تنها بازماندگان بمب اتمی هیروشیما

امروز سالروز بمباران اتمی هیروشیماست. بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی (به ترتیب ۶ و ۹ اوت ۱۹۴۵) دو عملیات اتمی بودند که در زمان جنگ جهانی دوم به دستور هری ترومن، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، علیه امپراتوری ژاپن انجام گرفتند. در این دو عملیات، دو بمب اتمی به فاصله ۳ روز روی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی انداخته شد که باعث ویرانی و کشتار گسترده شهروندان این دو شهر گردید. حدود ۲۲۰٬۰۰۰ نفر در اثر این دو بمباران اتمی جان باختند که بیشتر آنان را شهروندان غیرنظامی تشکیل می‌دادند. بیش از ۱۰۰٬۰۰۰ نفر بلافاصله هنگام بمباران کشته شدند و بقیه تا پایان سال ۱۹۴۵ بر اثر اثرات مخرب تشعشعات رادیواکتیو جان خود را از دست دادند.

دکتر هارولد جاکوبسن، دانشمند پروژه منهتن، پس از بمباران اتمی هیروشیما در ۶ اوت ۱۹۴۵، با نابودی مناظر اطراف، خاک های مرطوب و اشعه رادیواکتیویته، به خبرگزاری واشنگتن پست گفت که هیروشیما از زندگی خالی شده است و برای ۷۵ سال هیچ موجودی نمی تواند در اینجا رشد کند. اما طبیعت برنامه های دیگری برای هیروشیما ژاپن چیده بود. یکی از عجیب ترین و شگفت انگیزترین اتفاقات جهان در سال بعد و در هیروشیما رخ داد.

درخت هیباکوجوموکو یا درخت بید

در میان آوارهای شهر و تمام وسایل رادیو اکتیویته شده اطراف شهر، که هر موجودی را مریض و نابود می کرد، نشانه هایی از زندگی دیده شد. جایی که هیچ کس تصور آن را نمی نمود. در میان شاخه های خشک و عور درختانی که از اشعه و بمب اتمی هیروشیما نابود شده بودند، روزنه های امیدی دیده شد. شاخه های یکی از درختان در این ناحیه شروع به جوانه زدن نمود و بازماندگان بمب اتمی هیروشیما خود را نشان داد. جوانه های درختی تنها یک سال بعد از افتادن بمب و در میان آواره ها و خرابه های شهر تمام معادلات دانشمندان و حتی دکتر هارولد جاکوبسن را به هم ریخت و البته باعث خوشحالی و شادی مردم شد.

نهال های جدیدی که جوانه زدند، پیام های قدرتمندی را برای بازماندگان بمب اتمی هیروشیما ارائه دادند. این نهال ها، به مردم هیروشیما و کل ژاپن این نوید را دادند که بتوانند شهرشان را دوباره بازسازی کنند.

درختان بمباران شده

در تاریخ ۶ اوت سال ۱۹۴۵ و با افتادن بمب در هیروشیما تمام مردم شهر در تعدادی حدود هزاران نفر به یکباره مردند. هیچ گونه اثری از زندگی در این مکان دیده نمی شد. با این حال در بهار سال بعد، یعنی حتی کمتر از یک سال، بعضی از درختان این ناحیه که تنها چند کیلومتر از مرکز افتادن بمب فاصله داشتند، شروع به جوانه زدن و رشد دوباره نمودند. مردم ژاپن به این درختان نام هیباکوجوموکو ” Hibakujumoku” دادند. این کلمه ژاپنی به معنی درختان زنده مانده است. این درختان حتی به درختان بمباران شده یا درختان نجات یافته نیز مشهور هستند.

در میان این درختان نوعی درخت بید یا درخت پرسیاوشان قرار دارد. اگر چه درختان بسیاری در میان بازماندگان بمب اتمی هیروشیما وجود داشت اما دیده شدن یک درخت بید یا همان درخت پرسیاوشان (the Ginkgo Biloba)، آن هم ایستاده در میان خرابه ها احساس دیگری را در میان مردم ژاپن و حتی مردم جهان برانگیخت.

هیروشیمای کنونی
امروز، بیش از شش دهه از بمب اتمی گذشته است و هیروشیما دوباره توانسته به یک شهر مدرن سبز و پر جنب و جوش تبدیل شود. بسیاری از درختانی که پس از جنگ در این شهر کاشته شده بودند، هدایای اهدا کنندگان و افراد خارج از کشور و از دیگر نقاط ژاپن هستند. با این حال، صدها درخت که هنوز هم ایستاده و تنومند هستند و هم اکنون زندگی می کنند، در حقیقت در اطراف محل افتادن این بمب قرار گرفته اند. اگر چه این درختان شکسته شده و تنه هایشان به شدت پوسیده شده بودند، اما همچنان زنده ماندند و به زودی دوباره سالم شده و به زندگی برگشتند و از بازماندگان بمب اتمی هیروشیما محسوب می شوند.

کمی بیشتر از بازماندگان بمب اتمی هیروشیما بدانیم

پس از جنگ، بسیاری از این درختان در ۵۵ مکان در شعاع ۲ کیلومتری مرکز افتادن بمب اتمی قرار داشته و همچنان حفظ شدند. امروزه از این درختان به عنوان درختان بمب گذاری شده یا بازماندگان بمب اتمی هیروشیما یاد می کنند و به آن ها چنین نامی داده اند. هر درخت بمباران شده شناسنامه و نام خانوادگی دسته خود را داشته که در کنار هر درخت نشانده شده است. می توانید آن را در کنار درختان ببینید. با توجه به شهر هیروشیما، حدود ۱۷۰ گونه درختان بازمانده از ۳۲ گونه مختلف دنیا وجود دارد که از این حادثه جان سالم به در برده اند.

نزدیک ترین درختی که به مرکز اصابت بمب با زمین قرار دارد، یک بید مجنون است

این بید مجنون در ۳۷۰ متری انفجار قرار گرفته است. بنابراین بسیار نزدیک به مرکز بمب بوده است. جایی که هیچ اثری از هیچ بازمانده  و ساختمانی باقی نمانده بود. اگر چه درخت اصلی و بدنه آن بر اثر قدرت تخریبی بمب نابود شد اما ریشه های درخت زنده ماندند و توانستند در سال بعد دوباره از ناحیه پایین تنه درخت جوانه بزنند.

درخت بید مجنون دیگری که در نزدیکی یکی از ساختمان های معروف ژاپنی ها به نام Seishonen و در نزدیکی زمین بیسبال قرار داشت، دومین درختی بود که به مرکز نزدیک بود. فاصله این درخت تا افتادن بمب ۴۵۰ متر است و هم اکنون سرسبز است.

هم اکنون بیشتر این درختان در اطراف ساختمان های عمومی، بناهای مذهبی ژاپنی ها و آرامگاه ها قرار دارند و دولتمندان هیروشیما مراقبت از آن ها را به عهده دارند. بذر و نهال درختان بمب گذاری شده یا بازماندگان بمب اتمی هیروشیما توسط شهرداری و شهروندان هیروشیما با مردم ژاپن و دیگر کشورهای دنیا به اشتراک گذاشته شده است و نسل این درختان، در حال حاضر در سراسر جهان رشد می کند و دیده می شود.

چرا ژاپنی ها درخت بید را معجزه می دانند!؟

درختان بید مجنون در مقابل اشعه شدید و موج انفجار اتمی نه تنها از خود مقاومت نشان دادند بلکه همچنان سلول های زنده خود را حفظ نموده و به زندگی برگشتند. هم اکنون بسیاری از دانشمندان، محققین و مردم جهان به راز جاودانگی این درختان پی برده و قدرت ترمیم کنندگی و ادامه حیات این درختان را می ستایند.

از دیگر شگفتی هایی که پیرامون این گونه از درختان بید دیده شده است، مقاومت آن ها در مقابل زلزله نیز هست. این گونه درخت بید که گاهی به آن درخت بید سکه ای هم می گویند ( به دلیل شکل برگ هایی که دارد) خاصیت های بسیار عجیبی دارد.

به همین دلیل حرارت و گرمای بمب اتمی آن را کاملا از بین نبرده بود. همین خصوصیت این گونه درختان در زمان آتش بزرگ کانتو (جزیره کانتو) دیده شد. آتشی که کل منطقه را نابود نمود. با این وجود درختان بید نجات یافتند. مردم این منطقه می دانستند که درختان بید در مقابل حرارت و آتش مقاوم بوده و به همین خاطر در پارک های جزیره از این درختان کاشته بودند. حادثه آتش کانتو در سال ۱۹۲۳ و چندین سال قبل از بمب اتمی هیروشیما رخ داده بود. پس از این آتش دولت ژاپن حدود ۱۶۰۰۰ درخت بید را در سرتاسر ژاپن کاشت که تنها تعداد کمی از آن ها در هیروشیما کاشته شد. جایی که این درختان ۲۰ سال بعد دوباره مورد آزمایش قرار گرفتند.

منبع: amusingplanet.com