تشک‌های پوسیده بر دوش کشتی‌گیران سرخونی

صبح ساحل ، ورزشی - شاید تنها دل‌خوشی جوانانش ورزش کشتی باشد آن‌هم از نوع فرنگی‌اش، جوانانی که شاید نگاهشان به تلویزیون و شنیدن عباراتی چون «چغر و بد بدن بودن و صدا درآمدن بانگ پیروزی» از سوی هادی عامل یا سالتوهای حمید سوریان بود تا انگیزه‌ای باشد برای شوق به روی تشک رفتن و به خاک نشاندن رقیب را بیش‌ازپیش در آن‌ها زنده کرده بود اما ...

در طی تماس‌های مکرر ورزشکاران روستای سرخون مبنی بر راکد ماندن فعالیت رشته کشتی در این روستا و عدم‌حمایت‌ها سبب شد برای پی بردن به این مهم و چگونگی روند ماجرا فاصله 16 کیلومتری بندرعباس تا این روستا را طی کنیم.

در ابتدای ورودمان به درب سالن «شهدای دهستان سرخون» می‌رسیم که نوجوانان و جوانان مقابل آن نشسته و در انتظار رسیدنمان بودند.

پس از ورود به سالن و مشاهده تشک‌های پوسیده و انبارهایی که وسایل و تجهیزات گران‌قیمت تمرینات کشتی به شکلی نامناسب در آن قرارگرفته و به‌نوعی مستهلک‌شده، با این علاقه‌مندان به کشتی هم‌کلام شدیم.

امیرحسین رئیسی، یکی از کشتی‌گیران روستای سرخون، بابیان این که کشتی‌گیر فرنگی کار بودم، افزود: دو سال به‌صورت مداوم تمرین کردم و توانستم مقام اول استان هرمزگان را به دست آورده و به مسابقات کشوری اعزام شوم اما به خاطر کمبود امکانات ورزش کشتی ‌را کنار گذاشتم.

وی اظهار کرد: از مسئولین تقاضا دارم یک سالن استاندارد یا حداقل یک فضای کوچک برای تمرین کردنمان محیا کنند.

رئیسی با اشاره به این که واقعا استعدادهای زیادی در سرخون در رشته کشتی وجود دارد، اضافه کرد: ما نمی‌توانیم هر روز از سرخون تا بندرعباس رفت‌وآمد کنیم، واقعا هزینه‌ها بالاست و پول کرایه ماشین هم نداریم که هر روز به بندرعباس برویم.

وی در پایان گفت: امیدوارم مسئولین به این مسئله رسیدگی کنند و یک سالن تمرین در اختیارمان بگذارند،  مطمئن باشید استعدادهای زیادی کشف خواهد شد.

سیاوش خادمی، یکی دیگر از کشتی‌گیران  افزود: کشتی‌گیر فرنگی کار بودم و پس از چند سال تمرین و کسب مقام سومی در مسابقات کشوری استان اصفهان، به خاطر بی‌مسئولیتی مسئولین ورزش استان و نبود امکانات این ورزش را کنار بگذارم.

وی خاطرنشان کرد: نبود محیط مناسب ورزشی و  وسایل ورزشی جهت تمرین نه‌تنها من بلکه 50 نفر از ورزشکاران سرخون ورزش را مجبور به کنار گذاشتن ورزش کشتی شد تا به سمت کارگری و کارهایی که به‌دوراز ورزش است، برویم.

در همین خصوص دبیر هیات کشتی استان هرمزگان، افزود: از سال 90 بنده توسط مشیری(رئیس هیات کشتی استان هرمزگان) در روستای سرخون شروع به تمرین دادن ورزشکاران رشته کشتی فرنگی کردم و تعدادی کشتی‌گیر با استعداد را توانستم پرورش دهم.

سید مهدی گل گیرسوار بابیان این که در مدت 4 ماه این کشتی‌گیران به‌صورت مداوم تمرین کردند و راهی مسابقات استانی و کشوری شدند، خاطرنشان کرد: آن‌ها موفق شدند شش بار قهرمان استان شوند و دو بار قهرمان مسابقات شش‌جانبه در استان فارس و کرمان شدند.

 سرمربی تیم کشتی فرنگی استان هرمزگان با اشاره به این که بنده برای تمرین دادن جوانان سرخونی از بندرعباس به سرخون  می‌آمدم و هیچ هزینه‌ای هم از آن‌ها دریافت نمی‌کردم، عنوان کرد: این موضوع به مدت 3 سال و نیم به طول انجامید  و برای رشد کشتی‌گیران تلاش زیادی کردم و آن‌قدر بچه‌ها خوب تمرین کرده بودند که به درجه‌ای رسیدند که دیگر باید آن‌ها را تحویل جامعه ملی می‌دادیم تا بتوانند برای تیم ملی کشورشان مقام بیاورند.

گل گیر سوار با اشاره به این که چندین بار از مسئولین به دلیل هزینه‌های زیادی که متقبل می‌شدم، درخواست کمک کردم اما متاسفانه هیچ‌کس یاری‌ام نکرد، اضافه کرد: مجبور شدم مدتی به روستای سرخون نروم و در آن مدت کشتی‌گیران مدام با بنده تماس می‌گرفتند و پیگیر حضورم بودند حتی بعضی از بچه‌ها به‌ناچار برای تمرین به بندرعباس رفت‌وآمد می‌کردند.

وی بابیان این که بعد از حدود دو سال و نیم وقفه، مجددا رئیس هیات کشتی استان هرمزگان از بنده درخواست کرد بار دیگر به روستای سرخون بروم و بچه‌ها را تمرین دهم، افزود: به مدت دو ماه با کشتی‌گیران تمرین کردم و یک سالن بزرگ برای تمرین کردن در اختیار ما گذاشتند اما آن سالن، یک سال خام بود به‌طوری‌که هر سری ساعت سه بعدازظهر تعداد 100 تشک کشتی را با کمک بچه‌ها پهن می‌کردیم و بعد از اتمام تمرین حدود ساعت 20 جمع می‌کردیم و تا به بندرعباس می‌رسیدم ساعت 23 بود.

دبیر هیات کشتی استان هرمزگان اضافه کرد: انرژی زیادی هم از بنده می‌رفت و هم از کشتی‌گیران که دیگر بعد از دو ماه واقعا برای من و کشتی‌گیران خستگی‌آور بود، این بود که دیگر نتوانستم به خاطر این مشکلات به سرخون بروم و چندین بار درخواست دادم سالنی را در اختیار ما بگذارند که مخصوص کشتی باشد و تشک‌ها به‌صورت ثابت پهن شوند تا از بین نروند، در حال حاضر تشک‌ها کم‌کم در حال از بین رفتن هستند و اگر بخواهیم از فدراسیون تشک بگیریم حدود 100 میلیون تومان هزینه آن می‌شود و اگر بخواهیم از بیرون تهیه کنیم حدود 150 الی 200 میلیون تومان!

وی بابیان این که متاسفانه با توجه به اینکه بودجه هیات کشتی استان‌ هم به این هزینه‌ها نمی‌رسد از مدیرکل جدید ورزش و جوانان استان هرمزگان درخواست دارم یک بازدید از روستای سرخون داشته باشد، تصریح کرد: امیدوارم وی برای حل این موضوع تدبیری بیندیشد که این کشتی‌گیران یک سالن تمرین مجهز و استاندارد داشته باشند تا بتوانند تمرینات خودشان را آغاز کنند که اگر این امر محقق شود به‌طور حتم این ورزشکاران برای استان و کشور افتخار می‌آفرینند .

گل گیر سوار با اشاره به این که چند وقت پیش شاهد بودم که هومن توکلیان از دلسوران ورزش کشتی از کشور آمریکا برای شهرستان رودان یک تشک خریداری کردند، عنوان کرد: تعجب می‌کنم یک فرد این‌گونه به فکر توسعه ورزش کشتی در استان هرمزگان است و این‌چنین هزینه می‌کند اما در هرمزگان حتی نمی‌توانیم یک سالن استاندارد برای کشتی‌گیران خودمان تهیه کنیم!

وی در پایان گفت: در زمان برگزاری مسابقات کشتی جام تختی در دهه هشتاد در بندرعباس، سه تشک به ما اهدا شد ولی مشخص نشد چه اتفاقی برای این تشک‌ها افتاد، کلی نامه‌نگاری کردیم حتی بنده به اتاق دانشور (مدیرکل وقت ورزش و جوانان هرمزگان) رفتم اما ایشان من را اتاقش بیرون کرد و اعلام کرد تشک در اختیار ما قرارگرفته و شما نباید دخالتی داشته باشید و هیچ‌کسی جوابگو نیست!