وجود مورچه‌ها برای محصولات کشاورزی مفید است

نتایج تحقیقات محققان دانمارکی نشان می‌دهد که وجود مورچه‌ها بر روی درختان و گیاهان نه تنها مضر نیست بلکه از ابتلای آنها به ۱۴ نوع بیماری پیشگیری می‌کند.

به گزارش صبح ساحل، اگر چه ممکن است برخی از کشاورزان از مشاهده مورچه ها بر روی میوه ها خوشحال نشوند، اما واقعیت این است که این حشرات از محصولات زراعی در برابر بیماری های مختلف محافظت می کنند.

اکنون نتایج تحقیقات محققان دانشگاه «آرهوس» در دانمارک حاکی از آن است که مورچه ها از خود آنتی بیوتیک هایی ترشح می کنند که می توانند کاربردهای تجاری گسترده ای پیدا کنند و برای مقابله با عوامل بیماری زای مختلف به کار روند.

مورچه ها به تعداد زیاد در کنار یکدیگر زندگی کرده و به طور دائم در ارتباط نزدیک با یکدیگر هستند و همین مساله احتمال ابتلای آنها به بیماری های واگیردار را تشدید می کند. به همین دلیل غدد بدن مورچه ها آنتی بیوتیک هایی را در بدن مورچه ها ترشح می کند و علاوه بر این مورچه ها کولونی هایی از باکتری های مفید تولید کننده آنتی بیوتیک بر روی پاهای خود پرورش می دهند.

در نهایت آنتی بیوتیک های یاد شده به گیاهان مختلف منتقل می شوند و جلوی ابتلای آنها را به بیماری های گوناگون می گیرند.

محققان دانمارکی در این مطالعه متوجه شدند که مورچه ها می توانند از ابتلای درختان و گیاهان مختلف به ۱۴ نوع بیماری پیشگیری کنند. به عنوان مثال این حشرات از ابتلای درختان سیب به دو باکتری که موجب پوسیدگی آنها و نیز زخم شدن تنه این درختان می شود، جلوگیری می کنند.

این محققان با بررسی مطالعات مختلف متوجه شدند که به طور متوسط حضور مورچه ها بر روی درختان و گیاهان مختلف موجب کاهش ۵۹ درصدی عوامل بیماری زا می شود.

محققان گفتند که هنوز نمی دانند چگونه مورچه ها گیاهان را درمان می کنند اما می دانند که مورچه ها برای پیدا کردن راه خود «فرمون هایی» را در رد پاهای خود بر روی گیاهان ترشح می کنند که این فرمون ها خاصیت آنتی بیوتیکی دارند. اثر درمانی مورچه ها بر بیماری های گیاهی می تواند ناشی از این فرمون ها باشد. فرمون ها پیام های شیمیایی درون گونه ای را مخابره می کنند و واکنش های رفتاری کوتاه مدت را بر می انگیزند.

امید می رود که در آینده آنتی بیوتیک های دوستدار محیط زیست بر پایه آنتی بیوتیک های مورچه برای کاهش بیماری های گیاهان و درختان تولید شوند.

مقاله ای در رابطه با این تحقیق در مجله Oikos منتشر شده است.