استقلال از درآمد نفت

صبح ساحل، اقتصادی _ واقع شدن ایران درهمسایگی  کشورهای عربی درحاشیه جنوبی و غربی اشتراک با این کشورها در برخورداری از درآمدهای نفتی وگازی همواره بهانه ای برای مقایسه نوع صرف درآمد نفتی این کشورها با ایران به وجود آورده است. از آن سالها که در دهه 60  سازندگی آغاز شد تا پایان دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی یکی از بزرگترین آموزه های مدارس ودانشگاه ها که درهر محفل  و جلسه ای هم تکرار می شد نوع صرف درآمدهای نفتی ایران ونکوهش صرف درآمدهای نفتی کشورهای عربی بود.

چرا که به اعتقاد همه کسانی که باز تولید ایدئولوژی و همراه شدن با دولت سازندگی را در دستور کار خود داشتندوحتی همه آنهاکه درمهمترین نهاد آموزشی یعنی مدارس این تعهد را در خود حس می کردند امارات و سایر کشورهای عربی با نوع مصرف درآمد نفتی و آنکه تنها به مصرف روی آورده‌اندوآن همه درآمد را به مصرف مستقیم مردم در بخشهای مختلف می رساند نتیجه ای نخواهد داشت جز آنکه به زودی این کشورها با از دست دادن ذخایر نفتی شان، همة هستی شان را ازدست خواهند داد ویا اینکه آنها تنها وابسته غرب هستند و استقلال مالی و به تبع آن استقلال فرهنگی ندارند وتنها به پولی چشم دارندکه از سوی آمریکا به سوی این کشورها سرازیر است.حتی همین روزها هم علی رغم اینکه شاهد درآمدهای سرشار غیرنفتی برخی ازاین کشورها هستیم نمی دانیم برچه اساسی همچنان برخی مقامات با وجود شواهدی که از سهم کمتر نفت نسبت به صادرات غیر نفتی و درآمد غیرنفتی این کشورها حکایت دارد همچنان برهمان طبل می کوبند. امارات یکی از کشورهایی که بیشترین حجم مبادلات تجاری با ایران را دارد در طول سالهای گذشته توانسته سهم نفت در درآمد صادرات را به 45درصد کاهش دهد. این کشور که تمام رشدوتوسعه و پیشرفتش وشاید بتوان گفت تاریخ حیاتش را از حدود 30 و چند سال پیش باکشف نفت آغاز کرد با تلاش در تنوع بخشی به فرصتهای اقتصادی و جذب سرمایه خارجی و توسعه بخش توریسم سال به سال استقلال درآمد خود از نفت را بیش تر کرده تا جایی که امروز تنها 40 درصد از درآمد دولت از نفت تامین می شود.

درکنار همه آنچه به نام دور شدن ازفرهنگ اسلامی وهزاران ایراد دیگر که ما به مشی چنین کشورهایی می گیریم این نکته غیر قابل انکار است که حفظ استقلال مالی وبه دست آوردن درآمدهایی که از وابستگی این کشورها به درآمد نفت کاسته است بزرگترین پیش نیاز اثرگذاری در دنیای امروز یعنی همان رسالتی است که انقلاب اسلامی بر خود فرض دانسته است.