صنعت دریا در ایران متولی مقتدر ندارد

طرح جایگزینی و حذف تدریجی شناورهای سنتی با شناور فلزی ازجمله طرح‌هایی است که توسط سازمان بنادر و دریانوردی کشور ارائه شد که در نوع خود موافقان و مخالفان زیادی دارد.

به گزارش صبح ساحل دبیرکل اتحادیه مالکان کشتی ایران  با بیان اینکه از مخالفین طرح جایگزینی شناور‌های سنتی است تصریح کرد: به‌وضوح از اولین طرح جایگزینی شناورها که قبل از سال هشتاد مطرح شد، مخالف بودم. به نظر بنده صد در صد کار اشتباهی هست. به دلیل اینکه ادعای مطرح کنندگان این است که در جهت ارتقاء ایمنی دریایی باید برای شناورهای سنتی جایگزین پیدا کنیم.

علی شریفی عنوان کرد: اولین مرحله این است که شما یک آماری به دست آورید که چند فروند شناور سنتی داریم و چند درصد از آن‌ها به علت مشکلات سازه‌ای ایمن نیستند. این در کنار تعداد شناورهایی که شکسته شده یا مشکل پایداری یا استحکام دارند، باید آورده شود تا بتوان نتیجه‌گیری صحیحی انجام شود.

این فعال صنعت کشتیرانی ابراز کرد: به نظر بنده اتفاقاً اگر در ساخت شناورهای سنتی چه چوبی چه اف آر پی استانداردها رعایت و سیستم محرکه آن درست نصب شود، شناورهای خوبی هستند. اگر آمار مغروقی و یا سوانح بالایی دارند لزوماً به خاطر مشکلات سازه‌ای و ایمنی آن‌ها نیست. عدم آموزش صحیحی خدمه، بارچینی نادرست، تعمیرات غیراستاندارد و موارد دیگر عمده عوامل سانحه این شناورهاست. از طرفی مگر چند درصد از واردات و صادرات از طریق این شناورها صورت می‌گیرد؟

ناایمن بودن شناورهای سنتی به خاطر آموزش غلط خدمه است نه به دلیل مشکلات سازه‌ای

وی با بیان اینکه آموزش غلط خدمه ازجمله عوامل مهم سوانح این نوع از شناورها است اظهار کرد: این‌که آتش‌سوزی اتفاق می‌افتد، رفتن سکان یا شکستن بدنه اتفاق می‌افتد باید دلایلش استخراج شود. وقتی شما نتوانید ناوبری کنید یا درست تعمیر کنید یا به داک ببرید و درست نگهداری کنید باعث می‌شود لطمه و صدمه واردشده بالا برود. به‌جای اینکه این مسائل را درست کنند صورت‌مسئله را پاک می‌کنند! درست است که مسائل محیط‌زیستی وجود دارد که درختان را نباید برای ساخت شناور سنتی قطع کرد ولی نمی¬توان گفت این شناورها ایمن نیستند.

دبیرکل اتحادیه ماکان کشتی ایران با تأکید بر اینکه اگر این نوع از شناورها ایمن نیستند به خاطر آموزش غلط خدمه است گفت: ما در اتحادیه شکایات متعددی از مالکان دریافت می‌کنیم که از سطح آموزشی خدمه گلایه جدی دارند که البته عموماً زیر سه هزار GTهستند.

شریفی در ادامه افزود: چرا نباید آموزش خدمه کشتی‌ها سروسامان بگیرد؟ یک مسئله ساده را می‌بینیم که چندین سال است که هنوز نتوانسته‌ایم جا بیندازیم؛ چون اصلاً حاضر نیستند قبول کنند که سیستم آموزش مناسب نیست و نظارت بر مؤسسات آموزشی که مورد تأیید سازمان بنادر است به‌درستی انجام نمی‌شود. قطعاً سازمان بنادر در این خصوص مسئول است ولی تا به الآن که حاضر به قبول این نقصان نبوده است.

دبیر کل اتحادیه ماکان کشتی ایران در خصوص آمار کشتی‌های صیادی، تفریحی و تجاری گفت: شناورهای تفریحی و صیادی باید ثبت ایران بشوند و آمار دقیق آن‌ها موجود است، ولی در ارتباط با کشتی‌های تجاری نمی‌توان آمار قطعی درآورد برای اینکه یکسری کشتی‌ها با پرچم ایران هستند و یکسری پرچم ایران را ندارند. آماری که در اتحادیه ثبت‌شده است حدود هزار فروند از کلیه انواع شناورها است.

صنعت دریا در ایران متولی مقتدر ندارد!

این فعال صنعت کشتیرانی درباره عدم رشد مطلوب گردشگری دریایی در کشور و عدم استقبال مالکان کشتی از شناورها و کشتی‌های تفریحی اظهار کرد: مهم‌ترین علت این است که دریا در ایران متولی مقتدر ندارد! شما نمی‌دانید که با چه کسی طرف هستید و هرکسی به خودش اجازه می‌دهد شما را اذیت کند، با این بهانه که شما شئونات اسلامی را رعایت نکردید! وقتی‌که مرجعیت درست در حوزه دریا نداریم هرکسی به خودش اجازه می‌دهد که در این حوزه ورود پیدا کند.

دبیرکل اتحادیه مالکان کشتی ایران در ادامه اضافه کرد: وقتی‌که من مالک کشتی هستم و می‌خواهم کشتی بخرم باید از چه کسی مجوز بگیرم؟ تردد و نظارت بر کار من توسط چه کسی انجام می‌شود؟ قطب گردشگری ایران جزیره کیش هست و سازمان منطقه آزاد متولی همه امور هست و در حقیقت شما که تمایل به فعالیت دارید روال این است که باید به سازمان منطقه آزاد بروید و مجوز مربوطه را کسب کنید پس‌ازآن می‌توانید فعالیت کنید، ولی درواقعیت این‌طور نیست! هزار نفر آقابالاسر دارند، چه دلیل دارد که یک مالک کشتی و سرمایه‌گذار در بحث گردشگری ورود کند که هرلحظه یک نفر بیاید و بگوید شئونات اسلامی را رعایت کند. لذا آن فرد می‌رود و پول خود را درجایی دیگر سرمایه‌گذاری می‌کند.

شرفی با بیان اینکه کسی که تاجر است و به دنبال سود حاصل از سرمایه‌گذاری است طبیعتاً باید بازگشت سرمایه برای او حاصل شود خاطرنشان کرد: ولی وقتی به بهانه‌های مختلف شناور توقیف شود، سرمایه‌گذار عطایش را به لقایش می‌بخشد و جهت سرمایه‌گذاری در حوزه‌های دیگر ورود می‌کند.

وی با اشاره به اینکه در این وضعیت اقتصادی شاهد ماشین‌هایی باارزش دو سه میلیارد تومان در خیابان‌ها هستیم و قطعاً درخواست خرید و سرمایه‌گذاری برای شناورهای تفریحی نیز وجود دارد ابراز کرد: ولی به‌محض اینکه شما بخواهید در آب‌های شمال یا جنوب یک قایق تفریحی بخرید تعداد زیادی از سازمان‌ها به موضوع ورود می‌کنند و به چندین نفر باید پاسخ بدهید و بعضاً با برچسب امنیتی محدودیت‌های مختلف ایجاد می‌شود؛ آخرش هم یک عکس در می‌آید که شئونات اسلامی رعایت نشده ‌است. به همین راحتی! ما متولی دریایی نداریم، برای گردشگری هم متولی نداریم و این به اقتصاد ما ضرر می‌زند. وقتی‌که ما با مسائل جزیره‌ای برخورد کنیم سرمایه‌گذار را فراری می‌دهیم.

انتقاد کشتی‌سازان از کشتیرانی‌ها درست است

دبیرکل اتحادیه مالکان کشتی ایران در خصوص انتقاد کشتی‌سازان داخلی از مالکان کشتی در عدم و یا تأخیر در اعلام برنامه توسعه و نوسازی ناوگان کشتیرانی خود خاطرنشان کرد: انتقاد درستی است ولی باید کل موضوع را در یک پکیج ببینیم. آیا یک شرکت کشتیرانی می‌تواند برنامه پنج‌ساله برای خود طرح‌ریزی کند؟ کدام شرکت کشتیرانی در ایران می‌تواند یک برنامه پنج یا ده یا پانزده‌ساله برای خود طرح‌ریزی کند؟ در کدام آیتم دریایی این کشور شما می‌توانید یک برنامه بلندمدت سرمایه‌گذاری داشته باشید؟ الآن یک شرکت کشتیرانی ادعای نوسازی پانزده فروند کشتی را دارد. چگونه؟ از تحریم‌ها در آمدیم و دوباره رفتیم در تحریم‌ها! در 10 سال اخیر ببینید چقدر این صنعت تحت‌فشارهای خارجی اقتصادی بوده و متأسفانه خودمان هم به آن دامن زده‌ایم.

این فعال صنعت کشتیرانی اضافه کرد: شما تصور کنید فردی تمایل به سرمایه‌گذاری در بخش فراساحل دارد. به‌یک‌باره با یک اتفاق سیاسی می‌گویند فاز فلان و فلان منطقه نفتی تعطیل شد. تکلیف سرمایه‌گذاری بنده چه می‌شود؟ من بخش خصوصی هستم و مثل دولت توان تحمل ندارم، باید مشخص باشد که پولم کجا می‌رود و زمان و میزان بازگشت سرمایه تعیین‌کننده است.

شریفی تصریح کرد: حرف کشتی‌ساز درست است ولی این‌طرف هم نمی‌تواند برنامه‌ریزی کند. با این شرایط سیاسی اصلاً چگونه می‌شود برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری کرد؟!

شفاف‌سازی در عملکرد سازمان بنادر ضروری است

دبیرکل اتحادیه مالکان کشتی ایران با بیان اینکه شفاف‌سازی یکی از ارکان مهم عملکرد صحیح یک سازمان است خاطرنشان کرد: در سال‌های گذشته ظاهراً اتفاقاتی در سازمان بنادر و دریانوردی افتاده و پرونده‌های اقتصادی مفتوح شده است. سؤال اینجاست که چرا در این سازمان شفاف‌سازی نمی‌شود؟ و چرا این مسائل را قایم می‌کنند؟ آیا مدیریت این سازمان خبر ندارد که تخلفی رخ‌داده یا خیر؟ آیا با ادامه سکوت وجه این سازمان تخصصی بیشتر خدشه‌دار نمی‌شود؟ یعنی نباید در حد چند دقیقه و در یک نشست خبری این مسئله باز شود و اگر کج روی اتفاق افتاده قول مقابله و برخورد جدی داده شود؟ مطمئن باشید اگر فسادی وجود دارد با کتمان آن باعث گسترشش می‌شوند. باید به‌صورت شفاف و علنی اگر تخلفی صورت گرفته برای مخاطبینش اطلاع‌رسانی شود. اگر تخلفی نبوده و منکر هرگونه فسادی می‌شوند که خب باید تبریک گفت و افتخار کرد ولی در صورت وجود کوچک‌ترین فسادی، با این روش برخورد فقط قلدرتر شدن مفسدین را شاهد خواهیم بود.

معاونت دریایی نتیجه ساختاری بهتری نسبت به وزاتخانه دریایی دارد

این کارشناس حوزه دریا در خصوص ایجاد وزارتخانه و یا معاونت دریایی جهت اجماع سازمان‌های دریایی عنوان کرد: به نظر بنده متولیان فعلی که شامل سازمان بنادر و دریانوردی، شورای عالی صنایع دریایی، شیلات، سازمان محیط‌زیست و دیگر ارگان‌ها و سازمان‌های مرتبط است هیچ‌کدام در اجرای کامل وظایف دریایی خود موفق نبوده‌اند و این نه صرفاً از روی ضعف آن‌ها بلکه به دلیل نبود اجماع هم است.

شریفی با اشاره به قانون توسعه و حمایت از صنایع دریایی خاطرنشان کرد: قانون توسعه و حمایت از صنایع دریایی که ده سال پیش تصویب شد و مدتش هم تمام‌شده و اجرا هم نشده است. سؤال اصلی اینجا است چرا اجرا نشده است؟ درگیری دو وزارت صمت و راه و پاسکاری بین یکدیگر.

وی ابراز کرد: دعوای وزارتخانه‌ها یکی از دعواهای قدیمی هست که در تمام دولت‌ها بوده و نمی‌شود که یک قانون را مجلس تصویب کند و بعد به دولت ابلاغ کند ولی در گرداب بین وزارتخانه‌ها غرق شود.

این کارشناس حوزه دریا گفت: به دلیل سیاست کلان کشور افزایش تعداد وزارتخانه‌ها امکان‌پذیر نیست. شاید معاونت دریایی و تجمیع شوراها و سازمان‌های دریایی در یک ساختار نتیجه بهتری داشته باشد.

دبیرکل اتحادیه مالکان کشتی ایران خاطرنشان کرد: سازمان بنادر و دریانوردی قسمت زیادی از راه متولی و مرجع دریایی بودن را رفته است. ای‌کاش تجمیع قوا بر روی همین سازمان باشد. ای‌کاش سازمانی مستقل باشد و همه¬ی پتانسیل‌های دریایی کشور به همین سازمان ملحق شوند.

اتصال استان فارس به دریا ضرورتی ندارد

این کارشناس حوزه دریا با بیان اینکه علاقه‌مند به اتصال استان فارس به دریا نیست، اظهار کرد: درواقع هدف چیست؟ چه‌کاری هست که در بوشهر و استان هرمزگان نمی‌توان انجام داد ولی با اسم فارس می‌شود؟ استان فارس که بسیار وسیع هم هست برای چه یک اسکله یا یک بندر هم باید به آن اضافه شود؟ خب همان کار را در استان بوشهر یا هرمزگان هم می‌توان انجام داد.

شریفی در پایان با بیان اینکه این‌همه بندر کوچک و بزرگ وجود دارد چرا حتماً باید اسم فارس روی آن قرار بگیرد تصریح کرد: من فکر می‌کنم این پدیده‌ای است که نمایندگان مجلس برای اخذ رأی روی آن مانور می‌دهند، اگر کسانی منافع ملی برایشان اهمیت دارد و دلشان به حال این کشور می‌سوزد و می‌خواهند کاری انجام دهند گسترش و توسعه بنادر را انجام می‌دهند حال چه اسم استانش فارس باشد چه بوشهر یا هرمزگان.