تنها ورزش است که اهمیت دارد، نه هوا و محیط ورزش. توصیه تمام متخصصان و کارشناسان سلامتی این است که ورزش کنید و در قید و بند هوای سرد یا گرم نباشید. کمتر کسی است که از مزایای نور خورشید و تاثیر شگفت‌انگیز آن بر سلامتی انسان، بی‌خبر باشد.

تابش مناسب و به اندازه‌ی نور خورشید، می تواند به زندگی و سلامت انسان کمک شایانی نماید. تولید ویتامین D در بدن و استحکام استخوان ها، کاهش بیماری قلبی و دیابت در افراد مسن و کاهش افسردگی به ویژه در فصل پاییز و زمستان، جلوگیری از بیماری های مربوط به ایمنی بدن، نقش ضدعفونی کنندگی، کاهش بیماری (ام اس) و... از مزایای ارزشمند منسوب به نور خورشید است.

این پدیده مهم در کنار همه‌ی مزیت‌های ارزشمندش که بدون آن زندگی بشر و دیگر موجودات این کره ی خاکی نیست و نابود خواهد شد، ضرر های قابل ملاحظه ای نیز دارد؛ به این ترتیب که چنانچه فردی بیش از حد نیاز، در معرض نور مستقیم آفتاب قرار گیرد، سلامتی‌اش به مخاطره می افتد. یکی از دلایل بیماری هایی از قبیل «آکنه» که نوعی التهاب و قرمزی مزمن پوست است، سرطان پوست، چروک و پیری زودرس پوست، میگرن و سر دردهای شدید، بیماری های سیستم ایمنی در بدن، آفتاب سوختگی، ناخنک چشم، آب مروارید، تغییر رنگ موها و ... قرار گرفتن بیش از حد متعارف در معرض نور خورشید است. نور خورشید در مناطقی مثل استان ما در بیشتر ماه های سال به ویژه در فصل بهار و تابستان به اندازه‌ای شدید است که محافظت از بدن را به یک ضرورت جدی بدل می کند. هدف این یادداشت کوتاه، بازگشت به فرهنگ ارزشمند و کاملا سودمند استفاده از چتر برای مقابله با تابش مستقیم نور شدید خورشید در دهه های گذشته است.

احتمالا در ذهن هم سن و سال های ما این خاطره پا برجاست که چند دهه قبل در خیابان‌های شهر، مردان و زنانی را می دیدیم که در فصول گرم سال ( همچون این روز ها ی شهرمان) که نور خورشید آدم ها را با شلاق پرحرارتش به سختی می‌نواخت؛ چتر بر سر، در پی انجام امور روزمره اشان بودند. علاوه بر این، هم اکنون در بسیاری از کشورهای جهان نیز چتر به عنوان یک وسیله کارآمد و ارزشمند در همه فصول سال کاربردی جدی و بی بدیل دارد و بسیاری از مردم همواره آن را با همراه دارند و از آن استفاده ی دو منظوره می کنند. سال ها پیش بخاطر دارم کسانی را که از عینک آفتابی استفاده می کردند، مورد تمسخر قرار می  دادیم و بسیاری برای این که در معرض این استهزاء قرار نگیرند، از استفاده آن منصرف می شدند و این بسیار تاسف بار است که عده ای از ما همواره با تغییراتی که می توانند، سلامت ما را تا حد زیادی تامین کنند، مقابله می کنیم و نگاهمان تمسخرآمیز است و موهون!!!

بارها این شعر زیبا و جذاب سهراب سپهری اهل کاشان را که می گوید: «چترها را باید بست، زیر باران باید رفت» را شنیده و لذت برده ایم. این شاعر برجسته کویری در جای دیگری در گلستانه اش در نمایش گرما و سوزندگی نور خورشید در تابستان به زیبایی تمام اشاره می کند که « ظهر تابستان است، سایه ها می دانند که چه تابستانی است!... » پس می توان نتیجه گرفت که گاهی هم « چتر‌ها را باید گشود» آن هم نه فقط در زیر قطرات زندگی بخش و لطیف باران، که در زیر باران تشعشعات نیزه وار و سوزان و طاقت فرسای نور خورشید نیز!!... بیایید بار دیگر این سنت فراموش شده استفاده از چتر در فصول گرم و آفتابی شهر و دیار مان را با گشودن دوباره چترها، بدون توجه به نگاه سطحی اندک مردمانی که تاکنون به اهمیت حفظ سلامت خود و دیگران کمتر توجه کرده اند، زنده کنیم.

شاید نیازمند نوعی فرهنگ سازی هم باشیم مثلاشاید بتوان با کمک نهاد هایی مهمی همچون اداره کل ورزش و جوانان ، دانشگاه علوم پزشکی و مراکز بهداشت و درمان و شهرداری ها  برای نخستین بار در کشور و به صورت نمادین، نخستین روز تابستان را به عنوان روز «گشایش چترها» تعیین و همایشی برگزار کرد و به این ترتیب گام بسیار مهم و مؤثری را در تامین و حفظ سلامت جامعه برداشت. یادمان نرود که برای حفظ سلامتی امان در مقابل نور مستقیم و شدید خورشید، استفاده از چتر و عینک و کلاه مناسب یک ضرورت است. 

روزنامه صبح ساحل