: به خودتان یا دیگران، صفات کلی و منفی نسبت می دهید. 

5-نادیده گرفتن جنبه‌های مثبت: مدعی هستید که کار های مثبت خودتان یا دیگران پیش پا افتاده و ناچیز هستند. 

6-فیلتر منفی : تقریبا همیشه جنبه های منفی را می بینید و به جنبه های مثبت توجه نمی کنید. 

7-تعمیم افراطی : بر پایه یک حادثه، الگو های کلی منفی را استنباط می کنید. مثل: ”این اتفاق همیشه برای من اتفاق می افتد” یا ”در همه کار ها شکست می خورم”

8-باید اندیشی :؛به جای این که حوادث را بر پایه چیزی که هستند ارزیابی کنید. بیشتر آن ها بر اساس چیزی که باید باشند، تفسیر می کنید. 

9- شخصی‌سازی : علت بروز حوادث منفی را به خودتان نسبت می دهید و سهم دیگران را در بروز مشکل نادیده می گیرید.

10- سرزنش‌گری : دیگران را علت مشکلات و احساسات منفی خود می دانید و از طرفی مسئولیت تغییر رفتارتان را نیز فراموش می کنید. 

11-مقایسه‌های نا عادلانه: حوادث را طبق معیار های ناعادلانه تفسیر می کنید. خودتان را با کسانی مقایسه می کنید که از شما برترند و به این نتیجه می رسید که آدم حقیری هستید.

12-تأسف ‌گرایی: به جای این که در حال حاضر به کاری فکر کنید که از دستتان بر می آید، بیشتر به این مسئله می اندیشید که ای کاش در گذشته بهتر عمل می کردید. 

13- چی می‌شد اگر : دائم از خودتان سوال می کنید چی می شود اگر چنین اتفاقی بیفتد و با هیچ جوابی راضی نمی شوید .

14- استدلال هیجانی :از احساسات خود برای تفسیر واقعیت استفاده می کنید. 

     

بندرعباس. سه راه گمرک . کوچه روبروی نمایندگی ایران خودرو . مرکز مشاوره آرامش تلفن ۳۳۳۴۰۶۲۴