خانه به دوشی در 70 سالگی نفسم را گرفته است

صبح ساحل ، هنری - قنبر راستگو معروف به خالو قنبر هنرمندی است که آوازه اش از هرمزگان که موطن اوست فراتر رفته و نامش در فهرست میراث معنوی کشور ثبت شده اما حالا از درد خانه به دوشی می گوید که در 70سالگی نَفَس را بر حنجره اش تنگ کرده است.خانه به دوشی در 70 سالگی نفسم را گرفته است

خالو قنبر  با حضور در غرفه ایرنا در پانزهمین نمایشگاه کتاب و رسانه های دیجیتال هرمزگان رسانه دولت را محرم و سنگ صبور خود دید تا درد دل کند و صدایش را به گوش مسئولان استان و کشور برساند. وی گفت: چند سال قبل تنها سرپناه خود و خانواده ام در طرح های توسعه ای شهرداری بندرعباس قرار گرفت و خانه ام خراب شد. 

خالو قنبر ادامه داد: شهرداری به جای خانه ای که خراب کرد فقط 28 میلیون تومان به من پرداخت کرد که حتی در روستاهای هرمزگان هم نمی شود با آن خانه تهیه کرد و تنها کاری که توانستم انجام دهم رهن خانه بود و مجبورم هر سال اسباب کشی کنم. وی اضافه کرد: مسئولان همیشه به من ابراز محبت کرده و اظهار می کنند که من و هنرم را دوست دارند اما از آن ها درخواست دارم این محبت و دوست داشتن را در عمل نشان دهند و من و خانواده ام را از این همه رنج و سرگردانی نجات دهند. وی که سال 95 نامش به عنوان «میراث ناملموس» در فهرست میراث معنوی کشور ثبت شده است دغدغه مسکن را روزانه با تمام وجودش لمس می کند. وقتی از خالو قنبر پرسیده می شود از چه فرد یا افرادی انتظار کمک داری پاسخ می دهد: اول از مسئولان استان مانند شهردار و شورای شهر و مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی و استاندار توقع دارم مشکلم را حل کنند اما حالا مخاطبم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس جمهوری است تا برای یاری من قدمی بردارند. 

این هنرمند پرافتخار که همچنان در جشنواره های ملی و بین المللی به روی صحنه می رود و نوای سحرانگیز جفتی و حنجره اش شنوندگان را به جذبه و خلسه ای معنوی می برد می گوید هنوز نواهای نخوانده زیادی در سینه ام مانده است که اگر اندکی آسودگی خیال داشته باشم می توانم آنها را برای مردم استان و کشورم به یادگار بگذارم و چشمان خیس و بغضی که در گلو دارد اجازه نمی دهد گفت و گو را ادامه دهد. 

استاد قنبر راستگو از برجسته‌ترین نوازندگان موسیقی جنوب ایران 

او از12 سالگی نوازندگی را آغاز کرد و در سن 22 سالگی ضمن آشنایی با نهادهای فرهنگی شهرستان میناب به کار‌های هنری‌ ادامه می‌دهد. 

در آنجا وظیفه‌اش نواختن ساز جفتی و خوانندگی در پشت صحنه تئاتر بود. نخستین تئاتری که راستگو در آن همکاری داشته «پتوروک» بوده با موضوع زار که این تئاتر را در میناب، سیرجان، کرمان، تهران و بندرعباس اجرا کرده‌ اند. حدود پنج سال در گروه موسیقی علی‌خان حبیب ‌زاده به نوازندگی ساز جفتی و ساز‌های کوبه‌ ای و البته ترانه‌ سرایی اهتمام داشت. 

پس از تمام شدن جنگ ایران و عراق، گروهی تشکیل می‌دهد به نام کالنگ که در آن هنرمندانی از جمله احمد عبداللهی نوازنده کسر، سلیمان اسلامی نوازنده پی‌ په، عبدالعلی جمالی نوازنده دهل و جعفر روز بازار نوازنده عود همکاری می‌کردند که وظیفه راستگو در این گروه خوانندگی و نوازندگی جفتی بود. راستگو همچنان به عنوان نوازنده‌ ای شاخص مورد احترام نوازندگان نسل جدید موسیقی جنوب است. وی که نامش در فهرست میراث معنوی کشور ثبت شده بارها در داخل و خارج کشور به روی صحنه رفته و عنوان و افتخار کسب کرده که از آن جمله می توان به مقام اول جشنواره موسیقی فجر و یا اجرای برنامه در فستیوالی به نام 2040در کشور اتریش که پایتخت موسیقی جهان است اشاره کرد.