بندرعباس بي «برکت» شد

صبح ساحل، حوادث - گمان مي کنم ديروز عصر زمين در قطعه هفتم آرامستان بندرعباس يک قهرمان ملي را در خود جاي داد، کسي که قبل از مرد بودن يک انسان بود، او آرام گرفته بود زيرا ديگر به مانند ما واژه انسانيت را به دوش نمي کشيد.به گزارش ايسنا، کاپتان «برکت جوذري» ديروز در حضور پرشور مردم بندرعباس در خاک شهر خود آرام گرفت؛ مرد آتش نشاني که براي نجات جان يک انسان ماسک اکسيژن خود را به هم نوعش داد. از شب گذشته اين جان بازي «برکت جوذري» زمزمه شبانه مادران هرمزگان براي کودکانشان شده است.در تشيع جنازه قهرمان برکت، مدير، مسئول، هنرمند فرق نمي کرد ديروز همه در مقابل بزرگي تعهد آتش نشان بندرعباسي سر فرود آوردند، در شرايطي که مسئولان مي توانستند با حضوري پررنگ تر براي خانواده قهرمان دلگرمي باشند اما اين مردم بندرعباس بودند که سنگ تمام گذاشتند.آتش نشانان با رژه خداحافظي با افتخار همکار خود را بدرقه کردند، يکي از همکاران قهرمان بسيار بي تاب بود، اشک هايش مجال وداع آخر با تابوت قهرمان را به او نمي داد در گوشه اي نشسته بود و زير لب چيزي را زمزمه مي کرد.يکي ديگر از همکاران شهيد که سال هاي زيادي را در کنار هم خدمت کردند، در حالي که دست هايش را گره مي کرد تا کسي لرزش آنها را نبيند، ميگفت: شهادت جوذري واقعا کمر شکن است، تمامي آتش نشان ها يک خانواده هستند و امروز خانواده آتش نشان ايران با يکي از متعهد ترين افراد خود در حال وادع است.وي در حالي که سعي در آرام نشان دادن خود داشت در همان هنگام يکي از خاطرات ارزشمند خود با شهيد به ياد آورد، گفت: سال اول خدمت من در آتش نشاني بندرعباس در کنار شهيد جوذري آغاز شد و يادم هست روز اول ورودم شهيد با دقت، حوصله و دلسوزي تمام تجهيزات را معرفي کرد و در همان زمان ها بود که يک حادثه حريق خودرو اتفاق افتاد.او به سختي ادامه داد: حادثه حريق خودرو که اتفاق افتاد من به جاي آوردن يکي از تجهيزات مورد نياز براي اطفاي حريق، ناخواسته و به طور اشتباه ابزار ديگري را آوردم که اين باعث از دست رفتن زمان که مهم ترين چيز براي آتش نشان ها است شد اما شهيدِ قهرمان با صبر، آرامش و خونسردي به من گفت که وسيله را اشتباه آورده ام و اين مطلب را به گونه اي گوشزد کرد که جز ما دو نفر هيچ کس از اين موضوع با خبر نشد.حرف زدن در آن شرايط براي هر کسي که قهرمان برکت را حتي اندکي مي شناخت، دشوار بود؛ خانواده قهرمان از همسرش که حالا او فرمانده خانواده بود تا پسرها و دخترانش حتي توان راه رفتن نداشتند، جانسوز تر از همه لحظه خداحافظي آخر پسر خانواده با پدر قهرمانش بود، در آن لحظه دور کردن او از پدر قهرمان خود براي همه دشوار بود.همه انسان ها روياي اين را در سر دارند که در زندگي خود کاري کنند که بعد از مرگ اسمشان جاودان بماند کاري که شهيد جوذري با از خود گذشتي کرد قطعا در ذهن و قلب نه تنها مردم بندرعباس بلکه ايران خواهد ماند.عظمت و بزرگي فداکاري که شهيد برکت جوذري انجام داد بر هيچ کس پوشيده نيست اما چه کسي مي داند شايد اگر ساختمان هاي شهر ما از تجهيزات اميني اطفاي حريق درستي برخوردار بود کاپيتان جوذري اين عمليات را به مانند تمام عمليات هايي که 17 سال با تعهد به پايان رسانده بود، تمام مي کرد؛ دردناک است فکر کني او قرباني کمبود تجهيزات ايمني ساختمان هاي شهر بندرعباس شده است، با وجود اين شرايط بايد منتظر «برکت» هاي قهرمان بعدي باشيم به راستي «برکت» بعدي کيست؟