استفاده اختصاصی ممنوع!!

 صبح ساحل، اجتماعی _ «استفاده اختصاصی ممنوع»،« خودرو خدمت» نظیر این جملات را بارها وبارها بر بدنه خودروهای دولتی پلاک قرمز دیده اید. البته برخی از این پلاک قرمزها، هیچ آرم و نشانه‌ای ندارند و مشخص نیست که متعلق به کدام دستگاه دولتی است. کافیست شما یک روز نگاهی به نوار ساحلی شهر بندرعباس بیندازید، ازشرق تا غرب شهر، خودروهای بسیاری درگوشه گوشه ساحل پارک شده است. دربین این خودورها،تماشای خودروهای دولتی با پلاک قرمز، دیدن دارد. دریک روز تعطیل و ساعت غیر اداری که خودروهای دولتی باید در پارکینگ ادارات باشند، درسطح شهر، در ساحل، در بازار، مجتمع های تجاری و ساختمان پزشکان و.... دیده می شوند.

آقای مدیر،معاون و یا رییس یک واحد دولتی ویا حتی راننده یک اداره، فارغ از دغدغه مردمانی که از نداری صورت خود را با سیلی سرخ کرده‌اند،همسر و فرزندان و نزدیکان خودرا باخودروی دولتی به تفریح برده اند. چه فرقی می کند این تفریح درشهر باشد یا خارج شهر! البته برخی مدیران و یا معاونان ادارات ویا کسانی که مسوولیتی دارند از خودرو پلاک قرمز استفاده نمی کنند و برای اینکه تابلو نشوند، خودروهایی با پلاک سفید دراختیار گرفته اندکه نشانی از دولتی بودن آن نیست. این مدیران محترم با این کار در واقع به نوعی قصد منحرف کردن اذهان عمومی را دارند، عصر یک روز غیرتعطیل بلوار سید جمال الدین اسدآبادی بندرعباس را درنظر بگیرید، از ابتدا تا انتهای بلوار و حتی خیابان های فرعی در تسخیر خودروهای مختلف است که دربین این خودروها، خودروهای پلاک قرمز نیز می توان به تماشا نشست.

چند سال پیش و در زمان یکی از استانداران وقت درجلسه شورای اداری استان در بندرلنگه، عنوان شد که خودروهای دولتی باید در ساعات غیر اداری و روزهای تعطیل در پارکینگ ادارات  باشند و هیچ مسوولی حق استفاده شخصی ازآن را ندارد.این موضوع درهمان روزگار عملی نشد وهمان کسانی که بر این نکته تاکید داشتند، به آن پایبند نبودند و اجرایی نشد و فقط درحد حرف باقی ماند. چند سال ازآن روز و آن جلسه می گذرد، این موضوع از حافظه کسانی که درآن جلسه حضور داشتند پاک شده است. اگر مدیران بر اجرای عدالت اجتماعی درجامعه تاکید و اتفاق نظر دارند که همینطور نیز هست، لااقل به این نکته توجه نمایند و اموال دولتی که از کیسه ملت دراختیار آنان قرارگرفته را اموال شخصی خود ندانند.

بیچاره آنهایی که مثل ما نه سمتی و نه پستی دارند و نه عنوان مدیر، رییس رایدک می کشند،مجبورند با دست خالی و توان اندک وبدون دراختیار داشتن خودروی دولتی چرخ زندگی را بچرخانند. مدیران که  حقوق بالایی دریافت می کنند، پس چه نیازی است که برمرکب دولتی سوار شوند و از خانه های سازمانی بهره مند شوند، به اندازه کافی از امتیاز مدیریتی برخوردار هستند!!

در روزگاری که قیمت خودرو به شدت افزایش یافته و بنزین نیز همچنان سهمیه بندی است، استفاده از خودروهای دولتی برای عده ای با حقوق های آن چنانی، آن قدر لذت بخش است که علاقمند نیستند لحظه‌ای به اطراف خود بنگرند. به راستی آیا مدیریت عالی استان، برای اجرای واقعی عدالت درجامعه، به این نکات ظریف نیز توجه دارد!!!! باید آن جمله  را تغییر داد: خودرو خدمت به خانواده!