بشاگرد "های های" آب، نه"وای وای" نان!

 صبح ساحل-گروه اجتماعی: اینجا بشاگرد است؛ زمان به وقت خشکسالی، اینجا بشاگرد است زمان ایستاده درکوره راه های بی توجهی وکم مهری، اینجا بشاگرد است با مردمانی صبور وزنانی در تاريكي که خواسته هایشان درزیر برکه های سياهشان پنهان شده، اینجا بشاگرد، اینجا همان ثروتی است که هنوز کشف نشده، ثروتش مردمانی است که من وتو هرگز تحمل سایه درختانش را هم نداریم چه برسد برجاده های سنگلاخی وکپرهایی که حیاطشان با چوب و برگ خرما و درب حیاط خانه شان با «مهربافی» و «چیلک» بسته میشود.

اینجا چقدر آشناست تو را به بيش از 30 سال قبل می برد همان روزهایی که بسیاری از مناطق جنوب کشور تبعیدگاه بود، اینجا کلاغ های خبرچین قصه ها هم از خبرچینی خسته می شوند، آری اینجا کريستف کلمب نمی خواهد تا كشفش كند!اگر خوش اقبال باشی وهمسفر گه گداري برخی مدیران ومسوولان شوی بهشتیاني را در قطعه ایی از جهنم می بینی كه ما حقشان را ناديده گرفته ايم!.اینجا موضوعات مختلفی در مورد اوضاع مردم براثرگرما در ذهنت به جنبش در می آید که نمی دانی از کدامیک بنویسی.کودکان روستاهای بشاگرد مسابقه «رقص» و هدهد را از قاب تلویزیون درشبکه های ماهوارهایی می بیند اما کمتر با مسابقه \"عموقناد\" و \"فتیله ها \"آشنایند؛ مي گويند60 درصد بشاگرد پوشش تلويزيوني ندارد. دخترانش از مادرانشان یادگرفته اند که چگونه با تمرکز ، قابلمه وتنگ های آب را برسرنگهدارند ودردستانشان لباس هایی باشد که فرسنگ ها آن طرفتر باید در چشمه ها شسته شوند.آنها بدون آموزش، حرکات اکروبات، ژیمناستیک، شنا وکوهنوردی را آموخته اند چقدریادمان رفته که اینجا هم قطعه ایی از ایران است. بشاگرد تاوان بی مهری کدام دولت را پس می دهد وتا کی باید سایه سنگین فقرو محرومیت برسراهالی این منطقه سیلی بزند.به نگارش درآوردن این همه کاستی در استانی که میلیاردها تومان پول وارد خزانه می کند درسفر یک روزه ایی که به همت استانداری وسفر مشاور  و رئیس جمهور فراهم شد ممکن نیست و هزار و یک شبی می خواهد تا  قبیله به قبیله قصه های پسران پابرهنه و دخترکان گیسوپریشان را به قلم وتصویر کشید.شاید نتوانم آنچه را که درآن زمان کم دیدم و وجودم را به تب وتاب کشانده بود بازگوکنم، هرچند مرا  از جاده های صعب العبور، خاکی ومسیرسخت ترساندند اما من کنجکاوتر وحریص تر می شدم وبا خود می گفتم آنسوی این جاده های صعب العبور وکوه های قد ونیم قد، زنان ودخترانی سالیان سال درکپرها با چراغی فانوس شب ها به قصه های مادربزرگ هایشان گوش می دهند که دیدنشان با یک سفر عبوری، خالی از لطف نیست. هرچند این توفيق با بیراهه رفتن خودرو وگمشدن دریکی از دوراهی هایی که هیچ راهنمایی نداشت نصیبم نشد تا بازدید بخش زیادی از روستاها را ازدست بدهم اما درهمین زمان کوتاه یادم آمد که يكي از نمايندگان مجلس می گفت: هنوز فانوسه ای چینی وارد کشورما می شوند وما نفت صادر می کنیم. آنروز تعجب کرده وخندیدم که این فانوس های نفتی کجا به کار می آیند وامروز که شنیدم حداقل 12 روستای بشاگرد بدون برق هستند کاربرد این فانوس ها را دانستم هرچند آنروز این نماینده مجلس خود نمی دانست که کپرهایی هنوز وجود دارند که کودکانشان با نور همین فانوس ها مشق هایشان را تا کلاس پنجم می نویسند.عبور رهگذران از مسیرخاکی، پرپیچ وخم وسنگلاخی مرکز شهرستان تا روستای\"درنگ مدو\"هرکدام حکایت از دردی داشت، تانکر آبرسانی که به سختی خود را از پیچ وخم جاده ها بالا می کشید تا شاید تنگ آب کپر نشینی را پرکند.راننده خودرو حامل سوخت از طی مسیر اشتباه ما می گفت و ما مانده بودیم ویک سه راهی وبا 10و 20، 30و40 گفتن همکارم ،یکي از مسیرها را انتخاب می کردیم و سفر به بشاگرد برایم کعبه ایی بود، که خود و خدا را می دیدم، درس گرفتم وحضور خداوند را احساس کردم که چگونه زن زائو را درمسیر بیش از سه ساعتی خاکی به مرکز درمانی می رساند..ساعاتی که درجاده های بینام ونشان مسیر را به اشتباه رفتیم برای خود ساعات عرفانی بود. تنها جایی بود که اگر پیاده هم می رفتی به تاول های پا به آسانی می توانستي بگويي که مسيرت اشتباه بوده، دراین مسیر از صدای زنگ تلفن همراه خبری نبود و هیچ پیامک تبلیغاتی برایت نمی رسید. همراه اول همراهت نبود واقعا تنها بودی!! آری درگوشه ایی از خاک این سرزمین پا نهادیم که انگشت شمار مردانی چون حاج عبدا...والی وخیرین اصفهانی فریاد بشاگرد را به مرکز رساندند. می گویند بعداز انقلاب یک مرد جوان مومن وانقلابی می رود بشاگرد بدون اینکه جایی ثبت کند ویا تابلویی بزند، بدون آنکه قیچی وکلنگ وروبانی بردارد و خبرنگاران استانی وکشوری را خبرکند وبعد هم سالیان سال اين پروژه ها به علت عدم تامین اعتبار فراموش شده وتکمیل نشود .حضرت امام«ره»، حدود 30 سال پیش فرموده بودندکه «به داد بشاگرد برسید»وبسیاری مانندمرحوم والی وخانواده اش لبیک گفتند اما این بشاگرد والی ها و والي ها می خواهد تا التیام گیرد. آن روزها حاج عبدا... والی از فقر مردم بشاگرد شکایت کرده بود و گفته بود: آنجا (بشاگرد) های های آب است و وای وای نان.اما امروز وای وای آب است و به صحرای کربلا تشبیهش می کنند. های های نان است اما تاکی باید بشاگردی ها با حمایت کمیته امداد وپول یارانه زندگی کنند. رئیس جمهور می گوید: بشاگرد را دریابید، مشاورشان می گوید: به بشاگرد نگاه ویژه داشته باشید، استاندار می گوید: مدیران کم کار را درخصوص کوتاهی وظایفشان دربشاگرد مواخذه می کنم و ... بشاگرد با نگاه ویژه دولت دهم شهرستان میشود، روستاها بخش وبخش ها شهر می شوند تا شاید چهره این منطقه دگرگون شود. اما چقدر لاکپشتی، آرام وسخت به سختی عبور از جاده هایش ...حضورهفته اخیر، ابراهیم عزیزی استاندار هرمزگان به همراه مدیران دستگاه ها ودرکنار مشاور رئیس جمهور درامور مناطق محروم نویدبخش وامیدی تازه در دل وجان مردم این منطقه انداخت.آنچه که دراین بازدیدها حایز اهمیت بود تاکید استاندار و موافقت با همه پیشنهاداتی بود که از سوی بخشداران و مردم عنوان می شد.امیدواریم این اراده درجهت توسعه متوازن وآبادانی بشاگرد ادامه داشته باشد زیرا بشاگرد عضوی از بدنه هرمزگان است وسهم هرمزگان داشتن مناطق محروم درمقایسه با نقش آن در درآمدهای ملی نیست!به راستي چرا بشاگرد تاكنون به اين اندازه از توسعه وآباداني عقب افتاده؟چرا آموزش و پرورش نيرو مي خواهد تا مراكز آموزشي  راهنمايي و دبيرستاني اش را راه اندازي كند اما كسي حاضر نيست در آن جا خدمت كند و يك معلم هم دبستان تدريس مي كند و هم راهنمايي؟!چرا بيمارستان و مراكز بهداشتي آن بايد به دليل عدم تكميل كادر درماني آن بايد غيرفعال باشد؟ما از ايجاد اشتغال دم مي زنيم آيا ايجاد اشتغال در مركز شهر بندرعباس هنر است؟چرا نمي توان 50 نفر نيرو را براي اين شهرستان جذب كرد؟!بشاگرد دانشگاه آزاد دارد اما نه معماري دانشگاه بندرعباس را دارد و نه كادر علمي آن ! چه اتفاقي بايد رخ دهد تا نگاه و توجه مردم و مسوولان به بشاگرد دوخته شود؟! نكند منتظريم تا اعراب يا نه بلوچ ها ويا اينكه افغان ها ادعاي مالكيت بر اين شهر را داشته باشند تا ما به خود بيايم و بعد بگوييم بشاگرد مانند ابوموسي اين ظرفيت و فلان قابليت را دارد؟! كجاست نماينده اين حوزه در مجلس شوراي اسلامي تا حق و حقوق بشاگردي ها را بگيرد و اجازه ندهد به علت ناتواني مديري ،اعتبارات دستگاهي به خزانه برگشت بخورد اما هرمزگان بشاگردي داشته باشد كه نماد محروميت در كشور است.آري بشاگرد اين قدر با مشكلات زير ساختي واصلي دست وپنجه نرم مي كند كه مسايل فرهنگي ،اجتماعي زنان و كودكان در آن گم شده است ومشكل به نظر نمي رسد.اميد است اين رفت و آمد و بازديدها به نتيجه ايي برسد و متوليان بتوانن 30 سال عقب افتادگي را جبران كنند؟