03

دی

1403


اجتماعی

20 اسفند 1396 09:14 0 کامنت

صبح ساحل ، اجتماعی - طی سال های اخیر هرسال زمستان استان هرمزگان شاهد یک رسم تکراری شده است وآن کاهش قیمت بخشی از محصولات کشاورزی وباد کردن حاصل چندین ماه سرمایه وتلاش کشاورزان این استان بر روی دستان زجر کشیده شان است! 

یکبار محصول پیاز به آنچنان نرخ نازلی می رسد که کشاورز ترجیح می دهد کشت خود را زیرخاک دفن کند چرا که برداشت آن هزینه ای به مراتب افزون تر از قیمت فروشش دارد بار دیگر همین سناریو برای سیب زمینی می افتد، مدتی بعد بادمجان کاران عزا می گیرند که کاهش قیمت محصولشان دار وندار چندین ساله زندگی شان را برباد داده است، و البته ماجرای قیمت پیدا نکردن گوجه فرنگی و فریاد از سردرد این عزیزان را نیز این روزها به خوبی لمس می کنیم ومی شنویم! به نظر شما با این اوصافی که برشمردیم جای این ندارد که بلند وصریح بپرسیم: اینجا چه خبر است؟

معمولا در پس هر کاهش قیمتی که دامن محصولات کشاورزی را می گیرد مدتی موضوع در حساسیت رسانه ها ومسئولین امر قرار می گیرد و هر بار نیز با یک سری اظهاراتی همچون نبود سیاست گذاری در کشت وزمان برداشت محصولات، نبود بازار یابی و خدمات فروش مدرن و تکیه بر رفتارهای سنتی وفقدان صنایع تبدیلی سروته ماجرا موقتا جمع می شود تا بحران بعد!

متاسفانه بحث هدایت کشت و پس از آن مارکتینگ محصولات کشاورزی دراستان ما هنوز جدی گرفته نشده وبحث های نظری و کارشناسی که هرسال در زمان بحران فروش محصولات کشاورزی طرح می شود واتفاقا عموما ایده های خوبی برای برون رفت از بن بست کاهش قیمت محصولات می باشد هرگز به مرحله اجرا وعملیاتی شدن نمی رود. شکی نیست که ضعف نقدینگی و امکانات همواره وجود داشته و وجود خواهد داشت اما مشکل اینجاست که الویت گذاری در اجرای ایده های موثر نیز نه در بخش دولتی ما ونه ظاهرا درحوزه بخش خصوصی ما محلی از اعراب ندارد، بنظر می رسد فارغ از تمام مباحث مطرح شده، آنچه امروز کشاورز هرمزگانی بدان نیازمند است تحول در آموزش و شناخت وهدف گذاری بازار فروش است نه عملیات داشت وبرداشت.

دیدگاه ها (0)
img