صبح ساحل  ، ورزشی -حسین نارنجی نسب  پیام شبان یکی از ورزشکاران و مربیان خوب بسکتبال استان است که حرفه ورزشی خود را از زادگاهش میناب آغاز کرد و درحال حاضر مربی تیم بسکتبال  شهردار ی است.

ورزشکار با اخلاق مینابی چه در زمان بازی و چه پس از آن که وارد عرصه مربیگری شد، به موفقیت های خوبی دست پیدا کرد و به دلیل تلاش و پشتکاری که دارد خیلی سریع نامی درمیان بزرگان بسکتبال استان برای خود دست و پا کرد و طی چند سال اخیر به عنوان کمک‌مربی در تیم ملی مینی بسکتبال و تیم های پایه استان وشهرداری فعالیت کرده است.

پیام بسکتبال خود را از میناب آغاز کرد و درتیم های پایه، منتخب استان و آرش بازی کرد و سپس وارد عرصه مربیگری شد و امروز به عنوان  یکی از مربیان تیم شهرداری که قهرمان رقابت‌های لیگ دسته دوم در سال گذشته شد و خود را مهیا حضور در فصل جدید  لیگ دسته یک  می کند. گفت و گوی با این مربی انجام داده ایم که با هم می خوانیم. 

 پیام شبان را برای مردم زادگاهت معرفی کن وبرایمان بگو این عشق به بسکتبال در وجودت از کجا آغاز شد.پیام شبان هستم در سال 64 درشهر میناب متولد شدم، بسکتبال را قبل از مدرسه رفتن نزد پدرم و برادرانم شروع کردم و آن زمان هنوز مسابقاتی در سطح شهر میناب برگزار نمی شد واین نکته را باید متذکر شوم که پدرم دکتر شبان بنیان گذار بسکتبال در شهر میناب است. و ازیک دبیر زبان آمریکایی که در دبیرستان فردوسی تدریس می کرد و آموزش بسکتبال به شاگردانش آموزش می داد یادی کنم و علاقمندی من هم از آنجا به بسکتبال شروع شد. 

  از کی بسکتبال را رسمی دنبال کردید؟

از مقطع ابتدایی بسکتبال را به طور رسمی شروع کردم و بعد به عضویت تیم مینی بسکتبال میناب در آمدم و درمسابقات استانی در رده های پایه به همراه تیم میناب شرکت کردم و درمسابقات کشوری در زنجان قهرمان مسابقات کشوری را کسب کردیم و دوبار نیز نایب قهر مان شدیم.

بعد از کناره از بازی گری به مربیگری روی آوردم و مربی تیم های رده های مینی، نونهالان، نوجوانان واستان برعهده گرفتم.

 وضعیت بسکتبال هرمزگان را چطور ارزیابی می کنید؟

بسکتبال هرمزگان همواره بازیکنان خوبی داشته و درچندسال گذشته شرایط مساعد واستانداردی نداشته و به روش سنتی اداره می شد با آمدن حیدری بلوکی در راس بسکتبال تحولاتی ایجاد شده و همه پی برده اند که بسکتبال علم وهنر است وتحصیلات می خواهد و دراین مدت تصمیمات موفقی برای بسکتبال گرفته شده است که اگر با همین برنامه پیش برود شاهد موفقیت های بیشتری از بسکتبال استان خواهیم بود وبنده پیشنهادی دارم و آن این است که بسکتبال را به عنوان شغل به آن نگاه کنیم و بخش هایی را درآن تعریف کنیم و کارها تقسیم شود، دنبال اسپانسر باشیم و نگوییم کسی پیدا نمی شود و کسی هم که اسپانسر می شود انتظاراتی دارد که باید برآورده کنیم همچنین همفکری بین مربیان بسکتبال ایجاد شود واز نظر فنی همدیگر را حمایت کنیم و ارزش برای مربیان قایل شویم.

 وقتی با تیم شهرداری قهرمان شدید چه احساسی داشتید؟

برایم خیلی خوشحال کننده بود چون روزی که این تیم را بستیم انتظار نداشتیم به این مرحله یعنی فینال مسابقات برسیم ولی خوشبختانه هرچه روبه جلو می رفتیم هم سیستم کمک می کرد وهم مدیریت و هم بازیکنان کمک حال بودند و دربازی پایانی که به صورت رفت وبرگشت برگزارشد.

به جرات می توانم بگویم تیمی را شکست دادیم که آمده قهرمان لیگ دسته دوم بسکتبال کشور شود ودرکل تیمی فوق العاده بودند و همه اینها باعث شد که بچه ها یکدل و با تعصب بازی خود را دنبال کنند و درپایان تیم زنجان را شکست دهیم. 

 انتظار شما از هیات استان چیست؟

از نظر امکانات تفریحی و ورزشی در هرمزگان وشهرهای آن ضعیف هستیم، برای توسعه و جذب طرفدار باید سعی کنیم بسکتبال خیابانی را ارتقاء دهیم و مکان هایی را در سطح شهرها برای بسکتبال خیابانی تعیین کنیم واز اهالی بسکتبال افرادی را دعوت کنند که راهکار عملی داشته باشند ولی صرف صحبت کردن اتفاقی رخ نمی دهد اگر فکری باشد و کاری شود واقعا کار خوبی است بروند تحقیق کنند تا باز هم بسکتبال استان که درراه توسعه و پیشرفت گام برداشته گام هایش سریع تر به جلو حرکت کند.

  از خانواده ات بگو؟

خانواده من ورزشی هستند و پدرم چندین سال رئیس هیات بسکتبال شهرستان میناب بود و یکی از پایه گذاران و بانی بسکتبال میناب می باشد .

برادرانم بهنام و حسام هر دو بسکتبالیست هستند و بهنام کاپیتان تیم شهرداری است و همسرم والیبال و بسکتبال را دنبال می کند ودر راه پیشرفتم زحمات زیادی متحمل شده است دراین مدت یار و همدل باهم بوده ایم. آرین پسرم می خواهد بسکتبالیست شود باید بگویم درمجموع خانواده بسکتبالی هستیم. 

  سخن آخر؟

آرزویم پیشرفت بسکتبال هرمزگان است و داشتن یک تیم در لیگ برتر همچنین بازیکنانی در تیم ملی بزرگسالان داشته باشیم.  از پدر ومادرم، برادرانم و مربیانم که در راه پیشرفتم زحمات زیادی کشیدند قدردانی می کنم.