پاکستان به دلیل مشکلات سیل اخیر مجبور شده از ایران گوجه فرنگی و پیاز وارد کند؛ این واردات پاکستان از مبدا ایران می‌تواند تاحدود زیادی به نفع کشاورزان هرمزگانی باشد؛ چرا که هرمزگان رتبه اول در صادرات آن دسته از محصولات کشاورزی دارد که هم اکنون کشور پاکستان خواهان واردات آن است.

  

   

به گزارش صبح ساحل، پس از آنکه سیل پاکستان را فرا گرفت و به مزارع این کشور و کشاورزی آن آسیب جدی وارد کرد، پاکستان تلاش می‌کند تا با واردات از ایران، قیمت بازار را تا حدودی متعادل کند.

صدهار هزار هکتار از زمین های کشاورزی در ایالات خیبرپختونخوا، پنجاب، بلوچستان و سند از بین رفت و سیل صدها هزار تن انواع محصولات کشاورزی را لا به لای خاک و سنگ با خود برد.

کارشناسان امور غذایی در پاکستان طی روزهای اخیر با ابراز نگرانی بابت خسارت جدی به بخش کشاورزی اعلام کردند که پیامدهای خطرناک سیل زنگ خطر تشدید فقر و کاهش امنیت ملی غذایی در کشور را به صدا درآورده است.

سید نوید قمر وزیر بازرگانی پاکستان در این رابطه اعلام کرد که قیمت پیاز و گوجه فرنگی پس از سیل اخیر افزایش زیادی داشته که باعث بالا رفتن قیمت دیگر محصولات کشاورزی شده است.

این مقام مسئول تاکید کرده که برنامه‌های صندوق بین‌المللی پول نباید تحت تأثیر مخالفت‌های بخشی از احزاب سیاسی باشد وی همچنین از تمام احزاب درخواست کرد که در شرایط فعلی با همدیگر همکاری کنند تا کشور از بحران نجات یابد. وی تاکید کرده که کشور پاکستان ظرفیت بزرگ اقتصادی دارد و در صورت همکاری می‌توان این بحران را پشت سر گذاشت؛ وزارت بازرگانی پاکستان با دستورکار تسهیل واردات سبزیجات از ایران حضور داشت، افزود: در وضعیت فعلی پاکستان ماهانه به ۱۵۰ هزار تن پیاز و ۵۰ هزار تن گوجه نیازمند است و ما می‌توانیم بخش بزرگی از این نیازمندی را طی تجارت با ایران برطرف نماییم. از آنجایی که استان هرمزگان در کاشت محصولات کشاورزی خارج از فصل تجربه‌ای دیربنه دارد می‌تواند این کمبود را برای پاکستان کاهش دهد.

گوجه، پیاز، فلفل، خیار، بادمجان و هندوانه از جمله محصولات کشاورزی خارج از فصل هرمزگان به شمار می‌رود که علاوه بر تأمین نیاز بازار استان به سایر نقاط کشور نیز صادر می‌شود؛ محصولات خارج فصل استان توانسته مشتری‌های پر و پا قرصی را در کشورهای حوزه خلیج فارس و اروپا و روسیه نیز داشته باشد.

استان هرمزگان با داشتن پنج قطب مهم کشاورزی در طول سال و تولید انواع محصولات کشاورزی و باغی خارج از فصل، داشتن ظرفیت دروازه‌های صادراتی، نقش راهبردی در رونق و جهش تولید برعهده دارد.